Dagblaðið Vísir - DV - 23.05.1987, Blaðsíða 24

LAUGARDAGUR 23. MAÍ 1987
Tímant
oxðuitv
70
Hugsun
blAinn
- BIS-
Óskar.
rtiiimvngar
,,m draum
móður
Úrvalsljóö
Erkióviuur
aösluluaöar-
gteíuuuuar
útibaöi í su]0
oa frosu
ÓSKAR;
minning^
UMDKAUW
_ BLS. 3
, 24
Sérstæð sakamál i> v
Blóm
handa látinni eiginkonu
Einföld áætlun
Leslie gerði nákvæma áætlun um
hvemig hann ætti að „losna við“
Rósu. Hann ætlaði sér að forðast
flókin smáatriði og hafa því áætl-
unina einfalda og svo sennilega að
enginn grunur félli á hann. I raun-
inni átti þetta að verða „fullkomna
morðið“. Margt fer þó á annan veg
en ýmsir ætla.
Leslie valdi aðfaranótt 14. febrú-
ar til þess að myrða konu sína. Að
kvöldi þess 13. hafði Rósa farið á
skemmtikvöld í íþróttafélaginu
sem hún var í en þar var þá verið
að fagna úrslitum í maraþonhlaupi
sem nýlega hafði farið fram.
Um þrjúleytið um nóttina, er
skemmtunin var á enda, fór hún
heim til sín með leigubíl. Þá var
kominn sá 14. en sá dagur er í en-
skumælandi löndum kenndur við
Valentínus, rómverska píslarvott-
inn, og dagurinn þar nefndur dagur
S. Valentínusar. Þá senda karlar
og konur þeim sem þeim er kær
gjarnan blóm og kærleiksríkar
kveðjur. Ýmsum þykir þó furðulegt
að afbrotasagan skuli geyma frá-
sagnir af óvenjumörgum glæpum
þennan dag og má í því sambandi
nefna S. Valentínusarfjöldamorðin
í Chicago á velmegunardögum Als
Capone og félaga hans. Og sagan
af morðinu á Rósu Jones er nú orð-
in ein þessara sagna.
Eiginmaðurinn háttaður
Leigubílstjórinn, John Briggs,
minntist þess síðar að hafa ekið
Rósu heim um þrjúleytið um morg-
uninn. Mundi hann vel hvað
klukkan hafði verið.
Leslie var heima og háttaður.
Rósa gekk upp á efri hæðina þar
sem svefnherbergið var. Hún settist
á rúmstokkinn og ætlaði að fara
að segja manni sínum frá því hve
vel hún hefði skemmt sér. Þá hafði
hann orð á því að hún skyldi láta
frásögnina bíða og best væri að þau
færu að sofa. Hann hallaði sér yfir
öxlina á Rósu eins og hann ætlaði
sér að slökkva á náttlampanum.
Það gerði hann þó ekki. Þess í stað
greip hann um lampasnúruna og
brá henni um háls Rósu. Svo herti
hann að. Nokkrum augnablikum
síðar var hún látin.
Leslie fer að sofa /
Klukkan var nú hálfíjögur. Leslie
lagðist á bakið og sofnaði við hlið-
ina á líki konu sinnar.
Vekjaraklukkan hringdi klukk-
an sex. Þá hélt Leslie áfram að
framkvæma áætlun sína. Hann
ætlaði að villa um fyrir lögregl-
unni. Fyrst fór hann niður í eldhús
og lagaði te. Svo fór hann með
hálfan bolla upp á loft og setti á
náttborðið við hliðina á líkinu.
Síðan gekk hann niður, náði í
hamar og sporjárn og sprengdi upp
lásinn á útidyrahurðinni. Hann
ætlaði að láta líta svo út sem ræn-
ingjar hefðu brotist inn og þeir
myrt Rósu. Klukkan sjö fór hann
svo í vinnu eins og venjulega. Hann
vann í flugvélaverksmiðju í bænum
Rósa var eiginkona sem flestir
hefðu talið að Leslie Jones gæti
verið stoltur af. Hún var tuttugu
og sex ára, falleg og vel gefin. Þá
var hún trúrækin og lifði heil-
brigðu lífi. Árið 1985 gat hún sér
gott orð fyrir þátttöku sína í Lon-
donmaraþonhlaupinu. Þó fannst
Leslie, sem var tveimur árum eldri
en hún, hann ekki geta haft hana
sér við hlið lengur.
Átján ára ástmey
Leslie ákvað því að stytta konu
sinni aldur. Ástæðan var sú að
hann hafði kynnst átján ára gam-
alli stúlku sem starfaði á kránni
sem hann sótti og ást hans til henn-
ar varð svo heit að hann sá enga
aðra leið til þess að öðlast þá ham-
ingju, sem hann þráði í framtíðinni,
en að myrða Rósu.
Unga stúlkan, sem hafði svona
mikil og sterk áhrif á Leslie, heitir
Linda Leech. Flestir eru þó þeirrar
skoðunar að hún hafi ekki á neinn
máta verið sambærileg við Rósu.
Það eina sem hún hafi haft fram
yfir hana hafi verið færri ár. Feg-
urð og gáfur hafi hún ekki haft til
að bera í sambærilegum mæli.
Nýtt
Á “d
LESEFNI
16niHie9^l VIÐ ALLRA HÆFI
Úrval
Askriftar-
«eeggÆ| síminner
_BtS. S6
27022