Morgunblaðið - 24.03.2001, Blaðsíða 14

14 C LAUGARDAGUR 24. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ
MEÐ ÝMSU SNIÐI
Óhætt er að segja að það verði
dálítið óvenjuleg fermingarathöfn í
Lágafellskirkju í Mosfellsbæ á
skírdag næstkomandi, 12. apríl,
því fjögur systkinabörn munu þá
fermast saman og hafa kirkjuna
útaf fyrir sig. Þetta eru Aðalsteinn
Sigfússon, Bjarni Valgeirsson, Elv-
ar Már Halldórsson og Freyja Rós
Haraldsdóttir. Þau voru öll skírð
1. ágúst 1987 í Hagakirkju á
Barðaströnd, og var það jafnframt
síðasta prestverk sr. Þórarins
Þórs, en hann var þá prestur á
Patreksfirði og raunar prófastur í
Barðastrandarprófastsdæmi líka.
Ekkert þeirra upp-
frætt í sömu kirkju
Þau hafa verið í fermingarund-
irbúningi á mismunandi stöðum,
en þó öll notað sömu bókina, Líf
með Jesú. Aðalsteinn hefur verið í
uppfræðslu hjá prestunum í Graf-
arvogi, Bjarni hefur verið í Selja-
kirkju, Elvar Már í Fella- og Hóla-
kirkju og Freyja í Hagakirkju á
Barðaströnd.
Aðalsteinn segir að ferming-
arundirbúningurinn sé á mið-
vikudögum í hverri viku, og þau
leysi úr verkefnum úr bókinni og
svoleiðis í tímunum. Bjarni segir
að fræðslan sé á þriðjudögum, og
þau eigi að lesa eitthvað heima,
fái svo vinnublöð og síðan sé rætt
um efnið. Elvar segir að þetta sé
að mestu eins í Fella- og Hóla-
kirkju. Og Freyja segir að prest-
urinn hafi komið vikulega á Barða-
strönd og lesið yfir kaflann með
fermingarbörnunum, talað um inni-
haldið og spurt krakkana svo út í
efnið.
Öll eru þau ánægð með bókina.
„Hún er þægileg; ekki allt of mikl-
ar pælingar í henni,“ segir Bjarni.
Og hin taka undir.
Korkur og vín
En hver skyldi hafa ákveðið, að
þau ættu að fermast saman?
„Mömmur okkar,“ svarar Að-
alsteinn að bragði, alls ófeiminn.
Og hin flissa.
Og hvað segja vinir og kunn-
ingjar um þetta?
„Ekkert,“ segir Freyja. „Ég held
að þeir viti nú bara ekki um
þetta,“ segir Bjarni. „Það voru all-
ir að spyrja af hverju ég fermdist
ekki með hinum í árganginum
mínum, og þá svaraði ég því bara,
að ég ætlaði að fermast með
þremur frændsystkinum mínum,“
segir Aðalsteinn, og er bara stolt-
ur af þessu, enda hreint engin
ástæða til annars.
En finnst þeim eitthvað standa
upp úr eftir veturinn, hvað snertir
fermingarfræðsluna?
„Nei, ekkert sem við munum,“
segja Bjarni, Elvar Már og Freyja.
En Aðalsteinn er á öðru máli.
„Mér finnst eftirminnilegast þegar
við máttum ganga til altaris og fá
kork og vín,“ segir hann.
Öll hlakka þau mikið til ferming-
ardagsins og það er sr. Jón Þor-
steinsson, sóknarprestur í Mos-
fellsprestakalli sem fær það
ánægjulega hlutskipti að ferma
þessi hressu og kátu frændsystk-
ini.
Boðskortið er skemmtilegt, að ekki sé meira sagt, og lítur svona út. Talið
frá vinstri: Aðalsteinn, Elvar Már, Freyja Rós og Bjarni.
Systkinabörnin voru öll skírð í Hagakirkju á Barðaströnd 1. ágúst 1987. Myndin var tekin heima í stofu eftir athöfn-
ina. Talið frá vinstri: Aðalsteinn, Freyja Rós, Elvar Már og Bjarni.
Óvenjuleg fermingarathöfn
Morgunblaðið/Kristinn
Þessi systkinabörn munu fermast saman 12. apríl næstkomandi í kirkjunni sem er í baksýn, Lágafellskirkju í Mos-
fellsbæ. Talið frá vinstri: Elvar Már, Aðalsteinn, Freyja Rós og Bjarni.
Krístín Bjarnadóttir
Sum hinna kristnu trúfélaga á
Íslandi, s.s. Hvítasunnukirkjan
Fíladelfía, Krossinn og Fríkirkj-
an Vegurinn, viðurkenna hvorki
barnaskírn né fermingu.
Vörður Leví Traustason er
forstöðumaður Hvítasunnukirkj-
unnar Fíladelfíu í Reykjavík.
Hann var spurður að því hvers
vegna ungmenni þar væru ekki
skírð nýfædd og síðan fermd,
eins og víða annars staðar tíð-
kast.
„Það er einfaldlega vegna
þess, að á þetta er hvergi
minnst í Biblíunni,“ sagði Vörð-
ur. „Ferming þýðir staðfesting
og það sem verið er að gera með
fermingunni, er að viðkomandi
er að staðfesta það sem foreldr-
arnir gerðu við barnið ómálga.
Börnin eru hrein þegar þau
koma í þennan heim og því þarf
ekki að hreinsa þau af synd með
því að skíra þau. Í Markús-
arguðspjalli 10:13-16 sagði Jes-
ús: „Leyfið börnunum að koma
til mín, varnið þeim eigi, því að
slíkra er Guðs ríki. Sannlega
segi ég yður: Hver sem tekur
ekki við Guðs ríki eins og barn,
mun aldrei inn í það koma. Og
hann tók þau sér í faðm, lagði
hendur yfir þau og blessaði
þau.“
Börnunum tilheyrir Guðs rík-
ið. Af þessum sökum hvorki
skírum við börnin né fermum
þau. Við færum hins vegar
börnin okkar fram fyrir söfn-
uðinn og blessum þau, eins og
Jesús gerði. Þegar viðkomandi
er kominn til vits og ára og vel-
ur sjálfur að ganga þennan veg
trúarinnar, skírum við niðurdýf-
ingarskírn, þar sem hann grefur
gamla lífið sitt og gerir sáttmála
við frelsara sinn, Jesúm Krist.
Þeir unglingar sem eru á
fermingaraldrinum, þ.e.a.s. 13
og 14 ára, fá góða fræðsu sem
við köllum „unglingafræðslu“.
Hún stendur yfir tvo vetur.
Meðan ég var forstöðumaður í
Hvítasunnukirkjunni á Akureyri
endaði ég þessa fræðslu með því
að kalla unglingana upp í ræðu-
púltið og spyrja þar nokkurra
spurning út úr efninu sem við
höfðum farið yfir og að lokum
blessaði ég þau. Þessi aldurs-
hópur er að ganga út í erfið ár
og miklar freistingar sem bíða,
svo ekki er vanþörf á að biðja
fyrir þeim,“ sagði Vörður.
Engin barna-
skírn og því
engin ferming
Morgunblaðið/RAX
„Börnunum tilheyrir Guðs ríkið.
Af þessum sökum hvorki skírum
við börnin né fermum þau. Við
færum þau hins vegar fram fyrir
söfnuðinn og blessum þau, eins
og Jesús gerði,“ segir Vörður Levi
Traustason, forstöðumaður
Hvítasunnukirkjunnar Fíladelfíu í
Reykjavík.