Frjáls verslun - 01.08.1967, Síða 42

42
FRJALS' VERZLUN
Þjódmál /
„Kröfur veröa því óefað
bornar fram.. “
- Viðtal við Hannibal Valdimarsson
Málefni Alþýðubandalagsins hafa verið ofarlega á baugi að
undanfömu. Nokkuð hefur að vísu dregið úr umrœðum um þau, eftir
að kosningahríðinni lauk, — en allt að einu er viðbúið, að frekara
umtal og deilur hefjist fyrir þingsetningu í haust.
Við umrœður um þjóðmál verður ekki gengið framhjá afstöðu
verkalýðshreyfingarinnar. Afstaða hennar er nú nokkuð óljós. Menn
spyrja: Hvað gerist í haust?
FRJÁLS VERZLUN snéri sér til Hannibals Valdimarssonar, for-
manns Alþýðubandalagsins og forseta A.S.I., og lagði fyrir hann
nokkrar spurningar. Hannibal var staddur vestur í Selárdai, og
svaraði hann spurningum blaðsins bréflega. Birtast spurningar F.V.
og svör Hannibals hér á eftir.
DEILURNAR INNAN ALÞÝÐU-
BANDALAGSINS.
F.V.: Leikmanni virðist svo
sem hver höndin sé upp á móti
annarri í Alþýðubandalaginu.
Ekki verður beiur séð en forystu-
mennirnir leggi öllu meira kapp
á að kljást innbyrðis en leysa
sameiginleg vandamál. Og þér,
formaður Alþýðubandalagsins,
buðuð fram sérstakan lista í
Reykjavík. Hvað álítið þér um
framtíð Alþýðubandalagsins eft-
ir það, sem gerzt hefur?
HANNIBAL: Ég skil vel, að
mönnum sé forvitni í hug varð-
andi framtíð Alþýðubandalagsins.
En sem formaður þess á ég að
sinni óhægt um vik að ræða
innri mál þess á opinberum vett-
vangi. Fráleitast af öllu var þó
að ætlast til þess, eins og Ríkis-
útvarpið fór fram á, að ég ræddi
viðkvæmustu vandamál þess við
einn af nýkjörnum þingmönnum
Alþýðubandalagsins, og það áður
en kjörbréf höfðu verið gefin út.
Þrátt fyrir opinberan ágrein-
ing um framboð Alþýðubanda-
lagsins í Reykjavík — og þann
ágreining reyndu andstæðingarn-
ir auðvitað að notfæra sér tii hins
ýtrasta til að rýra traust kjós-
enda á Alþýðubandalaginu —
varð Alþýðubandalagið aðalsigur-
vegari kosninganna: jók atkvæða-
fylgi sitt um 1.6% (Alþýðuflokk-
urinn um 1.5%) og bætti við sig
þingmanni. Hefur það nú 10
manna þingflokk í stað 9 áður.
Stórfelldastur varð sigur Al-
þýðubandalagsins einmitt í
Reykjavík, þar sem það fékk rétt
við 9000 atkvæði, en það er miklu
sterkara fylgi en Alþýðubanda-
lagið hefur nokkru sinni áður
hlotið í höfuðborginni.
Svo vel vill til, að um ágrein-
ingsmál Alþýðubandalagsins get
ég eftir kosningarnar vitnað til
þess, sem ég sagði um þau mál
fyrir kosningarnar. Þá sagði ég
þetta í kosningaávarpi I-listans:
„Ágreiningurinn í Alþýðu-
bandalaginu er um grundvallar-
atriði, sem algjörlega ráða fram-
tíð þess sem stjórnmálaflokks.
Hann er m. a. um það, hvort Al-
þýðubandalaginu skuli raunveru-
lega stjórnað af skipulögðum
upphlaupssveitum annars flokks,
eða að það fái að þróast sem al-
íslenzkur, sjálfstæður sósíalistísk-
ur lýðræðisflokkur, er engum
lúti nema eigin félögum.
Ágreiningurinn er í rauninni
um það, hvort Alþýðubandalagið
skuli gert að sósíalistaflokki á
vegum einræðis, eða hvort það
skuli byggt á grundvelli lýðræð-
issósíalisma.
Þann grundvallarmun mundu
þroskaðir kjósendur úti í heimi
ekki telja óverulegan, og sízt
þurfa um hann langar orðskýr-
ingar.“
Þetta sagði ég þá. Nú bæti ég
því aðeins við, að þegar þröngur
og einhliða framboðslisti einræð-
issósíalista í Reykjavík hafði ver-
ið ákveðinn í nafni Alþýðubanda-
lagsins — en framboð bandalags-
ins í öllum öðrum kjördæmum
landsins þá þegar ákveðin með
bezta samkomulagi — áttum við,
sem ekki vildum aðgerðalaust
horfa upp á hrun Alþýðubnnda-
lagsins í kosningunum, einskis
annars kost en að notfæra okkur
löghelgaðan rétt til að bera fram
annan framboðslista Alþýðu-
bandalagsins í Reykjavík. Og
það gerðum við. — Árangurinn
er stórsigur Alþýðubandalagsins
í kosningunum 11. júní, svo sem
að framan segir.
F.V.: Hvað munduð þér nú
gera, ef Magnús Kjartansson eða
einhver annar þingmaður Al-
þýðubandalagsins greiddi því
atkvceði á Alþingi, að listi yðar,
I-listinn, yrði úrskurðaður utan-
flokka við samþykkt kjörbréfa,
þannig að Unnar Stefánsson fœri
á þing í stað Steingríms Páls-
sonar?
HANNIBAL: Nú hefur lands-
kjörstjórn endanlega úrskurðað
framboðslista minn sem löglegan
framboðslista Alþýðubandalags-
ins og þingmenn þá, er kjörfylgi
hans skilaði á þing, þingmenn Al-
þýðubandalagsins.
Það þarf ekki að vera neitt
leyndarmál, að ef svo fœri, að
einhverjir af þingmönnum Al-
þýðubandalagsins stuðluðu að
því, beint eða óbeint, að ógilt
vœri löglegt kjörbréf einhvers af
þingmönnum Alþýðubandalags-
ins, vœri eining Alþýðubanda-
lagsins rofin. Með slíkum mönn-