Dagblaðið Vísir - DV - 28.07.1987, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 28. JÚLÍ 1987.
Fréttir
Landsmenn auka gosdrykkju
sína um 10 milljónir Irtra
- samkvæmt upplýsingum gosdrykkjaframleiðenda
Sú viðbót, sem kom á gosdrykkja-
markaðinn með Sól-gosi, hefur
samkvæmt upplýsingum þeirra sem
fyrir voru á markaðnum ekki haft
áhrif á sölu annarra gosdrykkja.
Ómögulegt er að fá uppgefið hve mik-
ið magn verksmiðjumar framleiða, þó
er Sól undantekning þar á. Forsvars-
maður Sanitas hefur þó sagt að salan
hjá því fyrirtæki stefni í 30 milljónir
gosdósa á ári. Ef það reynist rétt og
eins hitt, að þar hafi orðið um marg-
földun á sölu að ræða eftir að byijað
var að tappa gosinu á dósir, má ætla
að söluaukning Sanitas á ári verði
nærri 20 milljónir dósa. Sól hyggst
verða búin að selja milljón dósir fyrir
verslunarmannahelgi. Ef svo fer sem
horfir þá mun Sól selja milljón dósir
á mánuði eða 12 milljónir dósa á ári.
Þess skal getið að um verslunar-
mannahelgina hefur Sól aðeins verið
með gosdrykki á markaðnum í um
þrjár vikur. Hvorki Vífilfell né Ölgerð-
in Egill Skallagrímsson segjast hafa
orðið fyrir samdrætti. Samkvæmt
þessum upplýsingum ætla íslendingar
að auka drykkju sína á gosdrykkjum
um að minnsta kosti 30 milljónir gos-
dósa eða 10 milljónir lítra á ári.
íslendingar eru um 245 þúsund þannig
að hver íslendingur eykur því gos-
drykkju sína að meðaltali um rúma
40 lítra á ári eða 120 dósir. Hvað segja
framleiðendumir?
Vífilfell
Kristján Kjartansson aðstoðarfor-
stjóri sagði að þeir hefðu ekki orðið
varir við aukna samkeppni enda hefðu
þeir svarað Sanitas með dósum. Kristj-
án sagði ennfremur að kókið stæði
alltaf fyrir sínu og það væri stór hluti
þeirra framleiðslu en hve stór vildi
hann ekki segja.
Egill Skallagrímsson
Jóhannes Tómasson forstjóri sagði
að enn hefðu þeir ekki orðið varir við
samdrátt og að þeir ættu ekki von á
að um samdrátt yrði að ræða. Jóhann-
es sagðist vilja óska Sól alls hins
besta. Jóhannes sagði að góð sölu-
aukning hefði orðið á árinu.
Sanitas
Guðlaugur Guðlaugsson markaðs-
stjóri sagði að hjá Sanitas hefðu þeir
ekki orðið varir við diykkina frá Sól.
Sanitas hefði byrjað að tappa á dósir
í nóvember í fyrra og síðan hefði verið
um 300% söluaukning. „Það er geysi-
leg sala hjá okkur og alls ekki um
samdrátt að ræða, við erum mjög á-
nægðir,“ sagði Guðlaugur.
Sól
Davíð Scheving Thorsteinsson sagði
nú vera svo komið að ekki væri til ein
dós á lager, verið væri að framleiða
Límó og væri sú framleiðsla öll seld.
Ekki hefði enn unnist tími til að hefja
framleiðslu á Límó með sykri. „Þó ég
sé bjartsýnismaður þá átti ég ekki von
á þessu,“ sagði Davíð. Hann bætti við
að um verslunarmannahelgina yrði
búið að selja eina milljón dósa. Dós
númer milljón á að fara á minjasafh
fyrirtækisins. Davíð sagði einnig að
nú væri verið að tappa gosinu á eins
og hálfs lítra plastflöskur.
Samkvæmt þessum upplýsingum er-
um við íslendingar að auka gos-
drykkju okkar gífurlega mikið og
stefhum sjálfsagt á heimsmet í gos-
diykkju ef við eigum það ekki fyrir.
-sme
Verslunarstjórar um gossóluna:
Ekki orðið varir við
umtalsverða aukningu
Gosdrykkjaframleiðendur segjast
hafa aukið sölu á gosdrykkjum til
muna. Samkvæmt upplýsingum frá
þeim hafa allir aukið söluna, þó
mismikið. Með tilkomu Sólgossins
hefði mátt reikna með samdrætti í
sölu annarra tegunda en svo virðist
ekki vera ef taka má mark á orðum
framleiðendanna. DV hafði samband
við töluverðan fjölda verslana og
sölutuma víða um land og sam-
kvæmt því sem verslunarstjórar
segja hefhr orðið einhver söluaukn-
ing en alls ekki mikil.
Sanitas hefur greinilega aukið sölu
töluvert með tilkomu dósagos-
drykkjanna. Ekki vom allir
sammála um hversu mikið seldist af
Sólgosi. Sumir sögðu að fyrstu dag-
ana hefði selst töluvert en sala hefði
minnkað að undanfómu. Aðrir sögð-
ust selja töluvert af Sólgosi. Kókið
virðist halda sinni hlutdeild á mark-
aðnum. í einum stórmarkaði sagði
verslunarstjórinn að sala hefði
minnkað stórlega í Soda Stream. í
sama stórmarkaði hefur aukning í
sölu á Pripps-bjór stóraukist og er
orðin töluvert meiri en sala á inn-
iendum bjór.
Verslunarstjóramir voru allir
sammála um að veður hefði mikil
áhrif á gosdiykkjasölu. í góðu veðri
ykist salan en minnkaði að sama
skapi í verri veðrum. Eftir að hafa
rætt við framleiðendur og svo þá sem
selja gosdrykkina er ljóst að mönn-
um ber ekki saman.
-sme
Gosið teygað. Það gerum við Islendingar svo um munar.
Atök lögregluþjóns og unglings:
Fantatökum beitt segir vitni
Allmörg vitni urðu að átökum lög-
regluþjóns í Reykjavík og 16 til 17 ára
unglings við lögreglustöðina við
Hverfisgötu aðfaranótt laugardagsins.
Eitt vitnanna, sem sá hvað gerðist,
segist ekki geta orða bundist yfir fram-
ferði lögregluþjónsins.
„Ég var að koma úr biói ásamt konu
minni og fleira fólki, við vorum um tíu
sem horfðum á hvað gerðist. Það voru
tveir unglingsstrákar sem voru eitt-
hvað að hnýta í lögregluna þegar að
kom lögregluþjónn, stór rumur, hann
tók annan strákinn, fór með hann inn
á gang í lögreglustöðinni, henti hon-
um þar í gólfið og tók til við að sparka
í hann. Lögregluþjónninn kom síðan
með hann út og henti honum niður
af tröppunum og lenti drengurinn á
stéttinni og skall höfuðið á honum
fyrst í stéttina. Þegar við, sem vorum
nærstödd, spurðum drenginn hvort
hann hefði meitt sig kvartaði hann
undan svima. Það kom þama að lög-
reglubíll og við, sem horft höfðum á
hvað gerðist, spurðum lögregluna
hvort hún vildi ekki aka drengnum á
slysadeild en svarið var að hún gæti
ekkert staðið í svoleiðis hlutum.
Drengurinn fór svo ásamt vini sínum
í leigubíl, ég tel líklegt að þeir hafi
farið á slysadeild.“ Svo mæltist manni
sem sá þessa harkalegu framkomu lög-
reglunnar í Reykjavík.
Hjörtur Sæmundsson, sem var varð-
stjóri tiltekna nótt, segist ekki vita til
þess að þessi atburður hafi átt sér stað.
Hjörtur sagði að venjulega væri gang-
urinn og anddyrið á lögreglustöðinni
troðið af fólki á þessum tíma. Hjörtur
sagðist ekki hafa trú á að þetta hefði
verið neitt alvarlegt hefði það gerst á
annað borð. Hann sagði að ef um
meiðsl hefði verið að ræða hefði sér
borist tilkynning þar um frá slysa-
deild. Þar sem hann hefði ekkert heyrt
teldi hann fullvíst að þetta hefði ekki
verið alvarlegt. -sme
í dag mælir Dagfari
I skugga hrafnsins
Menn eru ýmsu vanir hér á landi
enda ganga fegurstu bókmenntir
þjóðarinnar út á það að lýsa mann-
drápum og vígaferlum. Á miðöldum
voru biskupamir hálshöggnir og
sveitarómögum drekkt og fram á síð-
ustu öld var algengast að bera
bömin út þegar heimilin höfðu ekki
lengur efiii á að bæta við ómegðina.
Umgengnin við skepnumar var eftir
þessu, enda aldrei þótt tiltökumál
að slátra sér til matar, særa hús-
dýrin til dauða eða snúa fúglana úr
hálsliðnum sér til skemmtunar.
Útlendingar hafa að visu verið að
abbast upp á íslendinga, bannað
þeim að veiða hval í vísindaskyni
og flytja selina, sem finnast á fjar-
lægum ströndum á flótta undan
veiðifysn íslendinga, til baka í góð-
gerðarskyni. Þetta hefur sett
nokkurt strik í reikninginn og til em
menn hér á landi sem hafa ánetjast
þessum fáránlegu hugmyndum um
náttúruvemd og dýrafriðun og apa
alla tilfinningavelluna upp eftir út-
lenskum fagurkerum.
Mikið var það uppörvandi í öllu
þessu mótlæti þegar D V flutti okkur
þær fréttir í gær að enn ættum við
meðal okkar menn sem láta ekki til-
finningasemina buga sig og búa yfir
þessari ísköldu og óbilandi drápsfysn
sem göfgað hefur íslenska þjóð um
aldir. Hrafn Gunnlaugsson hefur
þetta sanna víkingablóð í æðum,
eins og margoft hefur sést í myndum
hans þar sem blóðið rennur og leik-
urinn æsist. í síðustu mynd hans,
Hrafninn flýgur, vom menn vegnir
á annarri hverri minútu af því lát-
leysi sem einkennir listamanninn.
Nú er Hrafri að búa til nýja mynd
og í henni verða að sjálfsögðu að
sjást senur sem em í samræmi við
andann og hugarfarið: trylltar og
bijálaðar. Það var stórkostleg hug-
mynd að leiða tvo stóðhesta niður á
syllumar við Gullfoss, trylla þá með
oddhvössum spjótum og etja þeim
saman með fossinn í baksýn. Sam-
kvæmt fiásögn blaðsins átti þessi
hestaslagur að enda með því að ann-
að hrossið steyptist í fossinn í villtum
dansi, hamstola af hræðslu, og
hverfa á vit örlaga sinna, kvik-
myndagerðarmönnunum til óbland-
innnar ánægju.
Stóðhestar em nýtir til slíks brúks.
Þeir em bara skynlausar skepnur
eins og hvalimir og selimir, og þar
að auki standa þeir að því með sauð-
kindinni að eyða gróðri afréttanna.
Það er rétt mátulegt á þá að ljúka
sínu stóðlífi með tignarlegri fóm í
þágu bíómyndar sem mun afla höf-
undum sínum frægðar og fjár.
Hvað munar um einn stóðhest og
hvað mál er það þótt hestar sláist á
klettasyllu við Gullfoss? Allt er þetta
í stíl við íslenskar hefðir, stóðlíf
hrossanna og blóðhlaupið í hinum
rammíslenska kvikmyndastjóra.
Samt segir frá því í DV að kona
hafi fallið saman af hiyllingi og feng-
ið ekkasog af viðbjóði við að horfa
á náttúruna bregða sér á leik á
klettasyllunni. Fólk hafi átt fótum
sínum fjör að launa og systir Hrafns
hafi verið í þann mund að falla fram
af brúninni án þess að leikstjórinn
hafi gert ráð fyrir því drama í sen-
unm.
íslendingum hefúr heldur betur
farið aftur ef þeir þola ekki lengur
að horfa á hestaat, öðmvísi en að
falla saman af geðshræringu. Halda
áhorfendur að slíkum atburðum að
Hrafii Gunnlaugsson sé að framleiða
Síðasta bæinn í dalnum þegar hann
leigir þyrlur til að kvikmynda nátt-
úruna í íslandssögunni? Hvemig
halda þær þúsundir áhorfenda sem
nú streyma í Bíóhöllina til að fylgj-
ast með James Bond að myndatakan
hafi átt sér stað þegar sú mynd var
gerð? Heima í stofú?
Nei, Hrafn Gunnlaugsson kann að
búa til hryllingsmyndir og hann
verður að fá tækifæri til þess án
þess að ókunnugir séu að abbast upp
á hann með ekkasogum og kjaftæði
um illa meðferð á skepnum. Varð
ekki niðurstaðan sú að hesturinn
slapp? Og systir Krumma líka. Það
var mikið lán að Hrafii sjálfur skyldi
ekki hafa farið fram á klettasylluna.
Hann hefði áreiðanlega fómað sér í
þágu myndarinnar og stokkið fram
af. Hvað gera menn ekki þegar hryll-
ingsmyndir em annars vegar? Dansa
í skugganum af sjálfúm sér, í skugga
hrafnsins.
Dagfari