Frjáls verslun - 01.07.1978, Síða 18

innlent
Hvað er til ráða gegn
innbrolum og niðtnaði?
Vaxandi þjóðfélags-
vandi — Tölur um
innbrot í fyrirtæki og
verzlanir geigvæn-
lega háar
Innbrot og þjófnaðir úr verzlun-
um og fyrirtækjum eru sífellt
vandamál forráðamanna þeirra og
lögreglunnar. í júnímánuði einum
voru 177 innbrot og þjófnaðir til
meöferðar hjá rannsóknarlög-
reglu ríkisins, og í maí talsvert
fleiri, eða 260. Frá því um áramótin
hafa komið til kasta rannsóknar-
lögreglu ríkisins 1134 innbrota- og
þjófnaðarmál. Búðahnupl að degi
til er einnig vaxandi vandamál með
sjálfsafgreiðslufyrirkomulagi er
víöa tíðkast. En hvað er til ráöa
gegn þessum ófögnuði og mein-
semd í þjóðfélaginu? Blaðið aflaði
sér ýmissa upplýsinga um þessi
mál hjá Gísla Guðmundssyni, að-
stoðaryfirlögregluþjóni hjá rann-
sóknarlögreglu ríkisins.
45.86% mála upplýstust
Rannsóknarlögregla ríkisins
hefur nú starfað í eitt ár, eða frá 1.
júlí 1977. Á þessu tímabili hafa
3.513 mál verið til meðferðar hjá
henni. 1611 upplýstust og voru
unnin, eða 45.86%. Fjöldi innbrota
og þjófnaðarmála til meðferðar hjá
rannsóknarlögreglu ríkisins á
fyrsta starfsári hennar var 2166, en
upplýst hafa verið 718 mál, eða
30.16%. Skráð voru 139 skemmd-
arverk, en 49 upplýstust, 28.37%.
Svika- og falsmál, sem rannsókn-
arlögregla ríkisins fékk til með-
ferðar á fyrsta starfsárinu voru
469, en 382, eða 81.45% málanna
upplýstust. Rannsóknarlögreglan
Gísli Guðmundsson, aðstoðaryfir
lögregluþjónn við störf.
vinnur stöðugt að lausn þeirra
mála, sem ekki hafa upplýstst.
f reglugerð um starfsemi rann-
sóknarlögreglu ríkisins segir um
samvinnu og starfsskiptingu milli
lögreglustjóra og rannsóknarlög-
reglu ríkisins: Rannsóknarlög-
regla ríkisins hefur með höndum
lögreglurannsóknir brotamála í
Reykjavík, Kópavogi, Seltjarnar-
neskaupstað, Garðakaupstað,
Hafnarfirði og Kjósarsýslu, að því
leyti, sem þær eru ekki í höndum
lögreglustjóra þar, samkvæmt
ákvæðum reglugerðar þessarar
eða annarra réttarreglna.
Búðarþjófnaðir — mismunandi
aðferðir
Þaö er ef til vill vandi að gefa
haldgóð ráð við þjófnaði í kjör-
búöum. Aðstæður geta verið
breytilegar frá einni verzlun til
annarrar. Þyrfti þar að koma til
heildarskipulag verzlunareigenda.
Sumar verzlanir hafa náð nokkuð
góðum árangri í baráttunni við
þetta vandamál. Þar sem húsrými
er gott og hlutirnir í röð og reglu, er
ástandið örugglega betra, en þar
sem þrengslin eru mikil.
Þeir sem stunda þá iðju að fara í
verzlanir til að stela nota ýmsar
aðferðir, sem stundum er mjög
erfitt fyrir verzlunarfólk að átta sig
á. Oft eru þeir tveir eða fleiri sam-
an, og einn eða fleiri hafa það
hlutskipti að trufla afgreiðslufólk
með því að láta þaö sinna sér, á
meðan hinn eða hinir nota tæki-
færið til að stela og komast í burtu.
Börn, unglingar og reyndar
stundum fullorðið fólk, þykist
koma í þeim erindagjörðum að
bjóða blöð, merki eða happdrætt-
ismiöa, en raunverulegt erindi var
kannski að hnupla einhverju.
Margur hefur líka misst veski sitt
við slíkar heimsóknir. Oft gera
þessir óvelkomnu gestir sér það til
erindis, að fá aðgang að síma og
launa þá greiðasemina með hnupli
á meðan afgreiðslufólkið er upp-
tekið við störf sín.
Þó búðahnupl sé því miður allt
of algengt, koma slík mál sjaldnast
til kasta lögreglunnar, verzlunar-
eigendur láta kyrrt liggja, einkan-
lega ef tjónið er óverulegt.
Hvað er til ráða gegn innbrotum?
En hvers ber að gæta, þegar
gera á húsnæöi þannig úr garði,
að innbrotsþjófar komist síöur
inn?
Óhætt er að fullyrða, að því betri
sem frágangur hússins er, því
minni hætta er á aðgangi inn-
brotsþjófa. Hurðir og gluggar
verða einkanlega fyrir barðinu á
þeim. Þakgluggar hafa mikið að-
dráttarafl, en þeir eru varasamir,
sérstaklega þar sem auðvelt er að
komast upp á húsþakið, og þegar
hús eru mannlaus um nætur.
Þarna uppi eiga menn oft gott með
að fela sig fyrir umferö og hafa
næði til innbrota.
Það hefur sýnt sig, að innbrots-
þjófar hafa síður lagt til atlögu við
hurðir, sem opnast út en inn. Það
18