Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1988, Síða 14

PIMMfUOÁCURi 15/ ÐESRMBÉRÍggði
14 r
Spumingin
Ætlar þú að borða skötu á
Þorláksmessu?
Örn Jóhannsson bílstjóri: Já, ætli þaö
ekki. Við höfum nú ekki alltaf gert
þaö en mér finnst skata góð.
Viðar Garðarsson kvikmyndagerðar-
maður: Nei, það geri ég aldrei. Ég
hef ekki smakkað hana og líst ekkert
á hana.
Sigurmunda Guðmundsdóttir hús-
móðir: Já,.það er fastur liður. Ég er
alin upp við þann sið vestur á fjörð-
um.
Sveinn Þorláksson verkamaður: Já,
það er alltaf gert á mínu heimili. Ég
ólst upp við skötuát norður á Siglu-
firði.
Helga Ragnarsdóttir skrifstofumað-
ur: Já, þótt mér þyki lyktin ekki góö
þá verður skata hjá okkur á Þorlák.
Linda Oddsdóttir húsmóðir: Já, það
geri ég alltaf. Mamma er að vestan
svo ég er vön þessu. Þetta er
skemmtilegur siður.
Lesendur
Fiskveiðar við Kínastrendur:
Það sem mönnum dettur í hug!
Helgi Gíslason skrifar:
íslendingar eru sólgnir í hvers
konar ráðstefnur og sitja margir
um að komast á þær sem oftast og
er þá ekki alltaf spurt um tilgang
viðkomandi ráðstefnu eða hvort
menn eigi þangað erindi eða ekki.
Oft má þekkja sömu ráðstefnugest-
ina á myndum frá þeim aftur og
aftur. Dæmigerðar eru ráðstefnur
um verslun og viðskipti svo og öll
fiskiþingin oglandssambandaþing-
in hjá útvegi og hinum ýmsu sam-
tökum þeirra.
Og svo eru það allir aðalfundirn-
ir. Þarna eru mikið til sömu menn-
irnir fastagestir svo manni verður
á að spyrja hvar þessir menn vinni
ef þeir þá vinna eitthvað einhvers
staðar, svo mikið sem þeir hljóta
að vera frá verki!
Nýlega er lokið einum merkisað-
alfundinum, fundi Landsnefndar
Alþjóða verslunarráðsins. Nafnið
sjálft er rannsóknarefni sem marg-
an myndí fýsa að fá nánari skil-
greiningu á. En frá þessum fundi
er það fréttnæmast að þar var bor-
in fram fyrirspum frá forstjóra
Sölumiðstöövar hraðfrystihús-
anna þess eðlis hvort ekki væri tími
til kominn að nýta of stóran togara-
flota okkar á arðbæran hátt í stað
þess að setja peninga í úreldingu
fiskiskipa með því að taka upp sam-

Frá fiskmarkaði í Peking. - Eiga Islendingar eftir að landa aflanum beint
á söluborð Kinverja?
starf við Asíubúa, t.d. Kínverja, um
veiðar og vinnslu á fiski þar eystra!
Því miður erum við Islendingar
víst of skammsýnir til þess að bera
gæfu til að stofna til samstarfs-
fyrirtækja af þessu tagi, eins og
sami fyrirspyrjandi svaraði svo
sjálfum sér. - Og bætti því við að
við teldum okkur sennilega ekki
hafa efni á því, við værum ennþá
íslendingar dálítið hræddir við að
reka fyrirtæki í útlöndum. - Fyrir-
spyrjandinn sagðist þó vonast til
þess aö við ættum eftir að sjá þessa
hluti gerast.
Það er eins og menn verði bjart-
sýnni og bjartsýnni með hverri
ráðstefnunni sem haldin er - en
aðeins meðan á henni stendur. Þá
fá menn alls kyns stórmennsku-
köst og flytja langar og merkilegar
ræður um lausn vandamálanna.
En þegar gengið er út í veruleik-
ann, koðnar allt niður. Kannski er
það þessi hræðsla sem okkar mað-
ur, fyrirspyijandinn, minntist á.
Eöa kannski er ástæðan einfald-
lega sú að ríkisstjórnir hér hafa
ekki „skapaö nógu góðan grund-
völl“ eða „rekstrarskilyrði" fyrir
allar okkar atvinnugreinar? Já,
miklar eru ráðstefnurnar, miklir
eru ráðstefnugestimir í orði og
mikil eru verkin þeirra handa.
Jólaglögg,
dansleikir
og feluleikir
Ein glögg hringdi:
Ég heyrði fyrir nokkru af því að
hið opinbera, minnir að þaö hafi ver-
ið eitt ráðuneytanna, hafi verið að
fara fram á eina ferðina enn að fara
í „feluleik“ með orðið jólaglögg. Ekki
skyldi minnast á þetta ógurlega orð
í fjölmiðlum og a.m.k. alls ekki í
hljóðvarpi og sjónvarpi hjá hinu op-
inbera!
Hver er nú tilgangurinn með þvi
aö banna orðið, jólaglögg“?, hugsaöi
ég. Jú, skýringin var sú, að ef orðið
heyrist ekki í útvarpi eða annars
staðar á opinberum vettvangi, þá viti
enginn af fyrirbærinu og jólaglögg
verði hvergi framleidd eða fram bor-
in fyrir þessi jól!
Minnir þetta nú ekki dálítið á
fjaðrafokið, sem oröið „dansleikur"
olli fyrir mörgum árum. Það var
bannorð í útvarpi um margra ára
skeið. Aldrei mátti t.d. auglýsa;
„Dansleikur verður í kvöld í Ara-
tungu“. - Segja átti; „Dúmbó og
Steini leika í Aratungu í kvöld.
Skemmtinefndin“. Eða eitthvað í
þessa átt!
Síðan var þetta bann um orðið
„dansleik“ afnumið, enda mátti
prenta orðið, þótt ekki mætti nefna
orðið „dans“ í hljóðvarpi. Og nú er
allt í lagi með dansinn, en annað orð
skyndilega komið á bannlistann. Það
er orðið, jólaglögg"! - Hvaða tilgangi
þjónar nú svona afdalaháttur og
sveitamennska hjá hinu opinbera?
Er þetta ekki dæmigert fyrir þaö sem
kallað er „ofvernd" Stóra bróður?
Alveg tilvalið- til að gera fólk frá-
hverft öllu sem tilheyrir hinu opin-
bera og því sem þaðan kemur. - Það
er enginn sem hlustar á þetta nema
þá útvarpsráð sem er skipað eins
konar afsteypum af Stóra bróður.
Einu sinni var það „dansleikur"
vernd Stóra bróður?
sem var bannað, nú „jólaglögg". - Of-
Hringiö í síma
27022
milli kl. 10 og 12
eða skrifið
Jolagjafir o<
aðrar gjafir
ekjartorgiiittast ráö- —■
Kjallarinn
Niöri við Lækjartorg hittast róö-
iSíliö°!i.in0kkru'n éinnum f
iku ttl aö ráöslaga meö Kvaöa jóla-
r,. °í aörar ®afir i*ir eigi aö
[æra þjoötnni annars vegar og viid
&"0?1 S!"Um hins vegar- Þessar
ra®afir koma iil meö aö hafa
Bhnr a næsta ári, annaöhvort til
tagnaðar eöa taps.
I ?nnan hvent dag kemur opinber
aismaður rikisstjórnarinnar. Ól-
ifur Ragnar Crimsson fjármála-
aöheira, og tilkynnir fyrirætlanir
áöherranna 9 um aukna skatta á
irtnu 1989 og aukin gjöld sem stór-
lækka vöruverð. Ménaöarlega til-
tynmr þessi ráðherra síöan aö fiár-
agahafhnn, þegar hann tók viö
lemt I milljaröi hærri tölu en þeg-'
(náhö"" <ÍÍÖ' S‘g raánuðí áður um
halli segir Ólafur
aö sé ollum öörum aö kenna en
rynrrennafa sfnum í starfi, Jóni
3®£vln> Hannibalssyni, og sú
SS “m nuverandi fjármála-
„Frábær grein og einkar timabær," segir hér um kjallaragrein Jóns Magnús-
sonar sl. mánudag.
Jón Magnusson
lögmaöur
Spilling
Það er misjafnt r
og þess vegna finr
vera spilJing og vald,
um finnst ailt í Jagi.
Þannig finnst féla
félaga Olafi allt í lagj
Kristjánssyni penin
skattgreiðenda, Þetfi
koma höggi á pólitís
ing.
Máliö í einfaldleik
pað að þessi Sturla r
vald sem honum varfi
berum embættismam
stóraukinn kostnað
greiðendur. Þess vegn
Hermannsson hann úi
sagt má deiia um h
hefði átt að standa r*
tneð bessum
Tekið undir með kjallaragrein:
Sparið, skattleggið ekki
Sigurður Helgason hringdi:
Ég var að lesa kjallaragrein í DV í
dag undir fyrirsögninni „Jólagjafir
og aðrar gjafir“ eftir Jón Magnússon
lögmann. Þetta er að mínu mati frá-
bær grein og einkar tímabær. Hún
fiallar, eins og menn sem hana lesa
sjá, um fyrirhugaðar skattahækkan-
ir ríkisstjórnarinnar og þá einkenni-
legu pólitík að íslenskir stjórnmála-
menn skuli yfirleitt taka til við veru-
legar skattahækkanir þegar harðnar
á dalnum - en ekki þegar vel árar!
Einnig er minnst á í greininni hið
svokallaöa Sturlu-mál og segir að
menntamálaráðherra sé að gefa
þessum fyrrum fræðslufulltrúa pen-
inga á kostnað skattgreiðenda til að
koma höggi á pólitískan andstæðing.
Ég er ekki frá því að þarna geti veriö
rétt meö farið, a.m.k. lítur þetta
svona út í augum margra okkar al-
mennu þjóðfélagsþegna. - Skaöabæt-
urnar eru a.m.k. langt umfram það
sem heilbrigð dómgreind segir
manni að geti verið eðhleg.
Greinarhöfundur talar líka um
ferðalög ráðherranna og segir að ráð-
herrar núverandi ríkisstjórnar gætu
gefið þjóðinni virkilega góöa jólagjöf
með því að afnema allan flottræfils-
hátt og bruðl, þ.m.t. utanlandsferöir
þeirra sjálfra og annarra embættis-
manna í tíma og ótíma, leggja niður
ónauðsynlegar stofnanir og störf, og
í kjölfar þess - að lækka skatta.
En, eins og segir í þessum frábæra
kjallara, er þaö kaldhæðni örlaganna
að eftir síðasta góðæri skuli þjóðin
standa uppi með óleystan Qárlaga-
halla sem' nemur tugum milljarða
króna og boða samdrátt í öllum
greinum þegar þrengist um vinnu á
markaðinum. - Þetta er boðskapur
ráðherranna. Boðskapur almenn-
ings er hins vegar annar, hann er
þessi: Sparið sjálfir, en skattleggið
ekki.