Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Qupperneq 59

211
ótal margt, sem menn áður eigi gátu gert sérgreirr
fyrir, og sýnir eðlilegar orsakir og afleiðingar, þar
sem allt áður var á ringulreið. Darwin hefir fundið
nýjar brautir og komið til leiðar ótal rannsóknum,
sem engum hafði fyr hugkvæmzt að fást við. Dar-
win reynir ekki að finna hinar fyrstu orsakir lífs-
ins, enda liggur það fyrir utan svið vísindanna.
Hver getur sagt, hvernig stendur á þyngdarlögmál-
inu. En þó geta menn fundið, hvernig það kemur
fram allsstaðar í alheiminum. Hver, sem hefir lesið
ritgjörðina hér á undan, sér, að kenningar Darwins
snerta ekki trúarbrögðin hið allra minnsta; og þó
þutu margir upp til handa og fóta, þegar bókin
kom út, og hrópuðu : þetta er á móti trúnni! En
slíkt er ekki nýtt; varla hefir nokkur ný setning
fundizt í vísindunum svo, að ekki hafi einhverjir fá-
fræðlingar haldið, að það væri móti trúnni; en hver
sem vill hafa fyrir því að hugsa svo Htið, sér þaði»
fljótt, að trú og vísindi eptir sínu innsta eðli aldrei
geta komizt í bága hvort við annað ; sanntrúaður
maður þarf ekki að óttast vísindin þess vegna.
Rit Darwins um uppruna tegundanna hafahvatt
menn til margra rannsókna, sem menn áður höfðu
gefið lítinn gaum; nú eru menn miklu nákvæmar en
áður farnir að bera saman byggingu dýra og jurta,
til þess að komast að uppruna líffæranna og skyld-
leika; menn grennslast eptir samkeppni tegundanna
og orsökum breytinganna og samræminu milli þeirra,
menn bera saman dýr og jurtir í fjarlægum löndum
og athuga ferðir þeirra, menn skoða áhrif lífskil-
yrðanna betur en fyr, menn leita að steingjörvum
milliliðum í jarðlögunum og bera saman fóstur dýra-
flokkanna á öllum stigum, menn grenslast eptir lög-
14*