Dagblaðið Vísir - DV - 23.05.1987, Blaðsíða 25

LAUGARDAGUR 23. MAÍ 1987.
25
Sérstæö sakamáJ
Rósa Jones.
Leslie Jones.
Luton sem er á Suður-Englandi.
Allan daginn lét Leslie Jones eins
og ekkert óvenjulegt hefði gerst.
Þegar klukkan var orðin fimm
hringdi hann til bróður síns og
frænda og bað þá að hitta sig við
verksmiðjuna. Hann ætlaði að
bjóða þeim heim svo hann gæti
boðið þeim upp á drykk ásamt Rósu
í tilefni S. Valentínusardagsins.
Komið við í blómabúð
Á heimleiðinni bað Leslie um að
komið yrði við í blómabúð svo hann
gæti keypt blóm handa Rósu og
skrifað á S. Valentínusarkort til
hennar. Svo var haldið áfram heim.
Er þeir þremenningarnir komu að
útidyrunum stífnaði Leslie. „Það
hlýtur eitthvað að vera að,“ sagði
hann. „Það virðist hafa verið brot-
ist inn hér.“
Mennirnir þrír flýttu sér upp á
efri hæðina og inn í svefnherberg-
ið. Þar sáu þeir Rósu andvana í
rúminu. Við hlið hennar stóð hálf-
tómur tebolli. Það leyndi sér ekki
að hún hafði verið kyrkt. Mennirn-
ir þrír voru sammála um að brotist
hefði verið inn og ræningjarnir
myrt Rósu. Yfirkominn af sorg
lagði Leslie Jones blómin á líkið
af konu sinni. Bróðir hans hringdi
svo á lögregluna.
Lögreglan í fyrstu sammála
Lögreglan var í fyrstu sammála
þremenningunum um að ræningjar
hlytu að hafa verið á ferð. Leslie
sagði henni líka að Rósa hefði ve-
rið á lífi þegar hann hefði farið til
vinnu um sjöleytið um morguninn.
Sérfræðingar og læknar voru nú
kvaddir til og það leið ekki á löngu
áður en Peter Jerreat komst að
þeirri niðurstöðu að frásögn Lesli-
es gæti ekki staðist.
í fyrsta lagi reyndist ekkert te í
maga þeirrar látnu.
I öðru lagi sást að flísamar úr
útidyrahurðinni, sem sprengd átti
að hafa verið upp, lágu allar öðrum
megin hennar. Einhverjar hefðu
átt að berast inn fyrir ef ræningjar
hefðu verið á ferðinni.
Það sem varð Leslie þó endanlega
að falli var líkamshiti þeirrar
látnu. Hann var allt of lágur til
þess að hún hefði getað verið á lífi
um sjöleytið um morguninn.
Snjöll aðferð
Læknarnir vissu hver hitinn var
í svefnherberginu. Þá gengu þeir
út frá því að líkamshiti Rósu hefði
verið um 38 stig er hún kom heim
um nóttina. Hann var aðeins 16
stig er líkið var skoðað.
Stór plastpoki var nú fylltur af
38 stiga heitu vatni og honum kom-
ið fyrir í rúmi Rósu. Síðan var þess
beðið að hiti vatnsins lækkaði í 16
stig. Það liðu fjórtán stundir þar
til vatnið hafði kólnað í 16 stig.
Það þýddi að Rósa Jones gat ekki
hafa verið kyrkt eftir klukkan sjö
um morguninn. Hún hlaut að hafa
verið myrt á milli klukkan þrjú og
fjögur um nóttina.
Yfirheyrslur
Nú hófust yfirheyrslur yfir Leslie.
Var nú reynt að hrekja frásögn
hans lið fyrir lið. Honum var bent
á að ummerkin á útihurðinni væru
önnur en þau sem búast mætti við
ef ræningjar hefðu verið á ferðinni
og brotið hana upp.
Þá var honum bent á að ekkert
te hefði fundist í maga konu hans
og hann beðinn að gefa á því skýr-
ingar. Þá vafðist honum tunga um
tönn.
Loks var honum skýrt frá niður-
stöðu læknanna sem gert höfðu
tilraunina með vatnið í plastpok-
anum.
Það eina sem lögregluna skorti á
þessari stundu var raunveruleg
ástæða til þess að Leslie hefði myrt
konu sína. Hún varð þó fljótlega
ljós.
Réttarhöldin hefjast
Er réttarhöldin yfir Leslie Jones
hófust í Aylesbuiyréttinum í jan-
úar síðastliðnum hafði ástæðan
þegar komið fram.
Vinir Rósu höfðu komist á snoðir
um ástarsamband Leslies og Lindu.
Ákæruvaldið hélt því svo fram í
réttinum að það hefði verið ástæð-
an til þess að Leslie hefði ákveðið
að myrða konu sína og villa um
fyrir lögreglunni. Hann hefði síðan
ætlað sér að kvænast Lindu.
Jafnframt var lagður fram vitnis-
burður fólks sem hafði heyrt til
Leslies á kránni er hann hafði lýst
því yfir nokkru fyrir morðið að það
kæmi senn að því að Rósa hætti
að taka þátt i maraþonhlaupum.
Peter Jerreat læknir lýsti því svo
hvemig rannsókn hans og annarra
lækna hefði leitt í ljós að Rósa
hefði ekki verið á lífi klukkan sjö
um morguninn þann 14. febrúar
1986 eins og Leslie hefði haldið
fram. Þá skýrði tæknisérfræðing-
urinn Brian Elliot frá því að
ummerkin á hurðinni í húsi þeirra
hjóna hefðu ekki verið eðlileg og
reyndar hefði það sem gert hefði
verið við lásinn ekki nægt til þess
að hægt hefði verið að komast inn
í húsið um útidyrnar. Kviðdómend-
ur voru fjórtán stundir að komast
að niðurstöðu. Hún var á þá leið
að Leslie Jones væri sekur um að
hafa myrt konu sína, Rósu.
Það má teljast kaldhæðni að vin-
ir Rósu skuli hafa fullyrt að hún
hefði umsvifalaust skilið við mann
sinn hefði hún komist að því að
hann héldi fram hjá henni. Hún
hefði verið trúuð og einlæg ung
kona sem hefði ekki trúað á hjóna-
band sem einkenndist af framhjá-
haldi. Það hefði því verið algjör
óþarfi fyrir Leslie að myrða hana.
Hann hefði einungis þurft að segja
sannleikann og biðja um skilpað.
Leslie Jones fékk ævilangan dóm.
mc ðlAR, Thursday, January 29,1987
VALENTINE
DAY KILLER
HUSBAND
GETS UFE
THE HUSBAND of marathon girl Rosa
Jones was jailed for life yesterday for
her Valentine’s Day murder.
Fitter Leslie Jones, 28, plotted what he
thought was the perfect crime and tried to
hoodwink detectives, a court heard.
Jones made up a bizaire
“ beat the clock ’’ alibi but
his own timing trapped
him.
He strangled 26-year-old
Rosa with the flex from her
bedside lamp and then
calmly made it look as if
she’d been killed by a sex
attacker.
He banged iemmy marks
onto thelr íront door to
make it appear as ií' an
intruder had broken in.
Forced
.. no emotion
Then Jones went ofT to
work as normal—retuming
home that aftemoon with a
Valentine's card for Rosa.
Jones told Aylesbury
Crown Court that Rosa—
who ran the London
marathon in 1985—was
alive when he left for work
at 7 a.m.
But pathologist, Doctor
Peter Jerreat, said that an
examination of Rosa's body
showed she must haVQ-
been killed before then.
Forensic scientist, Brian
EUiot, told the court that
marks on the front door
were not enough for the'
lock to have been forced.
After nearly 14 hours, the-
jury found Jones of
Layham Drive, Luton,
gullty by a mqjority of 11 to
one.
Frásögn „The Star“ af málinu í janúar siðastliðnum.
Lampasnúran.