Dagblaðið Vísir - DV - 06.06.1984, Blaðsíða 19

*oa;iK''. .h ín'.vA(iv?aiVo:w .vu
ÐV. MIÐVIKUDAGUR6: JONl 1984.
Andrés Guðjónsson, skólastjóri
Vélskóla íslands, afhendir einum
nemendanna prófskirteini.
Vélskóla íslands slitið:
Á vélgæslu-
braut luku
10 prófi
Laugardaginn 19. maí var Vél-
skóla íslands slitið í 69. sinn. Um 275
nemendur hófu nám sl. haust, þar af
170 í áfangakerfi og 105 í bekkjarkerfi,
en allt nám skólans á næstu önn
verður í áfangakerfi.
Vélgæslubraut var starfrækt á
vorönn og luku 10 prófi af henni. Hér er
um aö ræða námsbraut fyrir menn
sem náð hafa 25 ára aldri og hafa
starfaö sem vélamenn á skipi í a.m.k. 2
ár.
Verðlaun fyrir góðan námsárangur
hlutu þeir Friðrik Ragnar Eggertsson
fyrir bestan árangur í ensku, Hörður
Karlsson fyrir bestan árangur í vél-
fræði og Öskar Valgarð Arason fjrir
besta árangur í raf magnsfræði.
—FRI
Flugfargjöld
milli lands-
hluta lækka
Flugleiðir hafa ákveðið að lækka
fargjöld þeirra sem ferðast með
félaginu milli landshluta um Reykja-
vík. Þannig lækkar til dæmis fargjald
milli Hornafjarðar og Sauðárkróks
fram og til baka um eitt þúsund
krónur. Breyting þessi er þegar gengin
ígildi.
Gildistimi farseðils milli staða
innanlands um Reykjavík er eitt ár.
Farþegar mega hafa ótakmarkaða
viðdvöl í höfuöborginni upp að þeim
tíma.
Sama aðalfargjald gildir nú í milli-
landaflugi Flugleiða frá öllum áfanga-
stöðum félagsins hérlendis! Farþegar
utan af landi sem eru á leið til útlanda
á sérfargjaldi fá 35 prósent afslátt af
fargjaldi innanlands.
—KMU
Leikfélag Selfoss fluttí
„Jörund” íDundalk
á írlandi:
„Líflegtmeðstíl”
Leikfélag Selfoss flutti leikritiö
Jörund hundadagakonung á leiklistar-
hátíðinni í Dundalk á Irlandi skömmu
fyrir mánaðamótin, á ensku, en í þeirri
útgáfu heitir leikritið „Jokers and
kings”.
Flutningur leikritsins tókst með
ágætum og gaf dómarinn Betty Ann
Norton leikritinu umsögnina „Liflegt
með stíl” strax að lokinni sýningu, en
Betty þessi er meðlimur „Guild of
drama adjudicators”
Sýningargestir voru einnig mjög já-
kvæðir í umsögnum sínum og mikil
stemmning var á leiksýningunni.
Islenska leikritið var annað í rööinni
á þessari hátíð, sem lýkur á sunnudag,
en meðal þeirra sem flytja leikrit á
henni eru leikflokkar frá Bretlandi,
Bandarík junrnn og Israel. —FRI
Menning
Menning
Menning
Menning

siva^-
Söngvakvöld með Örju Saijonmaa
Listahátíð í Reykjavík.
Tónleikar örju Saijonmaa ásamt hljómsveit á
Broadway 5. júní.
Sagt er að tónskáldið Mikis
Þeodorakis hafi eitt sinn komið þar
sem Arja Saijonmaa stóð á hljóm-
leikapalli og söng lögin hans. Stökk
hann þá upp á pallinn til hennar,
faðmaði hana að sér og hrópaði í
hrifningu — „Svona á sko að syngja
löginmín”.
Settist hann aö því búnu við
píanóiö og lék með henni. Síðan áttu
þau eftir að starfa mikið saman og
fara víða. Það er því engin furða þótt
lög Þeodorakis séu örju Saijonmaa
hugleikin. Hún túlkar þau líka ein-
staklega skemmtilega. Hér söng hún
þau á sænsku en Þeodorakis mun
hafa hlýtt á hana syngja þau á
móðurmáli hennar, finnsku, þegar
hann heyrði og hreifst svo mjög af.
Hugblæ grískra
Ijóðsöngva komið til
skila á sænsku
Annars skiptir ekki alltaf öllu
máli á hvaða tungu sungiö er. Arja
Saijonmaa er til dæmis ekki í
nokkrum vanda með að koma hug-
blæ ljóðsöngva Þeodorakis til skila
með sænskum texta, þótt ljóöin séu
að uppruna til auövitað grísk. Mest
þótti mér til um að heyra útlegðar-
og fangelsisvistarsöngvana. Trega-
fullir eru þeir og vonleysið og von-
brigðin skína út úr þeim h'kt og í
sígaunaljóðinu um Hinn þungbúna
mánudag, en þó er alltaf einhverja
sænskum þýðingum og Brechtsöngur
eins og Söngurinn um hermanns-
frúna verður næstum hjákátlegur i
sinni uppsænskuðu mynd, ekki sist
þegar hann er fluttur við hliöina á
Surabaya Johnny á frummálinu.
Liklega hefur Arja Saijonmaa
hugsaö sem svo aö sem norrænir
menn nytum viö betur söngvanna á
Norðurlandamáli. En það sýndi sig
bara að tónleikagestir voru alveg
jafnt meö þó hún syngi ameríska,
franska og þýska söngva við sína
upprunalegu texta. Og þetta held ég
að hafi verið virkilega það eina sem
telja mætti aðfinnsluvert á tón-
leikum þessarar stórkostlegu
söngvakvinnu. Hún hreif áheyrendur
sína jafnt með söngnum um Kalle
Tappinen, sem átti ellefu krakka og
dansaði samba katastrofale og her-
hvöt kvennanna í Parísar-
kommúnunni úr enn ósýndum söng-
leik Mortimers Schumann. Og ekki
verður svo við skilið að ekki sé
minnst á hennar ágætu meðleikara.
Það voru úrvalsmenn, sem ekki voru
kynntir með nöfnum í prentaðri dag-
skrá og ég náði ekki að glöggva mig
á nöfnum þeirra þegar söngkonan
kynnti þá — agaðir músíkantar og
akkúrat í meðleik sínum, en fjöl-
breytilegir og hfandi engu að síður,
og lögðu sitt af mörkum til að gera
þetta söngvakvöld svo fádæma gott.
PS. Meira að segja magnara-
verkið var brúkað af snyrtimennsku
þetta kvöldið og er þá mikið sagt.
vonarglætu, eða trú á betri tiö i þeim
að finna. Þeodorakisljóðin voru að
sönnu rúmfrek á efnisskrá söng-
konunnar og hún hreif áheyrendur
með úrvalsgóðum flutningi sínum á
þeim. En látum svo útrætt um
Saijonmaa og Þeodorakis, þvi hún
kann margt fleira að syng ja.
Svolítið músíkalskt
ferðalag
Arja Saijonmaa tók áheyrendur
sína með sér í svolítið músíkalst
ferðalag um hnöttinn hálfan, og kom
víða við.
Tónlist
Eyjólfur Melsted
Og nú verð ég að eta þaö
ofan í mig sem ég sagöi hér á
undan um hverju það skipti á
hvaða máh sungið væri. Það var eins
og slaknaði dálítið á strengnum við
að heyra magnþrungna ítalska
söngvana, Piova og Appassionata i