Frjáls verslun - 01.03.1978, Síða 33

Páll
Stefánsson
ásamt
samstarfs-
mönnum
sínum,
Katrínu
og
Markúsi.
Auglýsingadeildin
F.V.: Þið teljið ykkur hafa
sannreynt að ykkar stefna el
rétt?
Ólafur: — Sala Vísis hefur á
undanförnum mánuðum aukizt
stöðugt og við hljótum að trúa
því að við stefnum í rétta átt.
F.V.: — Telur þú einsýnt að
nú hafi sannazt að gdður grund-
völlur sé fyrir útgáfu tveggja
síðdegisblaða?
Ólafur; — Það held ég tví-
mælalaust. Spurningin er hins
vegar sú hvort það sé markaður
fyrir allan þennan fjölda dag-
blaða. í dag er upplag Vísis
stærra og áskrifendur fleiri en
nokkru sinni fyrr. Ég tel að
aukningin á síðdegismarkaðin-
um hafi fyrst og fremst orðið á
kostnað morgunblaðanna. Sam-
keppnin hefur orðið til góðs á
margan hátt.
F.V.: — Það gerði það að
verkum að þið urðuð að taka á
honum stóra ykkar?
Ólafur: — Samkeppni hefur
að sjálfsögðu hvetjandi áhrif.
Við höfum bryddað upp á fjöl-
mörgum nýjungum í okkar
blaðamennsku. Má þar nefna
beina línu til ýmissa manna í
sviðsljósi þjóðmála, helgarblað-
ið, sem hefur verið geysivel
tekið, byggðablöð, getraunir og
kjör manns ársins svo eitthvað
sé nefnt og þetta hefur fólk
kunnað að meta. Við höldum
því ótrauðir áfram á þessari
braut. Að sjálfsögðu er ekki
viðeigandi að ljóstra því upp
hvað á döfinni er, en megin-
stefna okkar er að gefa út fjöl-
breytt og siungt blað, þótt Vísir
sé elzta dagblað landsins. Við
erum með ungt og frískt lið
blaðamanna, sem hefur alger-
lega frjálsar hendur frá utgef-
endum til að vinna sín störf.
F.V.: — Hvemig finnst þér
aðstaða blaðamanna á íslandi i
dag?
Ólafur: — Aðstaða almennra
heiðarlegra og vandaðra blaða-
manna hefur batnað. Opinberir
aðilar og aðrir eru farnir að
gera sér grein fyrir að blaða-
menn eru ekki einhverjir for-
vitnir snápar út í bæ, heldur
tengiliður við almenning og það
er því betra að vera blaðamað-
ur í dag en fyrir 10 árum.
Páll Stefánsson auglýsinga-
stjóri Vísis sagði, að síðan hann
tók við starfi sínw hjá Vísi fyr-
ir rúmu ári, hefði hann lagt
kapp á að liafa sem allra bezt
samstarf við auglýsingastofurn-
ar. Hann vildi líta á auglýs-
ingastofurnar sem samsit'arfsað-
ila dagblaðanna, en ekki mót-
herja. I stórum dráttum hefði
þessi samvinna tekizt vel, en
vissulega væru fáeinar leiðin-
legar undantekningar frá því.
F.V.: — En hvað um teikni-
þjónustu, sem t.d. auglýsinga-
deild Vísis veitir auglýsendum,
er það ekki samkeppni við
auglýsingastofurnar, sem eðli-
legt er, að 'þær taki illa upp?
Páll: — Nei. í fyrsta lagi
eiga menn í okkar þjóðfélagi
ekki að taka illa upp sam-
keppni í viðskiptum, hún er
nauðsynleg. Svo er hitt, að hér
er ekki um raunverulega sam-
keppni að ræða við auglýsinga-
stofurnar. Þeir auglýsendur,
sem notfæra sér teikniþjón-
ustu okkar, eru fyrst og fremst
aðilar, sem af einhverjum á-
stæðum skipta ekki við auglýs-
ingastofur, því að auðvitað er
ekki við því að búast, að allir,
sem auglýsa, auglýsi í gegnurn
auglýsingastofur hér frekar en
annars staðar. Okkar teikni-
þjónusta er þjónusta við slíka
aðila, sem við hugsum líka í
eigin þágu að því leyti, að við
viljum, að sem flestar auglýs-
ingar í blaðinu séu vel gerðar
og prýði blaðið, ekki bara þær,
sem koma frá auglýsingastof-
unum.
F.V.: — Sumir fcrsvarsmenn
auglýsingastofanna tala um
baráttu dagblaðanna um aug-
lýsingarnar sem „afsláttar-
frumskóginn“ og halda því
fram, að blöðin, nema Morg-
unblaðið, veiti allt upp í 90%
afslátt af auglýsit'u verði. Hvað
getur þú sagt um þetta?
Páll: — Ég tel slíkt tal út í
hött, og svona afsláttarpró-
sentur þekkjum við hér á Vísi
ekki. Hitt er svo auðvitað rétt,
að við tilkomu Dagblaðsins
skapaðist óeðlilegt ástand. Slíkt
ástand verður svo ekki aftur
breytt á einum degi, en að
mínu áliti miðar þar mjög í
rétta átt. Verðstefna okkar hér
á Vísi er nú á ný orðin miklu
stöðugri en hún var, en við
teljum það höfuðmál að ná
betri samvinnu milli blaðanna
um þessi mál en verið hefur.
Útgáfustjórn Vísir hefur ný-
lega skrifað útgáfustjórnum
allra hinna blaðanna bréf, þar
sem hvatt er til nángri sam-
vinnu milli blaðanna bæði í
því skyni að gera upplagskönn-
un að veruleika og eins til að
treysta stöðu blaðaútgáfunnar
sem atvinnugreinar í landinu.
Fyrir okkur vakir þó að sjálf-
sögðu ekki að koma á neinum
samkeppnishömlum, aðeins, að
blöðin komi sér saman um
heiðarlegar leikreglur og heyi
samkeppni sína innan þeirra.
FV 3 1978
33