Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1907, Qupperneq 57

59
er villikál (Brassica campestris). Hún hefir þó eigi stórar
rætur, en við ræktunina hefir þetta breyzt svo, að rótin get-
ur orðið allþrýstin og vegið fleiri tugi punda. Turnips er
ein af þeim jurtum, sem eiga hægt með að taka breytingum,
eftir því hvernig vaxtarskilyrðin eru, og þær geta bæði vaxið
í heitu og köldu loftslagi. Vega þess hve breytilegum vaxtar-
skilyrðum turnips er ræktaður undir, hafa við ræktunina
myndast mörg afbrigði með mismunandi eiginlegleikum, sum-
um góðum, nokkurum miður góðum. Vart er þó hægt að segja
að eiginlegleikar afbrigðanna séu ætíð ættgengir. Afbrigðin
geta úrkynjast, kostirnir rýrnað, eða tekið breytingum til bóta,
alt eftir því hvert vaxtarskilyrðin eru góð eða ill. (A þennan
hátt myndast kyn og kynbrigði.) Þetta má eigi skilja á þann
veg, að á sama standi, hvort afbrigði maður byrjar að rækta.
Aríðandi er að velja f fyrstu sem bezt afbrigði. Þess meiri
von er um arðvænlega ræktun. Góð afbrigði myndast að eins
við margra ára ræktun og með úrvali hinna beztu einstak-
linga. Ollum turnips afbrigðum má skifta aðallega í tvo flokka
eftir lit þeirra: hvít og gul. Af þeim skulu nefnd þau afbrigði
sem tilraunir hafa verið gerðar með að rækta hér á landi,
og ætla má að geti þrifist.
A. Hvitur turnips. Rófurnar gegnhvítar. Blómin sítrónu gul.
Rófurnar eru annað tveggja hnöttóttar eða nokkuð af-
langar. Þær vaxa fljótt, og at þeim fæst mikil uppskera;
en þær eru lausar í sér, og geymast illa. Þarf því að
nota þær til fóðurs á haustin eða fyrri part vetrar. Af
þeim má nefna:
a. Hnöttóttar eða því sem nær:
1. Greystone er álitin einna bezt af hinum hvítu rófna-
atbrigðum. Af því fæst allmikil uppskera. Að ofan
slær á rófuna rauðbrúnum lit. Þrífst vel hér á
landi.
2. White globe nær mestri stærð af öllum rófna af-
brigðum en er laus í sér og geymist illa. Vex mjög
vel hér á landi.
b. Langar: