Frjáls verslun - 01.02.1978, Qupperneq 97

— Það leið langur tími þar til ég hafði komizt yfir þennan í safn-
ið mitt.
— Ég hef kannski farið svo-
lítið illa með yður, fröken, en
þér ættuð að fara í fötin aftur.
Það er nefnilega svo, að Björn
læknir flutti stofuna sína héð-
an í siðustu viku. Ég keypti að
sönnu húsið — en ég er ekki
læknir. Ég er endurskoðandi.
— Ætlarðu ekki að taka hýð-
ið utan af bananum áður en þú
borðar hann?
— Því skyldi ég gera það?
Ég veit hvað er innan í.
— Og hvernig hefurðu svo
orðið milljónamæringur?
— Það er löng og mikil saga,
ritstjóri góður. Hefurðu nokk-
uð á móti því að ég slökkvi
ljósið meðan ég segi þér hana?
Sonur mafíuleiðtogans kem-
ur heim úr skólanum:
— Jæja, góði minn. Hvernig
gekk í prófinu í dag?
— Það var smellið. Þeir voru
þarna tveir til að yfirheyra
mig. En ég sagði ekki orð.
í kennarastofunni:
— Hvernig gengur annars
kynferðisfræðslan hjá þér?
— Alltof vel. Ég er hrædd
um að við verðum að setja upp
barnaheimili við skólann næsta
vetur.
Þeir voru þrír saman á göngu.
Strútar í eyðimörkinni. Skyndi-
lcga flaug orrustuþota yfir og
rauf eyðimerkurkyrrðina.
Tveir strútanna stungu liaus-
unum í sandinn um leið, en sá
þriðji var aðeins liugaðri. Hann
leit í kringum sig og sagði:
— Hvert hafa hinir eiginlega
hlaupið?
— • —
— Pabbi.
— Þegiðu strákur.
— Já, en pabbi. . .
— Haltu þér saman, drengur.
— Viltu aðeins hlusta,
pabbi . . .
— Geturðu ekki skilið, að
það er ekki til siðs að tala við
matborðið. Þú átt ekki að segja
eitt orð nema þú sért spurður.
— Viltu þá spyrja mig hvort
það sé kviknað í stofugardín-
unum?
— • —
Tveir Gyðingar hittast á götu
í Moskvu.
—• ísak. Heldurðu að þetta sé
orðið 100% fyrirmyndar.ríki
kommúnismans, — eða á þetta
enn eftir að versna?
— Nei, sjáðu. Það er komið vor.
FV 2 1978
5)7