Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1907, Qupperneq 80

82
ekki svo varið. í athugasemdum við skýrsluna 1859 segir
Sigurður Hansen, að líklega sé í skýrslunum >einungis talið
hvað gert hefir verið á hverju ári að þúfnasléttun.«
Þessar umsagnir benda til þess, að skýrslurnar séu því á-
byggilegri sem lengra liður og má því ætla, að dagsláttu-
fjöldinn samkvæmt skýrslunni 1859 sé réttastur. *
Af því sem nú hefir sýnt verið er augljóst,
Ptógurinn ag þúfnasiéttunni hefir farið fram og hún auk-
notaður við b
þúfnasléttuna 'st ^850—1860. Um þessar mundir eru
og einstöku menn íslenzkir farnir að stunda
jarðyrkjunám erlendis og vinna síðan að þúfnasléttun þegar
heim kemur. Má í þessu efni nefna Guðmund Ólafsson, er
bóndi var á Fitjum í Skorradal. Hann kom heim frá Dan-
mörku árið 1851 og hafði með sér plóg. Guðmundur notaði
plóginn allmikið eftit því, sem honum segist sjálfum frá. **
Vann hann og allmikið að þúfnasléttun bæði fyrir sjálfan sig
og aðra. Enginn vafi getur leikið á því að leiðbeiningar þær,
er Guðmundur og aðrir gátu látið bændum f té snertandi
þúfnasléttuna, hafa átt þátt í því að hún tók framförum um
þessar mundir. Betri verkfæri en áður þektust hafa og létt
mönnum starfið þar, sem þau voru notuð.
Á árabilinu frá 1860—1870 er alt af árlega
Hvað slettað er ' 6
frá 1860—1870 sléttað nokkuð, en það eru allmikil áraskifti
að því, hve mikil sléttan er. Um og rétt eftir
1860 er mest sléttað á ári, þá kemst árssléttan upp í 65
dagsl. hæst árið 1861 (Skýrsla á fardögum 1862). Flest ár-
in er sléttað frá 25—40 dagsl., en tvö ár nær hún ekki yfir
15 dagsl. og er annað árið eigi nema 12 dagsl.
Um jafn-vaxandi framför er því ekki að ræða á þessu ára-
bili, þvert á mótti lítur helzt út fyrir kyrstæði ef ekki aftur-
för. Samkvæmt skýrslum á fardögum 1861—69 er að meðal-
* Sanni næst er að ætla, að þúfnasléttan hafi aldrei fram að 1860
farið fram úr 40—50 dagsl. á ári.
** Andvari 1. árg., 145. bls. — Auk ritgerðar þeirrar, sem hér er
vísað til, um þúfnasléttun og prentuð er í 1. árg. Andvara, ritaði
Guðmundur ritling, sem hann nefndi »Ætlunarverk bóndans*.
Af því kom þó aldrei á prent nema 1 hefti.