Óðinn - 01.01.1920, Blaðsíða 28

ÓÐINN
28
jeg á bágt! Pú, sem allir sögöu, um að þú yrðir svo
mikill maður!
Ragnar: Pú gleymir ekki því, setn þú sórst rjeltnúna!
Pú skilur mig ekki einan eftir í mjrrkrinu! Jeg sleppi
þjer ekki!
Hildur: Haltu ekki svona fast! Það á að verða stórt
boð heima í kvöld — og jeg öll útgrátin. (Olöf kemur
— stansar i dyrunum).
Ragnar: (sleppir Hildi): Farðu í friði.
Ólöf (hverfur meðan Hildur fer).
Hildur (í dyrunum): Jeg fullvissa þig um að jeg elska
þig — en . . . en . . .
Ragnar: Boðsgestirnir eru ef til vill komnir. Pú ættir
að flýta þjer!
Hildur: Pú skipar mjer að fara. Jæja þá — vertu sæll
og góða . . . (Fer).
Ólöf (kemur inn í stofuna).
Ragnar (ætlar inn til sin — stansar): Ilver er þar?
Ólöf (þegir).
Ragnar: Pú þarft ekki að svarat Jeg þekti fótalökin
þin. Nú voru þau ljett og hvíslandi eins og ástarorð.
Og það er ilmur í loftinu eins og á vorin.
Ólöf: Jeg lá vakandi í nótt. Jeg heyrði, að sál þín
hrópaði á mig gegnum myrkrið. Og hjer er jeg! (Kastar
sjer um háls honum).
Ragnar: Veitstu hvað þú gerir? Veitstu hver jeg nú er?
Ólöf: Jeg elska þig, elska þig! Jeg elska hvitu lokkana
þína. Sorgin hefur faldað höfuð þitt hvítu, svo þú yrðir
fegurri í mínum augum! Já — hrintu mjer frá þjer ef
þú getur. — Jeg held þjer ekki! Svona — (rjettir upp
hendurnar). Sleptu mjer nú?
Ragnar: Töframær! Pað eru einhverjar leifar af göml-
um mætti, sem binda hendur mínar.
Ölöf: Leifar? Nei! Það eru engar leifar! Heldurðu að
jeg finni ekki hita sálar þinnar streyma um mig alla?
Jeg finn hvað þú heldur mjer fast eins og þú sjert
hræddur um að missa mig! (Sigri hrósandi). Já, haltu
mjer fastar! . . . Litlu varir! Pið titrið af þrá eftir
kossi mínum! (Hún kyssir hann).
Ragnar (alt i einu myrkvast andlit hans og hann losar
sig úr faðmi hennar). Veitstu nokkuð hvernig Siggu
líður?
Olöf: Nei — en jeg er henni eins góð og jeg get.
Ragnar: Pakka þjer fyrir! Pað er það einasta, sem þú
getur gert fyrir mig.
Ólöf: Pað eina? (Ætlar að nálgast hann).
Ragnar (ýtir henni frá sjer): Já, það eina!
Ólöf (örvæntingarfull): Skjátlaðist mjer áðan! (Pögn).
Ragnar: Já, þjer skjátlaðist og mjer líka. Pað skaut
upp loga af gömlum glóðum — en hann fjell strax aftur
til jarðar.
Ólöf: Pað getur ekki verið satt! Pú skrökvar vegna
mín!
Ragnar (berst við sjálfan sig): Nei — því skyldi jeg
vera svo óeigingjarn? Konan . . . sem gekk út . . .
þegar þú komst . . .
Ólöf (æst): Talaðu út!
Ragnar: . . . hana elska jeg. Lofaðu mjer nú að vera í
friði. Láttu mig aldrei sjá þig framar.
Ólöf: Hræðilega hefur mjer skjátlast!
Ragnar (hægt): Jeg tók á móti faðmlögum þínum —
jeg hjelt það væri hún. Er þetta ekki nóg til þess að
sannfæra þig? . . . Lofaðu mjer nú að vera einum.
Ólöf (fer grátandi út): Hræðilega hefur mjer skjátlast.
Ragnar (grípur höndunum um höfuð sjer): Hvað er
það, sem jeg gerði? (Þreifar sig áfram eftir þiljunum
eins og hann búist við að einhver flýji á undan hon-
um). Jeg er einn . . . einn . . . aleinn!
3. og 4. þáttur koma í næsta hefti.
Sl
Jón Friðfinnsson
tónskáld.
Hjer sendi jeg Óðni mynd af öðrum Auslfirð-
ingi. Hann er, eins og sá er jeg sendi myndina
af áður (G. J. Guttormsson), það sem »enskurinn«
kallar »selvmade man«.
Jón Friðfinnsson er fæddur á Porvaldsstöðum
í Breiðdal í Suður-Múlasýslu 16. ágúst 1865. For-
eldrar Jóns voru
Friðfinnur Jónsson
og kona hans Hall-
dóra Pálsdóttir. Ekki
kann jeg ætt þeirra
að rekja. Árið 1876
fiuttist Friðfinnur
með fjölskyldu sína
vestur um liaf, og
nam land í Nýja-
íslandi, við íslend-
ingafijót, og nefndi
bæ sinn Finnstaði.
Árið 1881 fiultist
hann til Winnipeg, og
dvaldi þar hálft
annað ár. En veturinn 1885 fluttist hann með fjöl-
skyldu sína til Argyle-nýlendu, og var þar það
sem eftir var æfinnar. Par nam Jón Friðfinnsson
land, og bjó þar þangað til hann fluttist til Winni-
peg árið 1905, og þar hefur hann dvalið síðan
með fjölskyldu sína. Hann giftist árið 1887 og er
kona hans Anna Jónsdóttir Þorsteinssonar frá
Þverá í Eyjafirði. Anna er fædd 14. júní 1867.
I’au Jón Friðfinnsson og Anna eiga 8 börn á lífi,
öll hin efnilegustu, 5 drengi og 3 stúlkur, hafa^
mist 3 drengi. Börn þeirra er lifa eru þessi:
1. Friðfinnur, fæddur 28. des. 1888, giftur Stefaníú'
Skagfeld úr Grunnavatnsbygð. Eiga þau 4 drengú
Jón Friðfinnsson.