Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1898, Blaðsíða 33

Eimreiðin - 01.05.1898, Blaðsíða 33
”3 Keisarinn stóð þó nokkra stund grafkyr, en útvörðurinn hjelt áfram að ganga um gólf, eins og hann hefði einskis orðið var. »Tarna er skrítið«, tautaði hann við sjálfan sig og gekk að útverðinum og spurði skyndilega: »Hvers vegna kallar þú ekki: Hver er þarna?« Utvörðurinn svaraði engu, en fal sig i þess stað í varðklefa sínum. Nú var keisaranum nóg boðið; hann þreif í handlegginn á útverðinum og spurði reiðulega, hvað allt þetta ætti að þýða. »Ó, drottinn minn!« stundi útvörðurinn upp með veikri og mjórri rödd, »komið ekki upp um hann Agúst minn!« Og um leið varpaði útvörðurinn sjer fyrir fætur keisarans. »Stattu upp, stúlka min, stattu upp«, sagði keisarinn, sem undir eins hafði sjeð, að þetta var kvennmaður. »Hver ertu? Og hvernig stendur á því, að þú ert hingað komin i þessum búningi?« »Jeg skal segja yður hreinskilnislega, herra minn, hvernig í öllu liggur«, svaraði stúlkan, »en komið þjer dálítið nær, svo að menn heyri ekki til okkar. Jeg heiti Maria og unnusti minn heitir Agúst. Hann er hermaður og átti að standa hjerna á út- verði núna; en af þvi að hann er lasinn, þá bauðst jeg til að standa á verðinum fyrir hann. Hann fór heim til þess að ylja sjer ögn hjá okkur; það er svo kalt í veðrinu. Jeg sárbæni yður um að vera ekki harðbrjósta gegn ungri stúlku.........,« »Hermaður, sem vanrækir skyldu sína, bakar sjer þunga hegm ingu, ef það kemst upp.........« »Já, en þjer ætlið ekki að ljósta því upp, ætlið þjer?« sagði hún með grátstaf í kverkunum. »0, sussu nei, — legðu nú bara byssuna frá þjer og farðu úr varðkápunni og bíddu svo eptir mjer þarna við strætishornið. Jeg skal koma tii þín aptur samstundis.« * Stúlkan grátbændi hann um að lofa sjer að vera kyrri á verð- inum, en það kom fyrir ekki. Keisarinn kallaði á fyrirliða og skipaði honum að taka byssuna og kápuna og láta annan hermann taka að sjer varðþjónustuna. »Jeg hef,« bætti hann við, »leyft honum Ágúst að fara af verðinum.« Keisarinn náði nú stúlkunni, sem var farin af stað á undan. »Nú skaltu ekki vera hrædd,« sagði hann, »jeg er nú búinn 8
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.