Dagblaðið Vísir - DV - 06.05.1989, Blaðsíða 28

44
LAUGARDAGUR 6. MAÍ 1989.
Fegurðarsamkeppni íslands eftir rúma viku:
Fegurðin í samkeppni
við Vatnajökul
Ólafur Reynisson, matreiðslumeistari á Hótel íslandi, hefur verið í heilt ár
að undirbúa matseðil fyrir fegurðarsamkeppni íslands.
DV-mynd Brynjar Gauti
Fegurðarsamkeppni íslands verð-
ur haldin á Hótel íslandi eftir rétt
rúmlega viku eða mánudaginn 15.
maí. Tvisvar höfum við eignast feg-
urðardrottningar heimsins og áriö
1987 áttum við stúlku í þriðja sæti í
þeirri keppni. Það er því mikið í húfi
er valin er fallegasta stúlka landsins,
því hver veit hvað hennar getur beð-
ið.
Fegurðarsamkeppni íslands hefur
á undanfornum árum orðiö að glæsi-
legasta dansleik ársins þar sem hver
einasti gestur skartar sínum bestu
fótum. Komið hefur fyrir að
skemmtiatriði kvöldsins hafi verið
svo glæsileg að ungu stúlkurnar tíu,
sem keppa um titilinn, hafi orðiö að
aukanúmeri. Þetta hafa forráða-
menn keppninnar áttað sig á og þess
vegna eru það fegurðardrottningarn-
ar sjálfar sem verða aðalnúmer
kvöldsins í ár.
Stúlkurnar tíu, sem keppa um titil-
inn í ár, fá aðeins samkeppni frá
matseðhnum en hann hefur verið í
smíð.um í heilt ár. Ólafur Reynisson,
matreiðslumeistari og rekstrarstjóri
eldhússins á Hótel íslandi, hefur á
undanfómum mánuðum setið yfir
öllum þeim hugmyndum sem hann
hefur fengið á heilu ári og búið til
matseðil sem tilheyrir kvöldi sem
þessu.
„Þar sem keppnin er send beint út
frá Stöð 2 eru allar tímasetningar
mjög hertar og þaö má segja að bar-
ist sé um hverja mínútu. Við urðum
að taka tillit tú þess er matseðillinn
var ákveðinn," sagði Ólafur í sam-
tali við Breiðsíðuna.
ísklumpar úr
Vatnajökli
Ólafur sagði að þegar gestir kæmu
í húsið fengju þeir Jökuldrykk en
hann er óvanalegur að því leyti að í
hqnum eru ískubbar úr Vatnajökli.
„Ég heyrði í fréttum að bændur á
Hala undir Vatnajökli væru að selja
til Japans ísklumpa sem væru 30x40
sm á stærð. Þetta eru tvö hundruð
ára gamlir klumpar sem þeir söguðu
niöur og seldu út. Ég hafði samband
viö bóndann og baö hann að selja
mér 2000 klumpa sem hann sagaði
niður sérstaklega fyrir þetta kvöld.
Það sem þessi ís hefur fram yfir aðra
ískubba er að loftmagnið er minna
og herslan meiri og þegar ísinn fer í
vökva þá heyrast smellir og djöfla-
gangur sem minnir á jökulskriðu.
Við ætlum að færa gestum þennan
drykk í upphafi og hafa hann glæran
því þá kemur jökulblámi á drykk-
inn,“ sagði Ólafur ennfrémur.
í forrétt ætlar Ólafur síðan að bjóða
upp á kuðungasúpu með hvftvíns-
tóni. „Þetta er í öðru orði sniglasúpa
en sumum finnst snigill fráhrindandi
orð og þess vegna notum við þaö
ekki,“7 sagði Ólafur. Hann sagði að
það væri ekkert erfiðara að matreiða
ofan í mörg hundruð gesti en fáa.
„Það er eins og þeir segja flugmenn-
imir: Það er jafn auðvelt að fljúga
Boing 747 og lítilli Cessnu. Maður
þjálfast upp í að matreiða í stóru
magni, þá fer maöur einnig aö hugsa
þannig og búa til leiðir til aö leysa
málið.“
Ólafur sagðist ékki vera kvíðinn
því hann væri búinn að undirbúa
matseöilinn þaö lengi. „Maður trúir
alltaf að þetta takist," sagði hann. Á
eftir kuðungasúpunni býður Ólafur
upp á rósasorbe sem er búið til úr
rósavíni. „Þetta er nokkurs konar
ískrap og hugsað sem frískandi milli-
réttur og þá er upplagt að stúlkurnar
komi inn á sundbolum.“
Sérstæöur eftirréttur
Aðalrétturinn á fegurðarsam-
keppninni eru nautalundir sem Ólaf-
ur hefur valið og safnað á undanfórn-
um fimm mánuðum. „Ég pantaði
sérstaklega frá Danmörku maís-
stöngla með steikinni en Danir hafa
verið að gera tilraunir með að pakka
þeim ferskum í loftæmdar umbúðir.
Mig langaði að prófa þessa stöngla
þó þeir væru rándýrir," sagði Ólafur
ennfremur.
í lokin gefst áhorfendum Stöðvar 2
og gestum á Hótel íslandi kostur á
að fylgjast með einstökum eftirrétti
sem Ólafur hefur verið lengi aö þróa.
„Eftirrétturinn á að vera Vatnajök-
ull og ísboltar frá jöklinum. Það verð-
ur búið til þónokkuð stórt líkan af
Vatnajökli sem unnið er úr tré, járni,
gipsi og plasti. Það eru margs konar
brautir og taugar sem þurfa að vera
í líkaninu og ég hef kallað yfir mikil
vandræði við aö koma þessu sam-
an,“ sagði Ólafur. „Hugmyndin er
að búa til mikla jökuleffekta þannig
að jökullinn opnast sjálfur og inn í
honum eru ísboltar sem eru fylltir
með kremi, velt upp úr kókós og meö
þeim er boðin sérstök sósa sem kem-
ur í klumpum."
Fleiri dökkar en ljósar
Tíu stúlkur frá öllum landshornum
keppa um titilinn ungfrú ísland að
þessu sinni og athyglin mun beinast
að þeim. En hefur Ólafur séð stúlk-
urnar? „Ég hef kíkt á þær upp úr
pottunum,“ svaraði hann en sagðist
ekki vilja spá um hvort einhver væri
sigurstrangleg á erlendri grundu.
Ólíkt fyrri keppnum eru nú fieiri
stúlkur dökkhærðar en ljóshærðar
en undanfarin ár hafa sigurvegar-
arnir verið ljósir yfirlitum.
Kynnar verða að öllum líkindum
Valdimar Flygenring og Sigrún
Waage. „Það getur ekki hver sem er
kynnt á slíku kvöldi því menn þurfa
að vera hátíðlegir," sagði Ólafur.
Hann sagði ennfremur að það væri
alltaf jafn undarlegt ár eftir ár að sjá
stúlkurnar á fyrstu æfingu og síðan
á lokakvöldinu. „Þetta er eins og að
horfa á leikrit á æfingu og síðan
frumsýningu. Stúlkurnar fá ekki á
sig þann þokka sem er á lokakvöld-
inu fyrr en eftir miklar æfingar og
líkamsþjálfun.“ -ELA
Bronssteypur
Viðurkenningar
En nú gæti þetta farið að breytast
því heim er kominn ungur hæfi-
leikamaður, Pétur Björnsson, sem
lagt hefur fyrir sig bronssteypu í
Belgíu með svo góðum árangri að
þarlendir hafa séð ástæðu til að
veita honum sérstakar viöurkenn-
ingar.
Pétur heldur nú sýningu á
þriggja ára starfi í Ásmundarsal en
henni lýkur á sunnudagskvöld, 7.
maí.
Hann stekkur hér fram á sjónar-
sviðið sem sérstaklega frjór og hag-
ur myndhöggvari, meðvitaður um
aöskiljanlegar náttúrur þess efni-
viðar sem hann hefur valið sér til
úrvinnslu og sjálfstæður í hugs-
unarhætti.
í stað þess aö henda á lofti send-
ingar að utan hefur hann tekið til
við að brjóta til mergjar ýmis nær-
tæk, jafnvel-séríslensk, fyrirbæri
og skilgreina upp á nýtt: forsöguleg
minni og tákn („Likur étur likan",
,,Níð“), forn mynstur í Þjóðminja-
safninu (,,Teikn“), óvenjulega útlít-
andi hvunndagshluti („Spúnn"),
erkitýpur úr dýraríkinu („Hesta-
skál“) eöa heföbundin ílát, skálar
eða laugar.
Bæta við sig merkingum
Hugmyndalega séð er vinnumáti
Péturs „additífur", það er brons-
hlutir hans bæta við sig merking-
um í vinnslunni, án þess að hlaða
á sig í forminu.
Orðið „hestaskál" getur til dæmis
af sér grip sem er í senn hestur og
skál. Sá gripur, ásamt með sjálfri
tækninni, kallar svo aftur á sviplík
ker austan úr Kínaveldi sem
stækka til muna þann myndheim
sem listamaðurinn hefur lagt undir
sig.
Víðáttumiklar skálar verða í
höndum Péturs að nokkurs konar
borðliggjandi lágmyndum með
margháttuðum munstrum, nöbb-
um, jafnvel handfóngum fyrir þá
sem haldnir eru kraftadellu.
Vísast er Pétur enn að leita fyrir
sér, það sýna hin mörgu tilbrigði
um keimlík stef sem á sýningunni
eru.
En þaö er engum blöðum um það
aö fletta að þessum þjóðhaga Belg-
íufara eru í listgrein sinni flestir
vegir færir. -ai.
Sérstökum ljóma stafar jafnan af
bronssteypu, jafnt af sögulegum
ástæðum sem listrænum.
Enn í dag bera menn sig að við
steypuna eins og Forn-Grikkir eöa
alkemistar miðalda: hella bráðnu
bronsi í vaxborin mót, slá svo utan
af til að opinbera grip sem orðinn
er gull, eða að minnsta kosti gulls
ígildi.
Sérhver bronshlutur er í senn
gamall og nýr ásýndar, hrjúfur og
Myndlist
Aðalsteinn Ingólfsson
skellóttur eins og forngripur en
hjúpaður íðilgrænni patínu, spans-
grænu, sem sumir halda að þurfi
að hreinsa burtu með reglulegu
millibili en er hið eiginlega hörund
brqnsins.
Áður tíðkaðist að hreinsa helstu
agnúa af nýsteypu og fægja hana
en í dag fær hún að halda sínu grófa
yfirbragði, svo og öllum ummerkj-
um eftir listamanninn.
Til skamms tíma hefur ekki verið
hægt að steypa brons á íslandi, nær
allar styttur borgarinnar hafa til
dæmis verið steyptar annaðhvort í
Noregi eða Englandi.
Pétur Björnsson - „Líkur étur líkan“, 1987.
mt
Pétur Björnsson á sýningu sinni i Ásmundarsal.
DV-myndir GVA