Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1988, Síða 4

FIMMTUDAGUR 20. OKTÓBER 1988.
Fréttir
Hjalmar Vilhjálmsson fiskifræöingur:
Ekkert óeðlilegt við
þessa hegðun loðnunnar
- bræla og ís tefur rannsóknarleiðangur Ama Friðrikssonar
„Þaö hefur veriö breytilegt frá
ári til árs hvenær loönan hleypur
í torfur og verður veiðanleg. Þaö
er því ekkert athugavert viö þaö
aö hún skuli enn vera svona dreifð.
Ef menn muna haustið í fyrra þá
fór loðnan ekki að veiöast fyrr en
í lok október og ekki af neinu ráði
fyrr en í nóvember," sagöi Hjálmar
Vilhjálmsson fiskifræðingur í sam-
tali við DV. Hjálmar er nú staddur
um borö í rannsóknarskipinu Árna
Friðrikssyni við loðnurannsóknir.
Fyrir utan tvö eða þrjú skot á
vertíðinni nú hefur loðnan verið
svo dreifð að hún hefur ekki verið
veiðanleg en bátarnir hafa orðið
varir við allmikið magn.
Eftir þann rannsóknarleiðangur,
sem Hjálmar Vilhjálmsson stýrir
nú og lýkur vart fyrr en um aðra
helgi, verður tekin ákvörðun um
loðnukvóta fyrir seinnihluta ver-
tíðarinnar, þaö er frá desember og
til vertíðarloka í mars. Hjálmar
sagði í gær að bræla hefði nokkuð
tafið leiðangurinn og eins heíði
hafís hamlað því að rannsóknar-
skipið kæmist eins langt norður og
æskilegt væri.
Hjálmar sagði að þeir hefðu orðið
varir við loönu norður aí'Vestijörð-
um og eins norðvestur af Kolbeins-
ey. A sömu slóðum hafa loðnu-
veiðiskipin lóðað á dreifða loðnu
undanfarið. Eins og .veiðiskipin
hafa þeir á Áma Friörikssyni lítið
orðið varir við torfur til þessa.
-S.dór
Síldarsammngarnir:
Ekki er vitað hve*
nær Rússamir koma
, 3g hef oft rætt við Rússana en
ekki getaö fengið þaö staöfest
ennþá hvenær sovéska samn-
inganefndin um síldarkaupin
kemurtil landsins. Þegar viöræð-
um var slitið í Moskvu á dögun-
um var ákveðið að Sovétmenn-
imir kæmu um miöjan október
en það er nú komið fram yfir þau
tímamörk,“ sagði Einar Bene-
diktsson, aðstoðarframkvæmda-
stjóri Síldarútvegsnefndar, í sam-
tali viö DV.
Einar sagðist heldur ekki hafa
fengið uppgefið hvort Sovétmenn
ætluðu að kaupa meira en 100
þúsund tunnur en um það magn
vom þeir tilbúnir að ræða á fund-
unum í Moskvu á dögunum. Ein-
ar sagði þaö eðlilegt að ekkert
fréttist af þvi vegna þess aö þeir
viidu án efa ræöa samtímis um
magn og verð.
„Hitt er aftur ljóst að komi
hingað sovésk samninganefnd á
næstu dögum hlýtur hún að vera
tilbúin að ræða um meira magn
en 100 þúsund tunnur vegna þess
að við slitura viðræðunum í
Moskvu af því aö þaö magn þótti
okkur of lítið," sagði Einar Bene-
diktsson.
-S.dór
Ólafsvík:
Gúmbjövgunarbátur
sleppti sér sjálfúr
Ámi E. AJbensson, DV, Ólafevík:
Þegar skipverjar á Gunnari
Bjarnasyni SH 25 vom á leiðinni í
land úr síðasta róðri í sæmilegu veðri
tóku þeir eftir því að gúmbjörgunar-
Gúmbáturinn fannst á reki eftir að skipverjar sneru við og leituðu hans.
báturinn, sem er bakborðsmegin á
brúnni, var ekki lengur á sínum stað
og gálginn sem hann er festur á lá
niðri. Hann haföi sem sagt sleppt sér
sjálfur á leiðinni án þess að nokkuð
væri átt viö sleppibúnaðinn eða sjór
hefði komið nálægt. Urðu skipverjar
að snúa bátnum við og svipast um
eftir gúmbátnum. Hann fannst og var
tekinn með í land.
Ekki er ljós hvað olli þessu en að-
eins eru nokkrir mánuöir síðan þessi
útbúnaður var stilltur af mönnum
sem sérstaklega voru til þess skipað-
ir. Það skýtur mönnum skelk í
bringu að hugsa til þess að þessi
búnaöur, sem er lögskipaður um
borð í bátum, geti hvenær sem er,
án nokkurs fyrirvara, brugðist.
Eins stafar mönnum stórhætta af
að veröa undir gálganum þegar hann
skellur niður. Hann og báturinn eru
nokkuð þungir, auk þess sem sterkur
Gálginn, sem hélt gúmbátnum, féll
niður. DV-myndir Árni
gormur er notaður til að skjóta gálg-
anum niöur af krafti. í þessu tilviki
var enginn maður nálægt en þegar
verið er að veiðum er stöðugur um-
gangur um þetta svæði.
í dag mælir Dagfari
Vemd þarfnast vemdar
Félagsskapurinn Vemd hefur mjög
veriö í sviösljósinu að undanfórnu.
Ekki hafa allir áttað sig á því hvaöa
félag hér er á ferðinni og er því
rétt að upplýsa að Vernd eru sam-
tök í þágu fyrrverandi fanga og
hefur þann tilgang að aðstoða slíkt
fólk til að ná fótfestu í samfélaginu
á nýjan leik. í Vernd getur hver
sem er orðið meðlimur, að því best
er vitaö, og eru það annars vegar
fangarnir sjálfir og auk þess ýmsir
einstaklingar sem hafa af göfug-
lyndi sínu og manngæsku viljaö
leggja sitt af mörkum fóngunum til
aðstoðar.
En nú er þaö ekki vegna fangaaö-
stoðarinnar sem þetta félag hefur
komist í fréttirnar. Það er enginn
neyð hjá fyrrverandi fóngum svo
vitað sé. Vandræðin í Vemd stafa
af hatrömmum deilum sem sprottiö
hafa upp meöal félagsmanna sem
hafa setið á aöskiljanlegum fund-
um og kosið stjómir, fellt stjómir
og myndað nýjar stjórnir af mikl-
um móö. Um þessar mundir starfa
tvær stjómir í Vérnd og telja báöar
sig löglega kjömar. Hóparnir tveir
talast ekki við og hafa veriö skipað-
ir sérstakir sáttamenn til aö ganga
í milli.
Annar sáttamaðurinn er Guö-
mundur J. Guðmundsson, en í
seinni tið er svo komiö fyrir Guö-
mundi að ekki mega tveir menn eöa
fleiri rífast ööruvísi en Guðmundur
eigi þar hlut að máli. Guömundur
var í Alþýðubandalaginu en sagði
sig úr því vegna illdeilna við alla-
balla. Guðmundur var áskrifandi
Þjóðviljans en hefur fyrir löngu
sagt upp blaðinu vegna ágreinings
við ritstjórnarstefnu blaösins. Guð-
mundur var mikill vinur Alberts
Guömundssonar en sleit þeim vin-
skap eftir að Albert spillti fyrir
honum með því að lána Guömundi
fyrir frægri Flórídaferö úr sjóöum
Hafskips.
Guðmundur er formaður Dags-
brúnar og Verkamannasambands-
ins en hefur verið upp á kant viö
verkalýðsforystuna og Ásmund
Stefánsson og ætlar nú að hætta í
miðstjórn ASÍ og í Verkamanna-
sambandinu vegna ágreinings. Síð-
ast en ekki síst er jakinn meðlimur
í Fríkirkjusókninni og segist hafa
skírt og fermt, gift og jaröað 1 þeim
söfnuði en veröur samt aö krefjast
fógetaaðgerða til að komast á safn-
aöarfundi vegna þess að hann er
upp á kant vúö aðra hvora fylking-
una í Fríkirkjunni.
Guðmundur er meö öðrum orö-
um alls staöar mættur þar sem von
er á deilum og illindum og þaö kom
því engum á óvart aö hann skyldi
vera félagsmaður i Vernd þegar
spuröist af deilunum og stjórnar-
slagnum á þeim bæ. Maðurinn er
þaulvanur og langreyndur í deilu-
málum og þess vegna er það ákaf-
lega heppilegt og upplagt aö skipa
hann sérstakan sáttamann í deil-
unni í Vernd, ef ske kynni að hon-
um tækist aö kynda undir enn frek-
ari deilur. Ekki veitir af.
Það skemmtilega við þessa deilu
í Vernd er aö enginn veit raun-
verulega hvað veriö er að deila um.
Enda skiptir það ekki máli fyrir
atvúnnumenn eins og Guðmund
joð. Hún getur hins vegar verið
nokkur lífsreynsla fyrir fyrrver-
andi fanga sem halda sjálfsagt aö
harmleikirnir fari helst fram innan
fangelsismúranna. Þeir hafa sjálf-
sagt uppgötvað í þessum slag að
þá fyrst byrja lætin þegar þeir eru
lausir úr prísundinni. Hættan er
fyrirsjáanlega sú aö einhveijir
fyrrverandi fangar flýti sér að
brjóta aftur af sér til að flýja inn
fyrir fangelsismúrana aftur til aö
losna undan illindunum í Vernd.
Þetta getur endað með því að fang-
ar á Litla-Hrauni og annars staðar
myndi með sér samtök til að
vernda sig frá því að losna úr fang-
elsum svo þeir komist hjá því að
lenda í klónum á Vernd. Það þarf
að vernda fangana fyrir Vernd.
Þarna sitja þeir í endurhæfing-
unni undir verndarvæng Vemdar
en vita ekki í hvorn fótinn þeir eiga
að stiga eða hvaða sfjórn þeir eiga
að styðja. Klögumálin ganga á víxl
og fylkingarnar smala til funda sitt
á hvað og vúldu helst sjá ijandmenn
sína á bak við lás og slá. Kannske
Vernd ætti að bæta því inn í stefnu-
skrá sína að hegningarlögin geri
ráð fyrir aö félagsmenn geti sótt
um fangelsisvist til að vernda sig
fyrir íjandmönnum sínum? Það
hefur nefnilega sannast að föngum
stafar miklu meiri hætta af vernd-
inni utan múranna heldur en inn-
an þeirra.
Dagfari