Frjáls verslun - 01.08.1967, Síða 54

54
FRJÁLS' VERZLUN
VIÐSKIPTAHEIIVIURIISIIM/
INDLAND Alvarlegt ástand er nú í Indlandi. Binda menn samt vonir við, að þetta muni lagast, er vetraruppskeran hefst í október.
ÍRLAND \8> irskir bændur hyggja gott til aðildar Bretlands að EBE. Hið sama verður ekki sagt um iðnrekendur.
ÍSRAEL <i> Styrjöldin við Araba virðist ekki hafa haft nein skaðandi áhrif á efnahagslíf Ísraels. Skattar hafa að vísu hækkað nokkuð, en allt útlit er fyrir, að framleiðsla ársins 1967 verði meiri en ársins 1966. — Nokkrar stjómmáladeilur eru í ísrael, því að Eskhol, forsætisráðherra, vill bola Dayan, landvamaráðherra, úr embætti.
NÍGERÍA — <♦> Ógæfulegt er ástandið þar. Biafra-aðskilnaðarríkið virðist nú riða til falls. 1 Nígeríu eru alls um 250 ættbálkar, svo að von er að þetta haldist ekki saman. Þó stóðu Nígeríumenn einna fremst af öllum íbú- um Afríku, og menn bundu einna mestar vonir við þá. Nú kollvarpast það allt.
PANAMA - <♦> Nýlega voru gerðir samningar milli Panamamanna og Banda- ríkjamanna varðandi Panamaskurðinn. Öðlast Panamar aukna hlut- deild í stjóm skurðarins skv. þessum samningi. Samningurinn frá 1903 var orðinn mikið hitamál í Panama. Kom til blóðugra óeirða árið 1964. Síðan hafa Bandaríkjamenn slakað á. Álitið er, að nýr skurður verði grafinn milli 1970 og 1980.
PÓLLAND - — — §> Valdastreita er nú innan pólska kommúnistaflokksins. Hvað gerir Gómúlka? Hefur Gyðingaofsóknir til þess að leiða athyglina frá á- standinu.
SOVÉTRÍKIN - —— <§> Ekki verður betur séð en nokkur valdabarátta eigi sér stað innan múranna í Kreml.
SVlÞJÓÐ <♦> Svíar hafa nú lagt fram umsókn xun aðild að EBE. Það er merki- legt umhugsunarefni út af fyrir sig, að þeir hafa ekki kveðið á um það í umsókninni, hvernig þessi aðild skuli vera: full aðild, aukaaðild?
ÞÝZKALAND — <$> Efnahagur Þjóðverja er heldur bágborinn um þessar mundir. Greiðsluhallinn er orðinn næsta geigvænlegur. Ekki er efnahagsundur Erhards eilíft. — Það, sem er að, er í rauninni það, að velferðarbáknið hefur sligað undrið. Allir sáu því, að nauðsynlegt var að draga úr framlögum til ýmissa mála. Ráðherranmir höguðu sér þó eins og heimaríkir hundar, ef leit út fyrir að minnka myndi í eigin sjóði. Helzt hefur þeim lent saman Schröder, landvamamálaráðherra, og Strauss, fjármálaráðherra (sá, sem lét reka lögregluþjóninn fyrir að stoppa sig fyrir umferðarbrot). Var Schröder lítið um það gefið, að Strauss væri með nefið ofan í sínum koppi. Kiesinger, kanzlari, snérist heldur á sveif með Strauss. Fór allt í bál og brand, en nú mun kyrrt að kalla.