Frjáls verslun - 01.06.1968, Blaðsíða 15

FRJAL5 VERZLUN
15
Flugfreyjur þurfa stundum að sinna öðrum störfum. Hér er Anna með
bandarískum geimförum, sem Ieiðsögumaður.
nokkurt frí á milli flugferða, ann-
aðhvort hér heima eða erlendis.
Venjuleg flugferð gengur þannig
fyrir sig, að áhöfnin er vakin
klukkutíma fyrir mætingu á
Reykjavíkurflugvelli. Þaðan er
ekið til Keflavíkur, sem tekur um
40 mínútur. Þegar þangað er kom-
ið, er vélin athuguð og flugfreyj-
urnar byrja þá á því, að kanna,
hversu margir farþegar verða
meðferðis, hvort einhver þeirra
þurfi sérmeðferð, og hvort matar-
birgðir séu nægar. Við erum yfir-
leitt sex eða sjö, og skiptumst þá
þrjár í frameldhús og þrjár eða
fjórar í það aftara. Eftir flugtakið
er blöðum útbýtt og svo farið af
stað með barinn. Þetta tekur að
sjálfsögðu nokkurn tíma, þar sem
farþegarnir geta verið allt að 180.
Þegar allir hafa fengið glös, sem
vilja, er maturinn orðinn heitur
og er borinn fram með rósavíni
eða rauðvíni, eftir því sem við á.
Á eftir fylgir svo kaffi og koníak,
og að lokum er boðinn söluvarn-
ingur. Þá er yfirleitt farið að líða
að lendingu, svo að þú sérð, að
það er ekki mikið um frístundir
1 loftinu.
— Þegar þið nú dveljizt erlend-
is, hvað gerið þið helzt, og hvernig
er aðbúnaðurinn?
— Það er misjafnt, hvað við ger-
um, og fer nokkuð eftir því, hvar
í heiminum við erum staddar. Mér
finnst alltaf gaman að koma til
Kaupmannahafnar, því að ég á
þar margt skyldfólk og vinafólk,
og get því farið mikið í heimsókn-
ir. í New York er einnig mjög
gaman að vera, þar er helzt farið
út að borða eða í leikhús. — Hvað
aðbúnað snertir, útvega Loftleiðir
okkur hótel og við fáum svo 20
dollara á dag fyrir mat. Við ráð-
um því auðvitað sjálfar, hvernig
við ráðstöfum þeim peningum.
Það kemur fyrir, að við þurfum að
dvelja nokkra daga í senn erlend-
is, og notum við þá alltaf sömu
hótelin.
— Hvernig á góð flugfreyja að
vera, Anna?
— Góð flugfreyja á fyrst og
fremst að líta á sig sem þjónustu-
stúlku, en ekki gestgjafa. Hún á
að sjá um, að farþegum líði vel,
þeir séu ánægðir og verði ekki
fyrir óþægindum. Flugfreyjur geta
þurft að fást við erfið vandamál
og verða því að geta stillt skap
sitt og talað við fólk af einlægni.
Margir eru hræddir við að fljúga,
og það verður að leiða huga þeirra
að einhverju öðru en flugferðinni.
— Farþegarnir bjóða ykkur
stundum út, ekki satt?
— Jú, það kemur einstaka sinn-
um fyrir, og þá reynum við kurt-
eislega að útskýra, að það sé al-
gerlega bannað.
— Hvað með giftingatilboð?
— Þetta er nú nokkuð nær-
göngul spurning, og ég held, að ég
svari henni helzt þannig: Það get-
ur ýmislegt gerzt í Loftleiðavél í
20 þúsund feta hæð.