Frjáls verslun - 01.05.1970, Síða 26

26
Horft fram
í tímann
Berta: Prjónastofurnar hafa
sérhæft sig talsvert. . . — OD-
ELON peysa frá Iðunni.
viðskiptavinurinn verði ánægð-
ur með úrvalið.
FV: Hvernig fer salan fram
hérna. Veit innkaupastjórinn
fyrirfram hvað hann ætlar að
kaupa, eða er það ykkar að
telja honum trú um hvað liann
verði að kaupa?
Berta: Sölumaðurinn leið-
beinir að sjálfsögðu eftir sinni
beztu getu, en við ætlum ekki
að selja viðskiptavininum að-
eins einu sinni, og þess vegna
verður þetta frekar samvinna
en hörð verzlun.
Haukur: Innkaupastjórinn
fær hér líka mjög mikilsverða
fræðslu um það, hvernig hann
á að selja vöruna, 'hjá fólkinu
hér, sem flest er þjálfað í al-
hliða sölumennsku. Hann lær-
ir af þeim hvemig hann á að
selja sínum viðskiptavinum.
Ragnar: Hér er engum
kappsmál að selja kaupmanni
meira en markaður hans þolir,
því að þá er hætta á að missa
tiltrú hans.
Haukur: Fyrirtækin hér
gera sér öll grein fyrir því að
viðskiptavinurinn á að koma
aftur, og til þess að hann geri
það, þarf hann að fá rétta og
góða afgreiðslu.
Ragnar: Við skulum taka
sem dæmi að hér eru einar
5 prjónastofur og þær eru
kannski allar með sama hlut-
inn í mismunandi útfærslu.
Hugsið ykkur hvað það er
hentugra að ganga frá pöntun-
inni hér en að fá fimm sölu-
menn i heimsókn.
FV: Eru ekki slíkar kaup-
stefnur hvatning til að gera
alltaf hetur og betur, vegna
þess að hér er framleiðslu
hvers um sig stillt upp á sama
tíma?
Haukur: Á því er enginn
vafi. Við skulum aftur taka
sem dæmi þessar fimm prjóna-
stofur — þær þurfa sífellt að
skipta um módel.
Ragnar: Það sem er uppi á
teningnum með öll hin fyrir-
tækin.
FV: Eru atvinnunjósnir
stundaðar hér?
Ragnar: Aldrei hef ég orðið
var við það!
FV: En kemur þá ekki fyrir
að prjónastofurnar komi með
FRJÁL5 VERZLUN
nákvæmlega sama hlutinn á
markaðinn?
Ragnar: Ég býst við að
framkvæmdastjóramir viti
hvað er í gerjun, án þess að
um atvinnunjósnir sé að ræða.
Berta: Prjónastofurnar hafa
sérhæft sig talsvert. Snældan
framleiðir einna mest af smá-
barnafatnaði. Peysan er sér-
staklega í kvenfatnaði og tízku-
fyrirbærum. Iðunn mest í
sportfatnaði og klassískum
peysum á konur og karla.
Anna Þórðar brúar þetta allt
saman...
Haukur: Það er ekki hægt að
neita því að þetta vandamál
er til staðar, og þá ekki sízt
varðandi eftirlikingar.
Berta: Þetta er erfiðast hvað
snertir ákveðna aldursflokka,
t. d. táninga. Það kemur kann-
ski síð peysa í tízku, og þá vilja
stúlkurnar allar vera eins. Það
kemur áberandi smart stelpa á
götuna, og hinar vilja þá strax
fá eins fatnað og prýddi þessa
stúlku.
Ragnar: Svo vaxa stúlkurnar
upp úr þessu og fara að þroska
sinn eigin smekk, og þá komum
við að því sem við köllum
kventízku, sem er erfið við-
fangs.
FV: Nú langar mig til að
spyrja hvort kaupstefnurnar
hafi styrkt þau fyrirtæki, sem
að þeim standa?
Klemenz: Tvímælalaust.
Haukur: Framleiðsla þeirra
verður tvímælalaust hagkvæm-
ari, því að þau fá hér pantan-
ir fram í tímann, og geta því
óhrædd framleitt t. d. 100
stykki, en hefðu ella kannski
ekki framleitt nema 10.
Ragnar: Ég skal koma hér
með eitt dæmi. Á síðustu kaup-
stefnu sá ég hér fatnað sem
ég keypti áður erlendis frá
fyrir okkar verzlanir. Ég snéri
strax við blaðinu og keypti
hlutinn hér með góðum ár-
angri.
Berta: Það er áberandi að á
kaupstefnunum er alltaf fram-
för. Við stöndum okkur betur,
og viðskiptavinirnir kunna
betur að meta þessa þjónustu.
Ég tók eftir því á fyrstu kaup-
stefnunum að þá keyptu inn-
kaupastjórarnir inn eins og