Fylkir - 01.01.1919, Blaðsíða 113

FYLKIR
113
Ný hætta.
^uk farsótta og eldgosa, er ný hætta á ferðum, n.l. ólifnaðurinn, sem gert
e_lr vart við sig í sumum kaupstöðum landsins og jafnvel í höfuéstað þess
^ialfum.
'^ivítra niansalið«, svo alþekt erlendis, hefir nú slæðst hingað til fslands
eð ',framförunum«. Óhætt mun að segja, að sá glæpur hefir eyðilagt fleiri
U’enn og stúlkur á síðustu öld og þessari, en allar styrjaldirnar, á sama
ai til samans, enda fer hann sjaldan eða aldrei einsamall. Svall og óhóf,
JWIeysi og leti, þjófnaður, meinsæri og morð, eru liðar hans, en húsbrenn-
og svívirðing, fylgjur.
llr> sóttir
Um °nanc^' a^ kennimenn fslands, lögreglulið og ungmennafélög taki hönd-
sanian til að verja þeim óvætti hér landgöngu og að Jafnaðfcr-flokkurinn
Vet ^Íalpræðisherinn styðji þá í að útrýma svalli, óhófi og iðjuleysi hvar-
a. svo verður auðveldara að reka örbirgðina og eymdina á dyr.
Lög:,
setn þörf
y.» - - er á að semja. Vonandi að næsta alþingi gleymi ekki að semja
’ianleg lög um leigu á fossum og vatnsföllum til smá-iðju jafnt sem til
tekj na^ar' ^amar'< °S lágmark ársleigunnar á hverju hestafli skyldu til
Hver eru sérkenni íslendinga?
p
nietl rns°gllrnar sýna að þau voru á fyrri öldum: hugrekki, veglyndi og trú-
En
e‘tir nútíðar skáldsögum og leikritum að dæma, þá eru sérkenni vor
■ ^usung, svik óg lygi.
Ss hefir farið fram !
Á metaskáiunum.
u ^lctis! Aðeins þeir beztu duga. Vilji Akureyri, sem enn er höfuðstað-
^ 0rðurlands, ekki dragast aftur úr og eyðast, svo verður hún nú að taka
gVl Sein hún á til og vinna sér til lífs.
Ifósa ^'rStU ver*<ln' sem I^rlr hendi liggja, eru: að koma á elfírs-veitu til
b» a’ ^‘t^uar og iðju og að leggja þjóðveg yfir Leiruna. Hið fyrra tryggir
bet ■ m 'í°s °g t11*® °S betri heilsu; hið síðara margra miljóna hagnað og
ri Samgöngur. — Svo á Akureyri framtíð.