Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1881, Side 71

verkunar og skarfakál, og góð fcil að láta saman við skyr.
Hún er góð við skyrbjúg og tannverk. Til þess grautur úr
jurtum, sem blöð hafa, verði mátulega þykkur, skal fylla
pottinn eður ketilinn, sem soðið er í, svo kúfur sé upp af, þó
stutt sé á hendinni.
Sviœra eða vallarsmári er mikið brúkaður sunnanlands,
og befi eg reynsluna fyrir mér, að smjörs er vant, er smcera
er fundin, eins og stendur í Hallsdrápu. Hún er tekin á
haustin, fergð niður í hreinum ílátum, og etin á vetrum sam-
an við söl og hvannarót, einnig seydd í mjólk og drukkin
að kveldi dags, til þess að gefa væran svefn. Vessi hennar
kreistur í heit augu og bruna græðir hvorttveggja.
Að síðustu skal minnast á fífilrótarlauf’, sem kemur upp
með fyrstu matjurtagrösum á sumrum. þau eru ein sú holl-
asta fæða handa magaveikum. Skal saxa þau og sjóða vel í
misu eða vatnsblandaðri mjólk ; smekkurinn er ísnarpur. þau
eiga við vatnsbjúg, skyrbjúg, tannholdsveiki og sinakreppum,
sem skyrbjúgnum fylgja. f>egar þessi veikindi gengu eptir
jarðeldinn 1783, ráðlagði Thodal stiptamtmaður, að brúka
fífilblaðagraut mest matar, og batnaði flestum að fárra daga
eða vikna fresti, betur en af skarfakáli, sem allir geta sannað,
er brúkuðu þennan graut eptir ráðum mínum. Hefir brúkun
þess og síðan haldizt við, þó helzt hjá þeim efnaðri 1 salati.
Bemliiig- uiii kúabú hér á landi á 15. öld.
1. (Ur biskupsvísitazíu frá 1446). — Síra Gamli Björnsson,
ráðsmann á Beynistað telur fram: — Item stendur svo
mikið heima á klaustri sjálfu á Beynistað : in primis : 50
kúa, 30 kálfa, 18 veturgömul naut geld með griðungum, 10
kvígur veturgamlar, item 14 kvígur tvævetrar, item 15 naut
tvævetur með griðungum, it. 2 graðungar þrevetrir, it. 60