Eimreiðin - 01.09.1910, Síða 11

167
ininni sem þeir (eða færin) eru margþættaðri eða harðsnúnari. Ég
gizka því á, að af þessum 300 þús. kr. muni tveir þriðju hlutar,
eða 200 þúsund krónur, vera verklaun, og er það laglegur skild-
ingur. Sá galli er þó á kaðlaraiðninni, að ekki verður unnið að
henni, nema þegar gott er veður. Kaðlarasviðið þarf sem sé að
vera svo stórt, að ekki er viðlit að hafa það í húsum inni. Lang-
flest kaðlarasvið (d. Reberbane) hér í Danmörku eru undir beru
lofti; kaðlaravindurnar þó undir þaki. Kaup kaðlara, hér í Khöfn,
er um fjórar krónur (10 stunda vinna).
* *
*
Ég hef tiú nefnt ýmsan varning útlendan, sem vér gætum
búið til sjálfir. En auðvitað er sjálfsagt að reyna einnig til þess,
að vinna eitthvað úr efnivöru þeirri, er vér nú sendum til útlanda.
Bezt væri, að vér sendum ekki eitt ullarhár óunnið. En í stað
þess fataefni, prjónles, ábreiður og annað, það er úr ull má gera.
En af því að áætlanir um það, hve miklu sá hagnaður mundi
nema, er vér hefðum af þeirri vinnu, yrðu að vera að miklu leyti
gripnar úr lausu lofti, þá sleppi ég þeim hér.
Hér er áætlun um aðra efnivöru, þ. e. skinn.
Ekkert virðist vera því til fyrirstöðu — nema framtaksleysið
—, að landsmenn sútuðu sjálfir þau skinn, sem þeir nú senda
ósútuð til útlanda, og kaupa að nokkru leyti aftur sútuð.*) Enda
mundu þeir þá nota skinnfatnað meira en nú, og væri þá vel. T.
d. eru treyjur úr sútuðu sauðskinni afbragðs hlýjar, en svo litlar
fyrirferðar, að hafa má milli vestis og treyju (vanalegrar), en geta
enzt í tugi ára. Éað ætti og hver maður á íslandi að eiga loð-
kápu, og legðist þá líklegast niður sá ósiður, að hirða ekki jafn-
góð loðskinn og hundsskinn og kattarskinn eru. (Eitthvað af
hundsskinnum mun nú elt, og haft í skóþvengi, og er það auð-
vitað skárra en að fleygja þeim).
Sútuðu landsmenn sjálfir skinnin, mundi það og verða til
þess, að þeir ekki dembdu þeim öllum í einu í útlendinginn, eins
og þeir gera nú. Pað hlýtur æfinlega að hafa áhrif á söluverð
skinnanna, þegar markaðurinn er þannig fyltur. Einkum af því,
*) Skinn og leður var árið 1907 flutt til landsins fyrir 92 þús. krónur, árið
1906 fyrir 128 þús. krónur. Af verði sútaðra skinna mun nálega 3/10 hlutar verk-
laun (skv. hr. v. Stilling).