Frjáls verslun - 01.09.1976, Side 96

Ilm heima 05 geima
Samtal heyrt í undirdjúp-
unum milli tveggja hvala:
— Heyrðu, hvaða dama var
þetta, sem ég sá þig með í
gær?
— Það var ekkert til að tala
um. Þetta var kafbátur, sem
átti leið framhjá.
Skrifstofustjórinn tók nýju
vélritunardömuna tali og sagði
afar varfærnislega:
— Heyrðu væna. Þú ert ekki
loðin á bringunni, er það?
— Nei, af hverju hélztu
það?
— Þá hef ég á tiifinning-
unni að kjóllinn þinn, sé aðeins
of stuttur.
— Jæja, nú er ég húinn að
tala við líftryggingarfélagið.
Þú getur treyst því að ég sé vel
um þig. Ef eitthvað voðalegt
kemur fyrir mig færðu trygg-
inguna borgaða út og svo líf-
eyrisgreiðslur einu sinni í
mánuði.
— En ef það skeður nú ekk-
ert, hvað þá?
Gamalkunnar aðstæður:
Hávaði fyrir utan, dyr opn-
aðar.
— Guð, það er maðurinn
minn að koma heim. Flýttu
þér út um gluggann.
— Já, en við erum á 13
hæð.
— Hér er hvorki staður né
stund til að vera hjátrúarfull-
ur.
í fataverzluninni; nánar til-
tekið x kvenfatadeildinni:
— Hvað er það fyrir yður?
— Mig vantar gjöf handa
konunni.
— Viljið þér kannski líta á
falleg, spcnnandi nærföt?
— Já, takk, það væri gam-
an. En gjöfina lianda konunni
fyrst.
— Hreint svindl hjá þessum
sjáanda.Égvar á leiðinni áfund
til hans i gær en sneri við áð-
ur en ég var búinn að fleygja
peningum í hann.
— Hvað kom til?
— Þegar ég bankaði upp á
hjá honum hrópaði hann:
Hver er þar?
— Hefurðu einhver meðmæli
fengið hjá fyrrverandi vinnu-
veitanda þínum? spurði for-
stjórinn umsækjandann um
gjaldkerastöðuna.
— Já, hann mælti með því
að ég fengi mér aðra vinnu
hið snarasta.
Heræfingarnar voru í fullum
gangi.
— Farið í skjól, hrópaði
liðsforinginn. Óvinaflugvél
náigast okkur á lágflugi.
— Hér er albczta útsýnið frá
hótclinu.
96
FV 9 1976