Dagblaðið Vísir - DV - 17.11.1990, Blaðsíða 10

10
LAUGARDAGUR 17. NÓVEMBER 1990.
Myndbönd
DV-listinn
Lítið hefur verið um útgáfu stór-
mynda að undanförnu. Það sést
best á listanum. Þar eru þaulsetnar
vinsælar myndir sem komu út fyr-
ir nokkrum vikum. Þegar vöntun
er á slíkum myndum á markaöinn
koma inn á listann ódýrar myndir
sem oft hverfa jafnharðan aftur.
Miklar hasarmyndir eins og þær
þrjár, Best of the Best, See no Evil,
Hear no Evil og Flashback, sem
koma stormandi inn á hstann þessa
vikuna.
1 (1) Sea of Love
2(4) SkiPatrol
3 (2) War of the Roses
4 (10) Relentless
5 (•) Best of the Best
6 (-) See no Evil, Hear no Evil
7 (3) Tango and Cash
8 (-) Flashback
9 (9) The Fabulous Baker Boys
10 (7) Let It Ride
★★
©
Draumur fjár-
hættuspilarans
LET IT RIDE
Útgefandi: Háskólabió.
Leikstjóri: Joe Pytka.
Aóalhlutverk: Richard Dreyfuss, David
Johansen, Teri Garr og Allen Garfield.
Bandarísk, 1989-sýningartími 102 min.
Leyfö öllum aldurshópum.
Einhver alversta pest sem menn
geta fengið er sjálfsagt sú veiki sem
lýsir sér í því að vera forfallinn
ijárhættuspilari. Hvað oft ætli slík-
ir menn segi ekki við sjálfa sig: „Nú
hlýtur heppnin að vera með mér.“
Þessi mannlýsing á við Jay Trotter
sem Richard Dreyfuss túlkar í Let
it Ride, laufléttri gamanmynd sem
lýsir einum degi í lífi íjáhættuspil-
ara sem eftir áralangar þrautir og
stress, hefur loks heppnina með
sér.
Heppni er kannski ekki alveg
rétta orðið því fyrsti vinningur
hans þennan eftirminnilega dag er
í gegnum upplýsingar sem fengnar
eru hjá vini hans sem hleraði tal
tveggja manna um hver „átti“ að
vinna fyrsta hlaupiö. Vinurinn tel-
ur mennina bulla en Trotter telur
sér trú um að loksins sé heppnin
gengin í lið meö honum. Hann læt-
ur ekki staöar numið, eftir að hafa
unnið í fyrsta hlaupinu, trúir því
aö þetta sé hans dagur og heldur
áfram veðmálunum ...
Það besta við Let it Ride eru
skondnar persónur sem koma úr
öllum áttum á veðreiðarnar. Ef
handritið hefði verið skothellt þá
heföi hér verið um góðan farsa aö
ræða. En þótt mörg einstök atriði
séu fyndin þá er heildin ekki nógu
góö.
Richard Dreyfuss leikur þann
heppna og er fyrirferðarmikill í
ofleik sínum. Hann nýtur stuðn-
ings frábærra aukaleikara með
David Johansen (Buster Poindext-
er) fremstan í flokki. Þá eru þær
lítiö síðri Jennifer Tilly og Michelle
Philips sem leika kvenpeninginn
sem dansar í kringum gullkálfinn.
Það má hlæja og hafa gaman af
Let it Ride en hún skilur ekki mik-
ið eftir í lokin nema þá löngun að
gaman væri nú að vinna einu sinni
stórt í happdrætti eöa á veðreiö-
um...
-HK
I@J
Skíðaglens og gaman
SKI PATROL
Útgefandi: Skilan
Leikstjóri: Richard Correll ellir handriti
Steve Long Mitchell og Craig W. Van
Sickle.
Aðalhlutverk. Roger Rose, Corby
Timbrook, Martin Mull og Ray Walston.
Leyfð öllum aldurshópum.
Hvað sem segja má um þessa mynd
þá nýtur hún talsveröra vinsælda
meðal barna og unglinga og er þar
með skýrt dæmi um að ekkert sam-
hengi er milli gæða og vinsælda.
Myndin er óumdeilanlega mjög lé-
leg.
Hún lýsir átökum milli góðra
skíðamanna og vondra. Góðu
mennirnir reka vinsælan skíöastað
í Snæfjöllum en vondu mennimir
reyna með svikum og undirferli að
koma þeim á kaldan klaka og sölsa
staöinn undir sig. Þekktar klisjur
vaða uppi og fátt kemur á óvart.
Burðarásarnir eru annars vegar
fimleg og oft á tíðum skemmtileg
glæfraatriði á skíöum undir dynj-
andi rokktónlist og dans- og söngat-
riði sem eru látin fylla upp klént
Pray they never havetoréscueYOU...I
handrit til þess að myndin nái fullri
lengd. Grínið beinist einkum að
litlu fólki, heimsku og ágjörnu
fólki, konum og þeim sem ekki
kunna á skíðum.
Það er vel hægt að þola 90 minút-
ur af þessu en metnaður framleið-
enda er enginn og fátt hægt að segja
annað en verði þeim að góöu sem
viljahorfaáósköpin. -Pá
★★★★
Von, trú og hugrekki
PELLE SIGURVEGARI
Útgefandi: Háskólabió.
Leikstjóri: Bille August.
Aóalhlutverk: Max von Sydow og Pelle
Hvenegaard.
Dönsk, 1988 - sýningartimi 157 mínútur.
Leyfö öllum aldurshópum.
Pelle sigurvegara hefur verið
mikið hampað og státar af óskars-
verðlaunum og gullpálmanum í
Cannes svo eitthvað sé nefnt.
Myndin á þetta fyllilega skilið. Hér
um að ræða lítið meistarverk sem
yljar manni um hjartaræturnar,
um leiö og hún segir frá harðri og
miskunnarlausri lífsbaráttu á síð-
ustu öld.
Aðalpersónurnar eru Pelle og
faöir hans sem koma frá Svíþjóð til
Danmerkur í atvinnuleit. Það er
ekki nóg með að eina vinnan sem
þeir fá er að sjá um fjósið á
sveitabæ þar sem vinnuaílið er
nánast þrælar, heldur eru feðgarn-
ir látnir búa í fjósinu.
Faðirinn er ekki sterkur á svell-
inu og það sem hann þráir mest er
að' finna sér eiginkonu sem geti
fært honum kaffi í rúmiö á sunnu-
dögum. Pelle verður fyrir miklum
vonbrigðum með föður sinn sem
lætur berja sig áfram án þess að
svara nokkurn tímann á móti. Pelle
lítur aftur á móti upp til vinnu-
manns sem lætur ekki berja sig
áfram möglunarlaust. Endalok
vinnumannsins eru sorgleg og er
það í eina skiptið sem hggur við
að Pelle missi trúna á framtíðina.
Um leið og sögö er saga þeirra
feöga blandast inn í atburðarásina
aðrar persónur, til að mynda
óhamingjusöm húsmóðir sem veit
að maður hennar getur ekki látið
stúlku í pilsi í friði og ungt par sem
elskast, sú ást fær þó dapurleg
endalok.
Pelle á í eilífum útistöðum við
jafnaldra sína vegna þess aö hann
er sænskur, en vonin um betra líf
annars staðar styrkir hann í trúnni
þegar allt virðist vonlaust.
Bille August hefur tekist að skapa
ótrúlega lifandi kvikmynd sem tek-
ur mann heljártökum og sleppir
manni ekki fyrr en að sýningu lok-
inni. Hinn ungi Pelle Hvenegaard
sýnir mjög þroskaöan leik af jafn-
ungum dreng. Það er samt Max von
Sydow sem ber af eins og gull af
eiri og er hreint út sagt stórkostleg-
ur í hlutverki hins veikgeðja föður.
Þessi snjalli leikari hefur sjálfsagt
ekki sýnt betri leik síðan hann var
upp á sitt besta í myndum Ingmar
Bergmanns á sjötta og sjöunda ára-
tugnum. Hann nær að sýna hvert
einasta geðbrigði þessa vesalings
sem er góðmennskan uppmáluð en
hefur ekki dug í að gera neitt. Og
það er leikur von Sydows sem
hjálpar mikið til að gera Pelle sig-
urvegara að því meistaraverki sem
hún er. -HK
★★!4
#1
Þegar einn er ekki nóg
DEAD RECONNING
Útgefandi: Laugarásbíó.
Leikstjóri: Robert Lewis.
Aóalhlutverk: Cliff Robertson, Rick
Springfield og Susan Blakely.
Bandarisk, 1989 - sýningartimi 88 min.
Bönnuö börnum innan 16 ára.
Tveir menn, ein kona. Annar
mannanna á aura og er kominn af
besta aldri. Þessi setning segir í
raun allt um Dead Reckoning sem
er frekar ófrumlegur þriller þar
sem ástríður og peningar ráða ferð-
inni.
Oft er hægt að gera ágæta þrillera
úr ofnýttu efni, en þá verður hand-
ritiö að vera skothelt sem því miður
er ekki raunin um Dead Reckon-
ing. Persónur eru allar óljósar og
handritið er veikt skrifað og eiga
leikendur oft erfitt með aö koma
rullunni sinni sannfærandi frá sér.
Cliff Robertson og Susan Blakely
leika vel efnuð hjón. Dag einn sýn-
ir eiginkonan manninum bát sem
hún hefur keypt handa honum, fyr-
ir hans peninga að sjálfsögðu. Sjálf-
sagt þykir að prófa bátinn og hafði
eiginkonan ráðið mann til að leið-
beina þeim hjónum.
Það er ekki rétti maðurinn sem
mætir heldur ungur maður sern
maður fljótlega grunar um að vera
hrifmn af eiginkonunni. Dagsferð-
in verður lengri þegar óveður skell-
ur á og þau verða að leita skjóls í
vita einum sem er á eyöieyju. Þá
kemur fljótlega í ljós að ekki hafa
aliir gert hreint fyrir sínum dyrum.
Ekki einu Cliff Ropbertson sem
er ágætur leikari getur gert sér mat
úr .máttlausu handriti, hvað þá
Susan Blakely eða Rick Spring-
field, sem er víst þekktari fyrir af-
rek sin á tónlistarsviðinu. Þótt De-
ad Reckoning ætti að vera nokkuð
spennandi þá er sú spenna í algjöru
lágmarki og einhvern veginn
kemst það aldrei á hreint hvað
skeði í raun. í lokin er sem sagt
nokkrum spurningurn ósvarað sem
gott hefði verið að fá svör við.
-HK
★ !4
Jfl
Óvæntur heimsendir
NIGHT OF THE COMET
Útgefandi: Steinar hf.
Leikstjóri: Thom Eberhardt.
Aöalhlutverk: Robert Beltran, Catherine
Mary Stewart og Sharon Farrell.
Bandarísk, 1984-sýningartimi 95min.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Það eruyaldan sem vel hefur tek-
ist til með myndir sem fjalla um
dauöa alls mannkyns. Til að gera
heimsendi sannfærandi yrði kostn-
aðurinn að vera gífurlegur viö öll
tækniatriði. Hingað til hafa lang-
flestar kvikmyndir um heimsendi
verið af ódýrari gerðinni og fyllir
Night of the Comet þann flokk.
Hér segir frá spennandi augna-
bliki í mannkynssögunni þegar
halastjarna fer mjög nálægt jörö-
inni. Allir bíöa spenntir til að sjá
hvað skeður. Jú, eitthvað sem við
fáum aldrei skýringar á gerist og
gerir það aö verkum að allir sem
eru utandyra sem og innandyra
leysast upp og aöeins fótin verða
eftir. Alhr, nema þeir sem voru svo
NIGH
JF THE
COMETO
lt was th« iMt thlrig on e«rth
ch«V evsr axpeotBd.
heppnir að vera í járnbyrgðu her-
bergi.
Aöalpersóna okkar í myndinni
hafði sofið hjá. vini sínum sem var
sýningarmaður í kvikmyndahúsi
og í sýningarklefanum var allt
járnbyrgt. Vinurinn verður þó
fljótlega drepinn af óargadýrum í
mannsmynd sem ganga laus um
götur borgarinnar.
Einn hópur haföi þó gert ráð fyr-
ir þessu. Hópur sem var í byrgi
niöri í jörðinni. Nú fer hópurinn á
kreik til að leita uppi mannverur
sem hafa komist lífs af og er ekki
vert að láta uppi til hvers...
Þaö er fátt sem gleður augað í
Night of the Comet. Söguþráðurinn
er sundurlaus og ótrúverðugur
meö eindæmum. Það sem skemmir
mest er slæmar sviðsetningar og
tæknileg vankunnátta. Leikarar
geta ekki gert betur en þeir gera.
Ekki er hægt að segja að boðið sé
upp á gáfulegar samræður þeirra á
milli. Það eru ekki nema höröustu
aðdáendur vísindaskáldsagna sem
geta skemmt sér yflr nóttinni þegar
halastjarnan kom.
-HK