Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 01.06.1988, Qupperneq 13

Dagblaðið Vísir - DV - 01.06.1988, Qupperneq 13
MIÐVIKUDAGUR 1. JÚNÍ 1988. 13 Meiming Leitað að kjama tilverunnar Christían Kampmann er með kunnustu skáldsagnahöfundum Dana, enda hefur hann skrifað um tuttugu bækur síðan 1962, fyrst smásögur, en síðan mest skáldsög- 'ur. Ég man eftir að skáldsaga eftir hann var lesin í íslenskum mennta- skóla; Uden navn. Það fannst mér allgóð saga, en henni var spillt af því að höfundur hatar karlrembu- menn svo mikið, að hann þurftí endilega að eyða verulegu rúmi í eina slíka fígúru, sem hann eignaði fyrst alla lesti, og gerði síðan and- styggilega. Það var létt verk og löð- urmannlegt. Nú var að birtast skáldsaga Kampmanns, Gyldne lofter, (Lofað gulli og grænum skógum, Gylden- dal, 56 d.kr.) í 3. útgáfu frá 1986, í kiljuútgáfu Gyldendals, Tranebög- erne. Þar segir frá Pétri, sem er hommi, bróður hans Soren, sem er nýfráskilinn og þurrkaður alki, Lykke, sem er undurfógur, en hef- ur þrátt fyrir nafnið einmitt ekki heppnina með sér í ástamálum. Þau kynnast í afmælisveislu í sam- býlinu sem fyrri kona Sorens býr í. Þar iöka allir íhugun seint og Danskarbókmenntir Örn Ólafsson snemma, og ætla sér bókstaflega að takast á loft af tómri hugarorku og einbeitingu. Þegar svo háleitu markmiði verður ekki náð, kemst los á flesta, og verður mikið drama í ástum, aíbrýöi, hatri og sjálfs- morðum. Ekki ætla ég að rekja þá sögu hér en hitt blöskrar mér, hve illa hún er skrifuö og leiðinleg af- lestrar. Því valda einkum þrot- lausar endurtekningar á smáatrið- um sem a.m.k. sum eiga að vera einkennandi. T.d. má enginn láta út úr sér setningu í sambýlinu, svo að alhr hlaupi ekki til og faðmi hann að sér. Og þetta er tíundað tilbrigðalaust í gegnum nær 300 blaðsíður. Stílhnn virðist alltaf vera eins, hvað sem á gengur, stutt- ar aðalsetningar eru áberandi, af því að mest er sagt frá staðreynd- um. Söguhöfundur sér inn í hug flestra persóna, en þar er fátt annað að fmna en lágkúru, a.m.k. er hún mjög fyrirferðarmikil í bókinni. Raktir eru partar úr ævisögum afar margra persóna, og þá einkum tíl að útskýra, af hveiju þessi varð tilfinningakaldur, hinn drottnun- argjarn, o.s.frv. Síst verður svona hraðsuöu-sálfræði til að gæða per- sónurnar lífi. Svona hafa mér fundist flestar bækur Kampmanns, sem ég hef lesið. Enda hafa þær ekki orðið margar og langt Uðið á miUi þeirra. En þetta virðist seljast, og fær hrós, a.m.k. í sumum blöðum. Ég veit ekki við hvað er þá miðað, kannski þetta þyki bara ágætt miðað við framhaldsþætti í sjónvarpi eða Rauöu ástarsögurnar. Það vantar ekki að þetta sé raunsætt, a.m.k. í þeirri merkingu að sýna skugga- hliðar Ufsins ekki síður en hinar jákvæðu. Vítahringur ástalífsins Carsten Jensen heitir blaðamað- ur sem var að gefa út fjórðu skáld- sögu sína, Kannibalernes nadver (Sakramenti mannætanna, 200 bls., Gyldendal, 225 d.kr.). Líkt fyrrtöldu sögunni snýst hún Uka um ein- manaleika og hvemig fólk reynir að sigrast á honum með ástinni. Það er víst dæmt til að mistakast, og því ber nyög lítið á ástarunaði hér, þeim mun meira á vonbrigð- um, afbrýöisemi og örvæntingu. En frá þessu öUu segir af kímni, sögumanni finnst hann vera hlægi- legur, og dregur fram sögur sem sýna þaö. Hann lætur mikið af fjöl- lyndi sínu, en einbeitir sér þó að það fáum persónum, aö þær verða lifandi, hver annarri ólík. Nokkuð ber á útskýringum á skapgerð per- sóna og örlögum, en það gerir gæfumuninn, að hér eru þær aUtaf gerðar frá persónulegu sjónarmiði, af tilfinningu þessarar miölægu persónu, sögumanns, innsæi hans er ekki alviturs höfundar, heldur jafningja lesenda, og fyrst þessi skUningur leiðir ekki til að hann nái tökum á lífinu, þá verður til- finningin fyrir magnleysi þeim mun sterkari. Þetta eru eins og óviðráðanleg örlög, en lítilfjörleg, hlægUeg. Það er vandasamt að ljúka sögu þar sem allt stendur fast. Hér er hreinlega skopast að þeim vand- ræðum, því lausnin er sú, að allt í einu kemur óútskýrð persóna, sem drepur allar hinar í einhverju æöi. Þetta er ágæt saga, en mér finnst hún spillast nokkuð við það að fær- ast í miðjum klíðum frá þessum miöpól, sögumanni, sem fer allt í einu að segja ævisögu einnar vin- konu sinnar í mjög löngu máli. Þá hefði þurft einhvern sameiginlegan miöpunkt fyrir þessa tvo, en það finn ég ekki. Einræður Hultbergs Ýmsir íslendingar munu kannast við Peer Hultberg, síðan hann var á bókmenntahátíð. í Reykjavik í haust er leið. Hann gaf út fyrstu bók sína 1966, aðra tveimur árum síðar, báðar módernar skáldsögur, og birtust hjá Arena, sem er sam- heiti fyrir eiginútgáfu höfunda. Þetta eru ágætis sögur þótt ekki sæti stórtíðindum. Líklega hafa þær ekki gengið vel, og höfundur þurft að vinna fyrir sér með því að kenna pólskar bókmenntir (hann* er doktor í þeim eins og skáld- bróðir hans Jes 0rnsbo). Altént liöu nú sautján ár þangað til næsta bók birtist. En það var þá hka sex- hundruð blaðsíðna doðrantur, Requiem (Sálumessa). Þar tala 537 persónur, og hefur hver um 1 blað- síðu undir sig. Við fáum hugsanir þeirra í belg og biðu. Það sem ég hef lesið, snýst þetta venjulega um særðar tilfinningar, einmanaleika, gremju eða eftirsjá, eins konar þrá- hyggju með miklum endurtekning- um. En hver þessara stuttu frá- sagna er þrungin sterkri tilfinn- ingu, og sögð meö persónulegu málfari. Fólkið er þó afar fjölskrúð- ugur söfnuður, konur og karlar á ýmsum aldri, úr ýmsum samfélags- hópum og með margvíslega reynslu. Hver frásögn er hnitmiðuð um einhverja miðlæga reynslu per- sónunnar hverju sinni. Þetta er afar lifandi, heillandi lestur. Á dögunum birtist svo fjórða bók Hultbergs, Slagne veje, (Troðnar slóðir, Gyldendal, 150 bls., 188 d.kr.). Nafnið er býsna villandi, því þetta er engin meðaltalsbók. Enda mun átt viö að persónumar gangi í hring, sem þær komast ekki út úr. Bókin skiptist í tvo hluta. Fyrst eru íjörutíu stuttar frásagnir, sem hver er um 1 blaðsíða að lengd. Þær gerast í Bandaríkjunum og segja frá dapurlegum örlögum auð- manna, . oft sviplegum dauða þeirra. Hver sagnanna hefur sína aðalpersónu, en sumar tengjast óbeint, þannig t.d. að aðalpersóna einnar hefur oröið vitni að sjálfs- morði annarrar. Hér er sagt frá í þriðju persónu, á mjög hlutlægan hátt, ekki gert veður út af neinu. Sá stíll hæfir heildarbragnum, sýn- ir ómennskt umhverfi sem heimsk- ar fólk og drepur af fullkomnu til- litsleysi. En ekki verða þetta minri- isstæðar sögur. Seinni hlutinn er sex einræður af sama tagi og Requiem. En þessar em mun lengri, hver er um tólf blaðsíður. Aftur eru persónurnar' mjög sundurleitar, en hugsanir þeirra allra snúast um einhvern atburð sem sýnir magnleysi þeirra í samskiptum við annað fólk, eink- um vonbrigði í ástum. Hver frá- sögn er með sínu sérkennilega málfari, þótt allar séu í hugar- flaumsstíl. Stundum skiptir um sjónarhorn milli tveggja persóna, en oftast erum við í huga einnar, endurtekningar eru þráhyggjuleg- ar og sýna úrræðaleysi fólksins. Ytri atburðir skipta hér litlu máli, sálarlíf einstaklinga öllu. Af dönskum lausamálshöfund- um, sem ég hef lesið, þá finnst mér Hultberg bera af. Þetta er óvenju- þróttmikill, lifandi skáldskapur. Teikna eftir Ijósmynd- um með þurrpastel, stærð 50x65 cm eða minna, verð á mynd í lit kr. 4.950,- verð á mynd í svart/hvítu kr. 2.500,- verð á mynd í blýant kr. 2.500,- Innrömmun á staðnum Sendi í póstkröfu Vinnustofa Þóru Laugavegi 91,2. hæð (Dómus), simi 21955. Auglýsing frá stuðningsmönnum Vigdísar Finnbogadóttur, forseta íslands Erum að Garðastræti 17, 3. hæð. Verðum til aðstoðar um kjörskráratriði og aðrar upp- lýsingar varðandi forsetakosningarnar. Opið frá kl. 10 til 19 alla daga. Símar: 17765 - 17823 - 17985 - 18829 - 18874 - 11651 Munið að greiða atkvæði utan kjörfund- ar ef þið verðið að heiman á kjördag, 25. júní. ARSMIÐAR Á HEIMALEIKI VALS 1988 Valur býður í sumar upp á ársmiða á heimaleiki Vals að Hlíðarenda. Innifalið í ársmiðanum er: - Sæti á öllum leikjum í stúku fyrir ársmiðahafa ásamt maka. - Aðgangur að Valsvelli fyrir börn og barnabörn, yngri en 12 ára. - Veitingar í leikhléi og eftir leiki - aðeihs fyrir árs- miðahafa. - Veisla í boði Valskvenna. - Afsláttur á farmiðum á útileiki Vals. - Afsláttur á farmiðum á Evrópuleiki Vals. Verð ársmiðans er kr. 10.000,- Allar upplýsingar veittar í Valsheimilinu að Hlíðar- enda í símum 11134 og 12187. rifstofohúsgögnoro _••••••••• '**.•.• ••••••• • !••••••••• «:•••••••••• • !••••••••• '•!•••••••••• 4 Armúla 30-108 Reykjavík • Sími 82420 I

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.