Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.1998, Blaðsíða 40

52
LAUGARDAGUR 24. OKTÓBER 1998 JL^'V’
%rekkjusvín
„Það má kannski segja aö þessi hópur,
Hrekkjusvín, hafi liðið fyrir ákveöiö
áhugaleysi menningarelítunnar og öfgasinna
á vinstri kantinum. “
„Mörg lögin má hlusta á aftur og aftur án þess að verða leið-
ur á þeim. Mjög tvíeggjað! Hvers vegna? Jú, það fer eftir boð-
skapnum sem tónlistin ásamt textanum flytur. Sé hann póli-
tískt framsækinn eru þetta allt miklir kostir. Sé hann aftur-
haldssamur eru þetta hinir verstu gallar. Góð list (listrænt
séð) með afturhaldsboðskap er hið versta mein. Hún leggst á
eitt með burgeisunum við að undiroka alþýðuna, arðræna
verkalýð og lengja lifdaga auðvaldsskipulagsins með öllum
hörmungum þess, stríði og óöryggi.
Barnið hvetur móður sína til að kaupa ekki bíl, heldur reið-
hjól og ferðast með strætisvagni. Er þetta krafa dagsins? Get-
ur Pétur sett sig inn í aðstæöur bíllausra foreldra með eitt eða
fleiri börn, sem þarf að flytja úr einum bæjarhluta í annan í
dagvistun og fara svo til vinnu? Ef bæjarskipulagið og almenn-
ingsvagnakerfið miðaðist við þarfir fólksins en ekki arðsemis-
sjónarmið auðvaldsins þá væri þetta réttmæt krafa. En krafa
dagsins er eitthvað á þessa leið: Gott almenningsvagnakerfi og
dagheimili fyrir öll börn við vinnustað eða heimili!“
mmm
mmm
AflDflÆNDIR QG KÚGAÐIR
AURAIANDA
SAMEINIST!
Úr Verkalýðsblaðinu, 16.
tbl., 15. des. 1977-17. jan.
1978, undirritað L.
Þannig var nú það.
Platan Lög unga fólksins með
Hrekkjusvínum var óhemjuvinsæl
á sínum tíma og í raun undarlegt
að hún skuli ekki hafa verið gefin
út á geisladiski fyrr en nú. Þetta
var óhefðbundin barnaplata, ekki
síst vegna þess að hún var
skemmtileg og foreldrar höfðu líka
gaman af henni.
Höfundar tónlistar voru Leifur
Hauksson og Valgeir Guðjónsson
en um textasmíð sá Pétur Gunn-
arsson en fjöldinn allur af lista-
mönnum kom að gerð plötunnar.
DV hitti þremenningana í tilefni af
endurútgáfunni og byrjaði að
spyrja hvort það væru ekki elli-
merki að vera endurútgefinn?
„Nei, við erum eilífir æsku-
menn,“ segir Valgeir og Leifur
bætir við: „Hefurðu ekki heyrt tal-
•að um æskudýrkunina? Af hverju
heldurðu að þú sért að taka viðtöl
við okkur.“
Eins og hver annar skurður
Gagn og gaman gaf plötuna út en
sú útgáfa var stofnuð svo listamenn-
imir fengju stærri hluta af möguleg-
um gróða. Gagn og gaman var stofn-
að með pompi og prakt í Norræna
húsinu og var ætlunin að standa
einnig að útgáfu bóka. Það varð þó
aldrei af þvi.
En hvernig skyldi það hafa æxl-
- ast til að þremenningamir gerðu
bamaplötu?
„Við vomm ráðnir til verksins
eins og hverjir aðrir verktakar,"
segir Leifur.
„Ég held að viö höfum þótt hæf-
astir landsmanna til að gera öðru-
vísi barnaplötu," segir Valgeir.
„Maður bara gekk i þetta eins og
'‘hvern annan skurð,“ bætir Pétur
við. „Þetta var þannig fyrir mér að
ég fékk lögin eftir þessa snillinga á
kassettum. Svo fór ég í ferðalag um
Evrópu og sendi textana í pósti.
Þeir voru í stúdiói og ég sendi text-
ana ýmist í símskeytum eða bréf-
um. Síðan var ég ekki viðstaddur
þegar platan kom út.“
Platan kom út árið 1977 þegar að-
eins var ein útvarpsstöð, Ríkisút-
varpið rás eitt, og þar þótti ekki til-
hlýðilegt að spila hvað sem er fyrir
börnin.
„Platan var kannski ekki mjög
mikið spiluð í útvarpi en hún var
hér á öðru hverju heimili og allir
foreldrar sem eitthvað vildu eiga
undir sér spiluðu þetta fyrir sig og
sín börn. Það eru fjöldamörg heim-
ili þama úti sem eiga þessa plötu
svo mikið spilaða að hún er orðin
ónýt,“ segir Leifur.
„Það er svolítið sérkennilegt að
ég hef aldrei átt þessa plötu,“ segir
Pétur, kyndugur á svipinn.
„Ekki ég heldur," segir Leifur.
„Ég á fullt af þessum plötum,"
segir Valgeir, rogginn.
„Og það sem meira er,“ bætir Pét-
ur við. „Ég vissi ekki einu sinni að
hún hefði verið endurútgefin. Ég
hef ekki séð diskinn heldur."
„Það er ekki einu sinni rafmagn
heima hjá þér,“ skýtur Valgeir að
honum. „Ég komst einhvern tímann
yfir kassa af henni og hef verið að
gauka þessari plötu að mönnum og
málleysingjum. Svo er þaö orðið
óþarft núna.“
Kommúnistar óánægðir
Platan er óhefðbundin. Fengu
þeir ekki símhringingar frá kol-
brjáluðum foreldrum vegna henn-
ar?
„Nei, það var bara Verkalýðsblað-
ið,“ segir Pétur. „Það sallaði hana
niður. Hún fékk mikinn uppslátt og
það fylgdi stór ljósmynd með.“
„Af okkur?“ spyr Valgeir.
„Nei, það er bara mynd af mér
þannig að þetta fer allt á mig,“ seg-
ir Pétur.
„Menn hafa náttúrlega gert
kröfu til þín um stéttvísi og ábyrga
stefnu," ályktar Valgeir.
Verkalýðsblaðið var gefið út af
EIK-ml sem stóð fyrir Einingar-
samtök kommúnista, marx-
lenínista. Ari Trausti Guðmunds-
son var þá í forsvari fyrir samtök-
in sem var félagsskapur sem nokk-
uð margir voru i.
„Allir sem áttu góða úlpu,“ segir
Vcdgeir glottandi. „Mér finnst að
ætti að tala við Ara Trausta um
þetta.“
Fyrir utan dóm Verkalýðsblaðs-
ins var fólk jákvætt.
„Allt sem hefur sagt við mig um
þessa plötu hefur verið ákaflega já-
kvætt. Þetta þótti skemmtileg plata
og hún er helvíti skemmtileg," seg-
ir Valgeir.
„Það sem gerir hana svo
skemmtilega," segir Leifur, „er að
hún hefur þessa svakalegu breidd.
Það eru jafnt fullorðnir og böm
sem hafa gaman af henni.“
„Það er í henni húmor og birta,“
segir Valgeir. „Hún er sólrík."
Leifur lítur glottandi til Péturs.
„Þetta er ansi góð plata, Pétur. Þú
ættir að fá þér hana.“
„Elsku mamma, ekki kaupa
bíl“
Textarnir eru kærkomið fjall í flat-
lendi því sem bömum er oft á tíðum
boðið upp á í bamatónlist.
„Ég hafði aldrei samið texta við
lag áður,“ segir Pétur. „Ég rúllaði
lögunum í gegnum hausinn á mér.
Svo var maður með eitthvað í hausn-
um, einhver umhugsunarefni eða
eitthvað sem mann langaöi til að
koma á framfæri. Þannig elti þetta
hvað annað og kom af sjálfu sér.“
„Ég held að Pétur sé þarna að lýsa
textagerð á breiðum grundvelli," seg-
ir Valgeir. „Þetta fór fram með sama
hætti og ævinlega er gert. Menn sitja
pungsveittir þangað til eitthvað kem-
ur. Ég hef nú komið nálægt því að
setja saman bæði lög og texta og það
er miklu erfiðara að koma saman
texta.“
„Orðin era svo djöfull ábyrg," seg-
ir Leifur. „Einn hljómur kemur og
fer, það kemur annar á eftir. Orðið er
þama og æpir framan í þig.“
„“Álfadrottning fer úr undirkjóln-
um bak við gluggatjöld." Þetta er flott
lína. Þetta er náttúrlega klassík," seg-
ir Pétur.
„Þetta er bullandi lýrík," sam-
þykkir Leifur.
Tilvistarkreppa X-kynslóðar-
innar
Þeir eru á einu máli um að barna-
menningu þurfi að sinna betur en
gert hefur verið.
„Þetta er býsna mikilvægur hlutur
að sinna. Það er ekkert sjálfgefið, þó
að börn geti látið sér lynda að hlusta
á „fullorðinsefni", að það sé endilega
það sem þeim þætti skemmtilegast.
Ég held að þetta ætti að vera fólki dá-
lítið umhugsunarefni," segir Valgeir.
„Þetta hefði Verkalýðsblaðið tekið
upp. Við lifum í heimi markaðslög-
mála, menn græða ekkert á barna-
menningu. Ég veit ekki hvort það er
hluti af þessu," segir Leifur.
Ætla Hrekkjusvín ekki að koma
saman í tUefni útgáfunnar?
„Nei,“ svara þeir býsna samtaka.
„Eigum við ekki að gera fuUorðins-
plötu núna?“ spyr Pétur.
„Fyrir sömu börnin," segir Valgeir.
„Þessi börn eru 25-30 ára gömul
núna. Er þetta ekki bara X-kynslóðin?
Nei, hún slapp við þetta.“
Blaðamaður leggur tU að kynslóðin
verði nefnd eftir Hrekkjusvinum og
þeir taka undir það.
„Þetta er kannski einn af þeim
hlutum sem er ábyrgur fyrir tUvistar-
kreppu þessarar X-kynslóðar,“ segir
Leifur. Valgeir kinkar koUi og bætir
við: „Það myndaðist ákveðin eyða
þegar hrekkjusvínin hættu." -sm
„Platan var kannski ekki mjög mikið spiluð í útvarpi en hún var hér á öðru hverju heimili og allir foreldrar sem eitt-
hvað vildu eiga undir sér spiluðu þetta fyrir sig og sín börn. Það eru fjöldamörg heimili þarna úti sem eiga þessa
plötu svo mikið spilaða að hún er orðin ónýt.“ DV-myndir Teitur