Eimreiðin - 01.09.1904, Blaðsíða 25

i85
var hans önnur hönd og bezta vinkona), og yfirgaf hana nú um 8
mánuði, heldur var það líka miklu fremur aðdáanlegt, hversu hann full-
komnaði þekkingu sína á íslenzkunni, svo að hann hafði málið alveg
á valdi sínu, því að hann hafði að vísu áður komist vel niður í því í
Miinchen með bókum Rasks og annarra, áður en hann kyntist hinu
lifandi máli nánara í Kaupmannahöfn. Maurer var fyrsti maður ónor-
rænn, er mælti við íslendinga á þeirra eigin tungu heima á þeirra
eigin eyju og notaði einungis íslenzku í viðskiftum öllum við sína mörgu
vini og velgjörðamenn þar. Hver sá, er les ritgjörðir þeirra Hertzbergs
og Tarangers um hinn vís-
indalega vöxt og viðgang
Maurers og störf hans, getur
heldur ekki framar verið í
neinum efa um að vér höf-
um átt víðtækan og yfirgrips-
mikinn andans mann þar
sem Maurer var. Hann var
hagsýnn og djúpskygn mál-
fræðingur og kunni fullkom-
lega til hlítar, þ. e. viðstöðu-
laust fornnorrænu, fornensku,
forn- og mið-háþýzku, ís-
lenzku, norsku, dönsku,
sænsku og ensku, þareð hann
af ásetningi rannsakaði öll
heimildarrit á frummáli þeirra.
Þegar ég svo bæti því við af
eigin þekkingu að Maurer
hafði mikinn áhuga á og
var vel að sér í grískum,
latneskum, spönskum, ítölsk-
um og frakkneskum bók-
mentum og kunni ný-grísku
þegar hann var á unga aldri,
þá verða menn að undrast í
raun og veru rúmgæði heila
hans og minni.
Lífemi Maurers var líka
algerlega þannig háttað, að
sem allramestum tíma var
varið til rólegrar vinnu. Til þess hjálpaði líka kona hans honum og
hafði lag á að víkja sérhverri tmflun úr vegi. Honum var ekki mikið
um það gefið að verða tafinn af heimamönnum, en þegar einhver af
lærisveinum hans eða hinir og aðrir ungir vísindamenn komu til þess
að leita sér yitneskju um eitthvað, þá var hann ætíð við búinn að
leggja frá sér vinnu sína og hjálpa öðram mjög svo vingjarnlega. A
heimili hans ríkti stranglegasta regla og tímaskipan Mjög árla morg-
uns, sumar og vetur, gekk hann að vinnu, og yfirgaf sjaldan, nema
er hann gekk til fyrirlestra sinna eða miðdegisverðar, vinnustofur sínar,