Frjáls verslun - 01.01.1968, Blaðsíða 47

.FRJÁL-S VERZLUN
47
Hvað
lieimsi-
pressan
VIETN AMSTRlÐIÐ
„Hin ólílcu vióhorf ríkisstjórna til Vietnamstríðsins, hvort
sem þjóðir þeirra eru smáar eða stórar, hljóta að vekja urn-
hugsun. Kommúnistaríkin hafa engan sameiginlegan tilgang
í afstöðu sinni. Né heldur andkommúnistaríkin. Sérhvert
land á sína sögu og frá henni er s'prottinn ótti þeirra og
vonir. Þeir sem móta stefnu Bandaríkjanna hafa kynnzt
þessu, en ekki útlátalaust. Stríðið í Vietnam er enn þá
vietnamskt.“
(The Times — London).
BANDARÍKIN OG KAMBODlA
„Um leið og bandarískir heimsvaldasinnar leyfa sér að
hefja árásarstyrjöld gegn Kambodíu bera þeir alla ábyrgð
á afleiðingunum. Ríkisstjóm og þjóð Kambodíu hafa þá
fullan rétt til að leita aðstoðar vinveittra þjóða, ef það reyn-
ist nauðsynlegt, til að unnt sé að sigrast á hinum bandarísku
árásaröflum.“
(Nham Dan — Hanoi).
INNRÁS í KAMBODlA
„Bandaríkin flæktust inn í Vietnamstríðið, næstum því
fyrir slcort á aðgát. Þau drógust lengra og lengra inn í átök-
in þar til Johnson, í anda Goldwaters, sendi þangað mikinn
landher 1965.Ef þeir litu kalt á málið, sé það þá hægt, munái
forsetinn eða landvarnaráðuneytið telja það skynsamlega
ráðstöfun að hafa varpað sér á bólakaf í Vietnam? Með til-
liti til reynslunnar sem fengizt hefur hljóta þessir aðilar að
álíta að fyrrnefnd álcvörðun hafi orðið að dýrkeyptum mis-
tökum. Þegar til lengdar lætur, gæti ákvörðun um að senda
bandaríska hermenn inn fyrir landamæri Kambodíu orðið
önnur slík mistök. Bardagasvæðið mundi stækka og alvar-
legar efasemdir um markmið Bandarílcjanna mundu vakna.“
(The Guardian — London).
NATO
„Hernaðarútgjöld Sovétríkjanna aukast á sama tíma, sem
vestræn ríki draga úr útgjöldum sínum til landvarna í auknu
trausti sínu á varnarkerfi, sem byggist á kjarnorkuvopn-
um. Samt er elcki hægt að segja annað en að mikill ágrein-
ingur ríki innan NATO um það hvernig styrkur bandalags-
ins verði bezt hagnýttur. Samt heldur NATO áfram tilveru
sinni. Þetta sýnir að til eru sameinandi þættir, sem eru
sterkari en öfl ágreiningsins. Ef bætt sambúð Austurs og
Vesturs væri raunveruleg og varanleg, ef hernaðarlegar
hættur væru úr sögunni, mundi hin viðkvæma yfirbygging
bandalagsins fyrir löngu hi~unin til grunna.“
(Le Figaro — París).