Dagblaðið Vísir - DV - 09.12.1995, Side 42

46
LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 1995
Hann er eini gítarsmiðurinn á landinu:
er bæði iðnaður og list
- segir Eggert Már Marinósson sem smíðaði gítar fyrir KK
DV-myndir GVA
„Ég stóð á tímamótum í lífl mínu.
Ég lærði húsgagnasmíði á sínum
tíma en hafði starfað lengi á sama
stað við plast og álinnréttingafram-
leiðslu fyrir fyrirtæki. Satt að segja
var ég orðinn leiður á starfinu og
langaði að gera eitthvað nýtt. Ég
sagði upp starfi mínu, leigði mér
bílskúr, og fór að gera við gömul
húsgögn. Hljóðfærasmíði hafði
reyndar blundað í mér án þess að ég
gerði alvöru úr því. Mér fannst að
ég yrði að gera eitthvað afgerandi
svo ég þyrfti ekki að vakna upp við
vondan draum um fimmtugt óham-
ingjusamur í vinnunni. Það var þó
ekkert auðvelt að finna skóla við
hæfi, ég leitaði bæði til iðnaðar- og
menntamálaráðuneytis en þar var
enga hjálp að fá. Þá fór ég að leita í
útlendum blöðum og fann auglýs-
ingu frá skóla í litlum bæ á S-
Englandi," segir Eggert Már Marin-
ósson sem er að öllum likindum
eini gítarsmiðurinn' á íslandi. Egg-
ert hefur smíðað gitar sem tónlistar-
maðurinn KK hefur notað undan-
farna mánuði og látið mjög vel af.
Eggert er með annan gítar í smíðum
fyrir KK.
Fyrsta
utanlandsferðin
Eggert Már með gítarinn sem hann smíðaði og KK notar. Það var kraftaverk
að gítarinn slapp jafnvel og KK úr árekstrinum um síðustu helgi.
steinana árið 1991 þegar hann hélt
til Englands.
Eggert segir að aðaláherslan í
þessum skóla hafi verið lögð á
strengjahljóðfæri, gítara, bassa,
mandólín, lúdur og barrokkhljóð-
færi. „Ég skal viðurkenna að ég var
kvíðin að fara þarna út en þetta
gekk allt mjög vel. Það er mjög fal-
legt á S-Englandi og ég ætlaði varla
að trúa mínum eigin augum þegar
ég sá pálmatré í Torquay."
Gítarleikari
frá barnsaldri
Eggert hafði spilað á gítar frá því
hann var smástrákur en hafði sig þó
aldrei í frammi né lék með hljóm-
sveitum. „Ég spila bara fyrir sjálfan
mig,“ segir hann. „Ég er ekki rokk-
ari en hef gaman af Donovan, James
Taylor og fleiri slíkum tónlistar-
mönnum. Mér finnst gaman að ró-
légum og melódískum lögum.“
Hljóðfærasmiðir eru ekki margir
hér á landi enda atvinnumöguleikar
ekki miklir. Eggert segist hafa gert
sér grein fyrir því. „Ég vissi að mað-
ur myndi ekki lifa af þessu starfi en
vonaði að mér tækist að vinna við
það hálfan daginn með öðru. Ég hóf
störf hjá Andrési Helgasyni í Tóna-
stöðinni og hann hefur reynst mér
mjög vel. Ég er bæði í viðgerðum og
að smíða.
Eggert fékk pöntun frá Kristjáni
Kristjánssyni, KK, árið 1994 en lenti
í vandræðum með að fá nógu gott
efni í þann gítar. „Ég byrjaði þá á
öðrum gítar, sem ég átti efni í, og
vann hann eftir mínu höfði. Þann
gítar gat ég klárað á þremur mánuð-
nm og hafði hann til sýnis hér í búð-
inni. KK hringdi hingað í sumar og
vantaði gítar en þá lánaði ég honum
þann sem ég hafði klárað. Hann er
svo ánægöur með gítarinn að hann
hefur ekki látið hann aftur frá sér.
Ég er stoltur af því þar sem sá gítar
var ekki gerður með neinar sérósk-
ir í huga. Hins vegar er ég ennþá að
vinna þann gítar sem KK bað um
upphaflega."
Aðeins
notað gott efni
Allt efni sem notað er í gítarsmíð-
ina er sérvalið og sérunnið. „Það
Eggert Már hefur litið látið fyrir
sér fara frá því hann kom heim frá
Englandi en hann hefur þó nóg að
gera við lagfæringar á gíturum hjá
Tónastöðinni við Óðinstorg auk
þess að fást við smíðarnar.
„Ég hringdi til Englands eftir að
hafa lesið auglýsinguna en þar var
mér bent á skóla i London sem væri
stærri og fullkomnari. Engu að síð-
ur ákvað ég að fara í þennan skóla
sem heitir The Tronton School of
Guitarmaking. Mér brá í fyrstu þeg-
ar ég kom þarna út því skólinn var
í hlöðu frá sautjándu öld og allt
fremur fátæklegt að sjá. Enginn hiti
var i húsinu og því oft mjög kalt. En
þetta vandist. Þarna var bæði verk-
stæði, þar sem við unnum við smíð-
arnar, og skóli,“ segir Eggert sem
hafði aldrei komið út fyrir land-
Eggert með bak
hann er að srníða.
nýtist ekki nema um helmingur af
því tré sem fellt hefur verið," segir
Eggert. „Auk þess er þetta dýrt efni.
Það er hægt að kaupa innfluttan gít-
ar fyrir 20 þúsund en einungis efnið
í bak og hliðar í handsmíðaðan gít-
ar kostar um 50 þúsund krónur. Það
er að vísu mjög gott efni,“ segir Egg-
ert ennfremur.
Hann notar greni eða setrus í
toppinn eins og gert hefur verið í
gegnum aldimar. „Sumir eru að
reyna að breyta þessu vegna regn-
skóganna en toppurinn þarf að vera
léttur og sterkur. í bak og hliðar er
venjulega notaður mahóníviður,
hnota, rósaviður og ýmsar fleiri teg-
undir sem eru minna þekktar.
Þó að stundum sé sagt að innflutt-
ir gítarar séu handsmíðaðir er ekki
alltaf svo. „Þessir gítarar koma úr
verksmiðjum sem framleiða um sex
þúsund gítara á ári. Þær eru með
vélar og tölvur við vinnuna."
Ánægður
með nýja stefnu
Eggert segist vera ánægður með
að hafa breytt um stefnu í lífinu
með því að fara út í gítarsmíðina.
„Ég myndi ekki þrífast í öðru starfi.
Ég dauðvorkenni fólki sem vaknar
á morgnana með kvíða að mæta í
leiðinlega vinnu. Þó mér hafi brugð-
ið í brún þegar ég kom í skólann
fyrst - átti von á einhverju allt öðru
- þá kunni ég vel við mig. Ég hefði
getað hugsað mér að vera áfram í
Englandi en hafði lofað mér hér í
Tónastöðina.“
Eggert telur ekki markað fyrir
fleiri gítarsmiði hér á landi en von-
ar að fólk eigi eftir að verða meira
meðvitað um gæði handsmíðaðra
gítara.
Menn þurfa ekki að vera músík-
alskir til að smíða hljóðfæri en Eg-
gert telur það þó betra. „Það getur
auðvitað enginn bannað laglausum
manni að smíða gítar,“ segir hann.
„En þetta er bæði iðnaður og list.“
Frægir
gítarar í viðgerð
Margir þekktir menn hafa leitað
til Eggerts og beðið hann að gera
við gítara sína. Sumir hafa kastað
hljóðfærinu frá sér á góðum
rokktónleikum og brotið þá. „Gunn-
ar Bragi í Jet Black Joe er líklegast
verstur en hann kemur hingað með
reglulegu millibili.
Yfirleitt er hægt að gera við gítar-
ana en oft er þetta spurning um
hvort viðgerðin borgi sig. Það þarf
að vera góður gítar úr vönduðum
viði til að það svari kostnaði að gera
við miklar skemmdir. Ég hef t.d.
verið að gera við einn fyrir Gunnar
Þórðarson sem var illa farinn.
Oft blandast tilfinningar inn i
þetta, menn hafa tekið ástfóstri við
ákveðinn gítar. Það kom hingað
maður með hálfgerðan leikfangagít-
ar og vildi láta laga hann en gripur-
inn hafði tilfinngalegt gildi fyrir
hann. Ég var hálfsmeykur um að
gítarinn yrði ekki sóttur þvi ég
hefði ekki getað selt hann fyrir við-
gerðarkostnaðinum en það kom sem
betur fer ekki til.
Algengustu skemmdirnar eru
þegar hausinn brotnar af en þá hef-
ur gítarinn dottið, hálsinn er mjög
viðkvæmur," segir Eggert Már Mar-
inósson gítarsmiður og sýnir blaða-
manni og ljósmyndara stoltur gítar-
inn hans KK sem slapp jafnvel og
eigandinn úr hörðum árekstri um
síðustu helgi.
-ELA