Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1994, Blaðsíða 20

20
FINNBOGI GUÐMUNDSSON
Alþingi ályktar:
1. að sameina beri Háskólabókasafn Landsbókasafni eins fljótt og
unnt er á næstu árum, þannig að Landsbókasafn verði aðal-
safn, en í Háskólabókasafni sé sá þáttur starfseminnar, sem
miðast við handbóka- og námsþarfír stúdenta og kennslu-
undirbúning og rannsóknir kennara,
2. að fela ríkisstjórninni að gera nauðsynlegar ráðstafanir í þessa
átt,
3. að nú þegar verði svo náið samstarf upp tekið milli Landsbóka-
safns og Háskólabókasafns sem við verður komið að áliti
forráðamanna þeirra, og hliðsjón höfð af væntanlegri samein-
ing safnanna.
Þótt þess væri eðlilega vænzt, að til skarar yrði látið skríða í
bókhlöðumálinu, dróst það enn á langinn, og leyndu sér ekki
vonbrigði Finns Sigmundssonar, er hann segir íjúní 1964 í skýrslu
um safnið 1962-63 á þessa leið:
„í síðustu Árbókum hefir verið að því vikið, að fyrirhugað væri
að reisa nýja bókhlöðu fyrir Landsbókasafn, en Háskólabókasafn
yrði síðan sameinað því. Skyldi Landsbókasafn þá rekið eins og
áður sem þjóðbókasafn, en fengið til viðbótar það hlutverk að
sinna bókaþörf Háskólans. Þegar Handritastofnun Islands var sett
á laggir án þess að viðunandi húsnæði væri fyrir hendi, munu
margir hafa litið svo á, að líklegasta leiðin til úrlausnar væri að
hraða byggingu bókhlöðunnar, svo að þessi nýja stofnun gæti
einnig fengið þar virðulegt húsnæði. Nú hafa mál skipazt þannig,
að ákveðið mun vera að reisa sérstakt hús vegna Handritastofnun-
arinnar, en á hitt minnist enginn, að Landsbókasafni muni bráð
þörf á auknu húsnæði.“
Á húsnæðismálum Landsbókasafns, svo og Háskólabókasafns
og Þjóðskjalasafns, hlaut þó að verða hamrað eftir sem áður, og í
skýrslu um Landsbókasafnið 1964, dagsettri 15. júní 1965, reifar
Finnbogi Guðmundsson landsbókavörður þau allýtarlega og legg-
ur að lokum til, „að skipuð verði hið bráðasta nefnd manna til að
kanna þetta mál og gera tillögur um ákveðnar framkvæmdir til
úrbóta, framkvæmdir, sem verði ekki einu sinni enn skotið á
langan frest“. Þessari áskorun var síðan fylgt eftir, og lögðust þar á
sömu sveif háskólarektor og háskólabókavörður. Urðu lyktir þær,
að menntamálaráðherra skipaði 6. júní 1966 Birgi Thorlacius
ráðuneytisstjóra, Björn Sigfússon háskólabókavörð og Finnboga
Guðmundsson landsbókavörð í nefnd „til að athuga, hversu