Frjáls verslun - 01.03.1996, Qupperneq 72

Erfitt er að tala um Christine án þess að minnast á tvíburasystur
hennar, Irene, en list þeirra er nánast samofin. Þær vinna allar sýning-
ar saman. Verk þeirra eru afar lífræn og oft hannyrðakennd.
Þetta viðtal verður hluti af sjningarskrá í Njlistasafninu:
EF ÞÚ VILT LÍTA
ÚT EINS OG NÚDLA
Sigurður Guðmundsson, myndlistarmaður íHollandi, ræðir í njlistastíl við Christine
Hohenbuchler í tilefni sjningar hennar á Listahátíð í Reykjavík í byrjunjúní
„Ásamt frumþörfum lífsins er ástin
hinn mikli lærifaðir. “
(Sigmund Freud)
1. Hvemig hefurðu það?
„Ég hef það ágætt, upp og ofan
eins og flestir.“
2. Hvað gerðirðu í gær?
„í gær? Ég þarf að rifja það upp.
Eftir að ég hafði borðað morgunmat
með R. fór ég í myrkraherbergið í
Betanienhaus. Um eftirmiðdaginn fór
ég með Mullican fjölskyldunni til Zita-
delle í Spandau. Við héldum að þar
væri ofurlítið grænt svæði. Þvílík
vonbrigði en ástæðan er stór og mikil
umferðargata í nágrenninu. Ég keyrði
þau heim aftur og fór í bað. Bjó til
kvöldmat. REYNDI. Reifst svolítið
við R. af því ég hafði ekki eldað núðl-
ur.
Ég sagði: „Ef þú vilt líta út eins og
núðla, þá gjörðu svo vel, borðaðu
núðlur á hverjum degi.“ Hann svaraði
á þessa leið: „Og þú munt líta út eins
og „KARTOFFELSACK" = kart-
öflupoki." Endir. Ég gat ekki annað
FORMÁLI: CHRISTINE HOHENBUCHLER
Tilefni þessa viðtals er framlag umsjónarmaður sýningarskrár. Nýlistasafnsins til Listahátíðar í Christine Hohenbuchler býr og Reykjavík í sumar. Um er að ræða starfar í Vínarborg. Menntun sína sýningu fjögurra myndlistarmanna, sótti hún til Nytjalistaskólans í Vín og þeirra Irene og Christine Hohen- Jan van Eyck Akademíunnar í Hol- buchler frá Austurríki, Dan Wolgers landi. frá Svíþjóð og Carsten Höller frá Erfitt er að tala um Christine Þýskalandi. Sýningin hefur hlotið Hohenbúchler án þess að minnast á nafnið „FJÖRVIT“ og er Sigurður tvíburasystur hennar, Irene, en list Guðmundsson myndlistarmaður þeirra er nánast samofin. Þær systur upphafsmaður hennar og jafnframt vinna allar sýningar saman og eru verk þeirra þess eðlis að erfitt er að skilgreina hvar sköpun þeirra sleppir og sköpun annarra óskilgreindra aðila tekur við. Viðfangsefni þeirra eru mörk list- arinnar eða takmarkaleysi. Sem dæmi um listiðkun þeirra má nefna listaverk sem þær unnu fyrir um- hverfislistasýningu í Amheim 1993 en þar reistu þær litla sýningarskála í nágrenni fangelsis og buðu föngunum
72