Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.2000, Blaðsíða 31

31
LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 2000
DV___________________________________________________________________________________________________Helgarblað
Bitra kynslóðin
Þá hefur réttlætinu verið full-
nægt rétt einu sinni. Edduverð-
launin hafa verið afhent þeim
sem hafa til þeirra unnið.
Verðlaun fyrir að búa tii góðar
bíómyndir og leika vel í þeim;
verðlaun fyrir uppbyggilegt sjón-
varpsefni; verðlaun fyrir að vera
besti leikarinn, ljósamaðurinn
eða hljóðhönnuðurinn og önnur
fyrir að vera besti aukaleikarinn,
besta aðalleikkonan og besta
aukaleikkonan og verðlaun fyrir
að vera Friðrik Þór Friðriksson,
Þorgeir Þorgeirson og Björk.
Öngvum var gleymt, sem betur
fer, því þeir sem ekki fengu verð-
laun voru tiinefndir til verðlauna
og þeir sem ekki voru tilnefndir
til verðlauna fengu að afhenda
þeim verðlaun sem fengu verð-
laun, svo afar margir geta nú
unað glaðir við sitt.
Ég er einn af þeim og féll í
minn hlut að fá að afhenda bestu
leikkonu í aukahlutverki Eddu-
verðlaun fyrir að leika svona vel
þó hún væri ekki í aðalhlutverki.
Fyrir bragðið fékk ég að sjást á
skjánum í sjónvarpinu í margar
sekúndur og svo komu myndir af
mér í blöðunum eftir helgina.
Er hægt að biðja um meira?
Það er afar algengt að menn
verði alveg rosalega bitrir með
aldrinum. Stundum eru þetta al-
gerir lúserar en oftar fólk sem í
gegnum tiðina hefur verið svona
í umferð en samtíðin svo misst á
Flosi
þeim áhugann þegar Elli kelling
kom í spilið.
Stundum eru þetta menn sem
aldrei hafa fengið Óskarinn, Tré-
hestinn, Silfurlampann, tilnefn-
ingu á kvikmyndahátíðina í Lof-
oten, Edduverðlaun eða Fálka-
orðuna.
Við, sem aldrei höfum meikað
það, erum „bitra kynslóðin".
Alla tíð hef ég verið öfund og
afbrýði knúinn útaf þeim ósköp-
um að hafa aldrei á æfinni verið
tilnefndur,' hvaðþá verðlaunaður
fyrir nokkurn skapaðan hlut, en
hugga mig við það að á meðan ég
var og hét, var enn ekki farið að
verðlauna fyrir aukahlutverk.
Nú er hinsvegar svo komið að
loku er fyrir það skotið að ég fái
nokkurntímann verðlaun þar
sem almennt er álitið að ég sé
svo aldurhniginn að orðin sé af
mér sjónmengun.
Bitru kynslóðinni finnst að
hún hafi aldrei verið metin að
verðleikum. Við erum að gleym-
ast og sitjum samanherptir af
biturð fyrir framan sjónvarpið og
fjargviðrumst yfir sjónvarpsefni
sem útbúið er af vitleysingum
fyrir aðra vitleysinga.
í leikhúsunum finnst okkur
allir farnir að tala svo lágt og
þvoglulega að ekki sé nokkur
leið að heyra textann. Blöðin eru
skrifuð með svo smáu letri að
ekki er nokkur leið fyrir venju-
legan mann að lesa þau - sem
betur fer.
Þessa lífssýn þarf „bitra kyn-
slóðin“ að búa við.
Okkur finnst að afhending
Edduverðlaunanna sé bara um-
búðir utanum bjána sem eru að
hampa öðrum bjánum og erum í
dúndurfýlu þangaðtil að ... já
þangaðtil hvað?
leikurum og fegurðar-
drottningum, niðurí ljósa-
menn, hljóðhönnuði og
allskyns maskínufólk,
jafnvel hvíslara,
skriftur og tré-
smiði og
allt þar á
milli.
Þegar hringt var
í mig og mér boðið
að vera þess heiðurs
aðnjótandi að afhenda bestu
leikkonunni í aukahlutverki
verðlaun fyrir að leika svona vel
í aukahlutverki, hvarf öll biturð
einsog dögg fyrir sólu og ég
hugsaði einsog sannur íþrótta-
maður:
- Það er ekki aðalatriðið að
sigra, heldur að taka þátt i
drengilegum leik.
Og ég var farinn að fila mig
einsog stórleikari í litlu aöalhlut-
verki með pálmann - eða hvað
það nú heitir - í höndunum.
Þegar ég kom niðrí Þjóðleik-
hús í gamla smókingjakkanum
mínum var þar fyrir menningar-
elítan í landinu að fá sér einn
léttan í anddyrinu. Allt frá ráð-
herrum, kvikmyndajöfrum, stór-
Hugfangnastur
var ég þó af því
hvað allir voru
fallegir.
Stútungskerlingar voru einsog
telpur í blóma lífsins og telpur í
blóma æskunnar skörtuðu öllu
því sem helst má prýða hina
mannbæru konu.
Og aldrei hef ég séð glæstari
karlafans. Svo ég hugsaði sem
svo:
Er nema von að þetta fjölgi
sér.
Og að öllu þessu athuguðu er
mér orðið ljóst að eftir Edduhá-
tíðina tilheyri ég ekki lengur
„bitru kynslóðinni" heldur á ég
heima í hópi þeirra sem hafa út-
litið, æskuna, hæfileikana og
heppnina með sér.
Og nú ætla ég að fara að skoða
myndirnar af mér í blöðunum.
Flosi
Jú, þangaötil kall-
að er í okkur til
að vera með í
leiknum.
Leikhus
Bindi 3280 í sögu Bens Affleck og Gwyneth Paltrow:
Á ég að
elska hann
- eða á ég ekki?
Þau hafa verið sundur og saman
svo lengi sem elstu menn muna. Það
þekkja eflaust margir svona pör og
það er alltaf jafnvandræðalegt að
hitta helming slíkra para á götu og
velta því fyrir sér hvort tala eigi um
hinn hlutann í þátíð eða nútíð, plús
eða mínus. Það er ekki það að Ben
og Gwyneth hafl ekki sent frá sér ít-
rekaðar fréttatilkynningar um
stöðu sambandsins - þau eru para
duglegust við það. Nýlega kom til
að mynda frá þeim yfirlýsing um að
samband þeirra væri einungis á
vináttustiginu. Og það á líklega að
segja að þau stundi ekki kynlíf?
Þau sátu við sama borð í kosn-
Gwyneth Paltrow.
Bens Affleck.
ingapartíi og töluðu fyrst í stað lítið
saman. Þegar líða tók á kvöldið og
ölið hafði runnið sína leið stökk
Ben síðan til Gwyneth og þau hófu
hrókasamræður. Viðstaddir sögðu
þau hafa verið komin á það stig að
þukla hvort annað þegar auglýsing
fyrir nýju myndina þeirra, Bounce,
AIGLE
á íslandi
Höfum opnað í
Ástund, Austurveri,
nýja og glæsilega
deild
með hinn
heimsþekkta
AIGLE
útivistarfatnað
frá Frakklandi.
Glæsileg
opnunartilboð.
nsíuno

w
Austurveri, Háaleitisbraut 68
sími 568 4240
www.astund.is