Dagblaðið Vísir - DV - 06.06.1984, Blaðsíða 16

16
Spurningin
Hefurðu lesið góða bók ný-
lega?
Þorsteinn Veturliðason prentari: Nei,
þaö er langt síðan ég las góða bók. Það
var reyndar bók sem hét Undur ver-
aldar. Eg les mikið af f ræöibókum.
Ragnar Karlsson prentari: Nei, en ég
les aöallega bækur um þjóðlegan fróð-
leik, ævisögur og þess háttar.
Vilhjálmur Magnússon tæknifræðing-
ur: Góða bók? Það eina sem ég les eru
tölvubækur. Eg skal ekki segja hvort
þær eru góðar, en þær eru fróðlegar.
Héðinn Þór Helgason póstmaður: Nei,
ég les h’tið og þá einkum sakamálasög-
ur.
Sveinn Ingi Svavarsson sjómaöur: Já.
Eg var að enda við að lesa ævisögu
Chaplins. Hún var skemmtileg. Hann
átti litríkan feril, karhnn.
Gestur Sigurjónsson bifreiðarstjóri:
Nei. Ég les ekki mikið á þessum árs-
tíma en einna helst æviminningar og
þjóðlegan fróðleik.
■4W iwíu..!) vfaoAaU/TiVGiv vc
. DV.MIÐVIKUÐAGUR6*JÚNf 1384,-
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Leið 14 hefur
lagast
Farþegi hringdi:
Mig langar til að svara „farþeg-
anum”, sem skrifaði í DV 30. maí sl.
um Magnús sem var látinn víkja af leið
14. Eg er ekki alveg sátt við það sem
„farþegi” skrifar. Leið 14 hefur lagast
mikið frá því Magnús var látinn víkja.
Það kom oft fyrir að þeir sem sátu
framarlega og ætluðu út úr vagninum
að framanverðu urðu að biðja Magnús
sérstaklega um að hleypa sér út. Hann
gerði það aö lokum en þá með þessum
líka svaka svip. En ef það voru ungir
strákar, einkum þó þessir sem héngu
utan í honum í tíma og ótíma, þá var
mikið
þaö allt í lagi. Hann gat hleypt þeim út
aö framan. Hann gat yfirleitt stoppað
hvar sem var fyrir þessum drengjum.
Vel getur verið að þeir hafi verið eitt-
hvaö sérstakir i hans augum en ég hef
alltaf haldið að eitt ætti yfir alla aö
ganga. Og aö bílstjórinn skyldi drekka
gos á meðan á akstri stóð finnst mér
fyrir neðan allar hellur.Magnús hefði
mátt einbeita sér meira að akstrinum.
Þetta er mín reynsla. Eg gæti skrif-
að meira um þennan blessaða mann en
læt þetta duga. Eg vil ekki Magnús aft-
uráleiðl4.
Skipaf lutningar varnarliðsins:
SLEPPIBÚNAÐI
FJALLAFERÐIR?
Jóhann Norðljörð skrifar:
Vegna skrifa Braga Sigurössonar í
Dagblaðinu þann 8. maí siðasthðinn
þar sem hann deilir á Arna Johnsen
og Sigmunds-búnaöinn en hampar
aftur á móti gormagræjum þeirra
Oisenfeöga í hástert, tel ég þörf á að
stinga niður penna og koma
nokkrum atriðum á framfæri.
Til þess að Sigmunds-búnaðurinn
yrði viöurkenndur sem öryggistæki
varð hann að fara í gegnum hinar
ýmsu tilraunir og prófanir til þess að
sanna gæði sín. T.d. fóru „200” klst. í
ísprófanir eingöngu. Tilraunirnar
fóru fram í isklefa við 27 gráðu frost
og var sprautað fersku vatni á bún-
aðinn til að mynda á hann íslag. Eins
og allir vita (kannski Bragi líka) þá
er ferskvatnsís mun harðari en sjóís,
en samt sem áður virkaði Sigmunds-
búnaðurinn fylhlega eins og til var
ætlast. Gaman væri að vita hve lang-
ur tími fór í að kanna gæði gorma-
gálganshjáOlsen.
Þar sem Bragi bendir á að belgur-
inn í Sigmunds-gálganum sé ekki
viðurkenndur af Siglingamálastofn-
un vil ég benda honum á góðan máls-
hátt þar sem segir að sá sem búi í
glerhúsi skuli ekki kasta grjóti, þar
sem töluvert er af óviðurkenndu dóti
í gormabúnaöinum. Fyrst mætti
nefna sjálfan „Gorminn” stolt 01-
sens. Það er samansoðinn gormur úr
alveg ágætis torfærubifreið, en þar
sem ekki stendur til að nota þessa
sleppibúnaði í fjallaferðir og veg-
leysuakstur tel ég að nota ætti annan
búnað en þennan áðurnefndan gorm.
Þegar Olsen búnaðurinn var sýnd-
ur í sjónvarpinu var hann með tunnu
I gúmbátsstað og ég held aö þeir ættu
aö halda sig viö tunnuna. T.d. mætti
nota gálgann við að hlaða olíu- eða
síldartunnum upp í háar stæður, svo
framarlega sem menn nenna að
opna búnaðinn með járnkarh við
hvert tunnuskot.
I sjónvarpinu var fyrir nokkrum
mánuðum sýnd mynd um Olsen-bún-
aöinn og væri fróölegt fyrir sjómenn
og aðra að sjá þá mynd. Þegar átti
Sleppibúnaður Sigmunds.
að sýna hvernig búnaður Olsens
virkaöi stóð allt kengfast. Tók þá
einn það til ráös að ná í jámkarl og
sprengja upp gálgann á brúarþak-
inu. Þetta vakti almennan hlátur
þeirra sem á horföu og sást starfs-
maöur sjóslysanefndar hlæja að öhu
saman, enda ekki annað hægt.
Kannski verða auglýsingar í dag-
blöðunum þar sem auglýst er eftir
sjómönnum eitthvað á þessa leiö i
framtíðinni: „Háseti óskast á bát
með Olsen-búnað, þarf að vera vanur
meöjámkarl.”
Að lokum vil ég leggja þessa sam-
viskuspurningu fyrir sjómenn:
Hvort er betra að treysta fyrir hfi
sínu búnaði sem búið er að gera til-
raunir með í áraraöir og hefur reynst
vel í hvívetna eða búnaði meö gormi
sem enginn veit hvernig virkar þeg-
ar hann hefur staöið spenntur í ein-
hver ár en það er hlutur sem enginn
veit, þar sem Olsen-gálginn var við-
urkenndur reynslulaus á teikniborð-
inu.
MAGGA AFTUR
Á LEIÐ14
Annar farþegi skrifar:
Ég rakst á grein um brottrekstur
eins vagnstjóra SVR í DV 30. maí sl.
Þessi vagnstjóri er kahaöur Maggi og
varla er til sá maður í öhu Breiöholtinu
sem kannast ekki við hann. Brott-
rekstur hans hafði svo mikil áhrif á
mig að ég ákvað að láta í mér heyra.
Eg skora á þennan frábærlega kurt-
eisa, Upra og hreint fuUkomna bU-
stjóra að halda áfram baráttunni gegn
afturhaldsstefnunni sem einkennir
starfsemi SVR. Maggi virðist vera
einn af fáum bílstjórum SVR sem gera
sér grein fyrir því að hann keyrir fyrir
fólkið en ekki fyrir sjálfan sig.
Magga aftur á leið 14 — annars nenni
ég aldrei niður í bæ.
Magnús Skarphéðinsson, fyrrum
vagnstjóri.
HVENÆR?
Borgari skrifar:
Hvenær á einokunarstefnu ríkisút-
varpsins að ljúka? Hvenær á að hleypa
nýju blóði í þessa stofnun? Hvenær á
að láta þá sem nú eru þar við stjórn
hætta að notfæra sér aöstöðu sína,
leika tónhst eftir ættingja sina, tónhst
sem þeim likar sjálfum en sem brýtur
jafnframt í bága við ríkjandi smekk
meginþorra fólks í landinu? Hvenær
skyldi Ríkisútvarpinu finnast já-
kvæðar fréttir vera fréttir en ekki bara
neikvæðar stríðs- og drápsfréttir?
Og að lokum: Hvenær skyldi land-
anum veitast sá munaður að fá að ráða
því sjálfur hvort hann drekkur bjór
eða ekki?
Standið í hárinu á
Bandaríkjastjórn
6830—6418 skrifar:
Mér finnst mjög furðulegt hvemig
utanríkisráðherra tekur á þessu máh
með skipaflutninga fyrir herinn. Að
missa þessa flutninga í hendur út-
lendinga rýrir þjóðartekjur okkar og
gæti skapað atvinnuleysi. Þetta gæti
verið upphafið að nýrri stefnu Banda-
ríkjastjómar að draga úr atvinnuleysi
hjá sér á okkar kostnaö. Þess verður
örugglega ekki langt að bíða að við
missum alla vinnu á vellinum og
þjónustu við herinn sem þar er.
Okkur vantar dugandi menn til að
semja um þessa flutninga við Banda-
ríkjamenn.
Það þýðir ekki að fara bónar-
leiöina aö þeim. Það á að setja lög í
landinu sem heimila Islendingum að
sjá um alla flutninga vamarhðsins á
friðartímum. Okkur vantar menn sem
þora, vilja og geta staðiö uppi í hárinu
á Bandaríkjastjórn.
Rainbow Hope, skip bandariska fyrirtækisins sem tekið hefur að sér
fíutninga fyrir varnarliðið.