Fylkir - 01.01.1919, Blaðsíða 64

64
FYLKIR
ir nema hnefaréttinn? Átti stórþjóðunum að Ieyfast það að ganga
á rétti smáþjóðanna og láta þær sitja og standa einsog þe]fí]
þóknaðist? Áttu þjóðir að búa undir framandi yfirdrotnun, jaf*1'
vel í sínum eigin innanríkismálum^ eða áttu þær að fá að ráð3
sér sjálfar? Átti að koma á jafnræði og jafnrétti þjóða, eða áttu
stórþjóðirnar að fá að fara sínu fram, en smáþjóðirnar að l'ða
án endurgjalds? Átti að bera alþjóðarétt fyrir borð með þjóð"'
samtökum, eða átti alþjóðaréttur að skylda allar þjóðir til ÞesS
að gæta alþjóðaheilla?
Hér var um tvent að velja og fram úr þessu várð eigi ráð"
með skyndiákvörðun eða málamiðlun og samkomulagi um hag^
muni þjóðanna, heldur fullkomlega í eitt skifti fyrir öll og med
fullri og óskoraðri viðurkenningu um það, að réttur smáþjóð'
anna er jafnhelgur og réttur stórþjóðanna.
Petta er það sem vér eigum við, þá er vér tölum um seval,'
andi frið, ef vér tölum í einlægni og með fullum skilningi á Þvl’
sem um er að ræða. . . .
Ef þaÁ er í raun og sannleika ætlun þeirra stjórna, sem sat11'
einast hafa gegn Þýzkalandi, að tryggja ævarandi frið með samn'
ingum þeim, er gerðir verða, þá er það nauðsynlegt að allir Þe,r’
sem sitja kringum friðarborðið, komi þangað fúsir til þess a
leggja það í sölurnar, sem með þarf, og að þeir séu einnig
ir til þess að koma á fót öruggri tryggingu fyrir því, að friðar'
samningarnir verði haldnir og þeim fullnægt. ...
Að mínu áliti er stofnun alþjóðasamkundu og glöggar ákvarð
anir um hlutverk hennar eitthvert þýðingarmesta atriðið í friðar
samningunum. ...
Eg skal skýra frá þeim helztu skilyrðum, sem stjórn mín *e
ur skyldu sína að framfyigja við friðarsamningana. ...
í fyrsta lagi md hið óhlutdrcega rjettlœti, sem finna skal, e‘pl
giöra neinn greinarmun á þeim, sem vjer viljum unna rjettl$as
og hinum sem vér unnum eigi réttlœtis. IJað verður að vera
réltlœti, sem engan greinarmun gerir ú milli þjóðanna og Par