Fylkir - 01.01.1919, Blaðsíða 59
FYLKIR.
59
'ns ekki dygð og drengskap ti! að byggja ögn af aurafíkn sinni
°g gefa heiðarlegum þjóðum upp mikinn hluta þeirra skulda,
Sern ranglát lög, falskar kenningar, yfirskyn og prettir Oyð-
'nga sjálfra, eða skyldra auðvalda hafa sökkt þeim í, svo má eiga
víst, að ekki líða margar aldir, áður en auðkóngum heims-
'ns verður steypt úr völdum, jafn-sviplega og miskunarlaust, eins
sósíalistar og þeirra vinir hafa steypt Austurríkis keisara og
"yzkalands keisara nú.
Hver reikningsfær maður veit, að þegar þjóðskuldir hafa náð
tekinni upphæð, eru orðnar, segjum 600 krónur á mann, svo
Verða ársrentur af þeim, með vanalegri rentuhæð, 3°/o —6°/o,
Þyngri byrði en alþyða getur borið (ársverxtir 18 — 36 krónur á
niann), og þá liggur ekkert annað fyrir en gjaldþrot, þrældómur
eða dauði, nema skuldin sé þá útstrikuð, eða rentuhæðin lækkuð
Sv° mikið, að þjóðin geti borgað renturnar, og afborgað skuld-
lna sjálfa á þolanlega stuttum tíma. En að gefa öðrum upp skuld-
lr> einkum þjóðskuldir, hafa Oyðingar, og þeirra líkar, verið hing-
að ti! fremur tregir að gera; og að leggja hækkandi skatta á auð-
^ðngana, eins og Caillaux stakk upp á, að Frakkar skyldu gera
tyrir 4i/2 .jri síðan, hefur ekki lukkast enn meðal stórþjóðanna.
að er því ekki auðvelt að sjá, hvað franska þjóðin, sem er val-
Gnzt<, o: keltnesk, að uppruna, fremur heldur en grísk-latnesk,
eða Qyðinga-ættar, en lítið eitt germönsk og norræn, vinnur við
pð, að afvopna Pjóðverja; og enn örðugra er að sjá( hvaða
nagnað Bretar, o: Englendingar, Skotar og írar, hafa af því, til
ranibúðar. því svo mikið er víst, að þótt Frakkar, ítalir, Belgar
°8 Spátiverjar séu allir góðir vinir nú, þá geta þeir orðið ósáttir,
ázt vopnaviðskifti við, ef ekki í Evrópu, þá í Afríku, þar sem
rakkar vilja nú mestu ráða, og þá er óvíst, að ítalir og Spán-
Verjar verði þeim auðveldari viðfangs en r*jóðverjar hafa verið.
er heldur víst, að samkomulag milli Breta og þessara ný-
nefndu þjóða verði ætíð eins gott og það er nú. Einnig getur
sl<eo, að Svertingjar verði ekki eins auðsveipir Evrópumönnum