Frjáls verslun - 01.10.1969, Síða 19

Kristín: Blað' eins og Vikanj
sem liggur frammi á heimil-
unum í lengri tíma, hefur í
sjálíu sér talsvert auglýsinga-
gildi. Hins vegar komast aug-
lýsingarnar og annað efni illa
til skila vegna lélegrar prent-
unar.
Ólafur: Það fer eftir því, hvað
auglýst er, en í flestum tilfell-
um geta tímaritaauglýsingar
verið ákaflega sterkar. Ég álit,
að það sé misskilningur að
skilja tímaritin eftir, þegar ver-
ið er að auglýsa vöru, sem á
að ná til sérstaks hóps.
Árni: Það þarf að íhuga, hver
er kaupgeta lesenda tímarita,
hvaða viðskiptamenn hafa þá
áráttu að kaupa eftir auglýs-
ingum tímarita. Við skulum
nefna Frjálsa verzlun. Ef að
þú ætlar að selja vöru, sem
verzlunarmenn hafa áhuga á,
þá áttu hvergi að auglýsa hana
annars staðar en þar, sem þú
nærð til verzlunarmanna. Á
sama hátt getum við nefnt
tímarit eins og Sjómannablað-
ið, Læknablaðið o. s. frv.
FV: Það er áberandi, að tíma-
ritin eru ekki notuð rétt. Það
á að gera allt öðru vísi auglýs-
ingar og með miklum upplýs-
ingum fyrir tímaritin. Það á
að mínu áliti ekki að útbúa
sams konar auglýsingu fyrir
tímaritið og dagblöðin.
Árni: Það eru alltof margir,
sem láta auglýsingar í tímarit
sem betlauglýsingar, í stað þess
að láta vinna áhrifaríka tíma-
ritaauglýsingar.
Ólafur: Góð auglýsingastofa á
að geta veitt sínum viðskipta-
vini upplýsingar um öll tíma-
rit, og hvernig hann eigi að
verja fénu til auglýsinga í blöð-
um, tímaritum, útvarpi og
sjónvarpi. í dag fara samt
Þekkt vörumerkí,
mesta
fjölbreyttnin

Radíófónn
hinna
vandlátu
Klapparstíg 26, sími 19800