Morgunblaðið - 24.03.2001, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. MARS 2001 C 29
meiriháttar fermingarfatnaður 2001
riffla-flauelsjakki 7.990
riffla-flauelsbuxur 5.500
(litir svart - dökkbrúnt)
bolur 1.990
stígvél 6.900
leðurblóm 990
kjóll 7.990
buxur 6.990
(litir: hvítt - drapplitað -
fjólublátt)
skór 4.900
Sérsaumum
Kringlunni s. 568 9017
Laugavegi 91, s. 511 1717
jakkaföt 15.900
stærðir 40-48 (litir: svart -
dökkgrátt - hermannagrænt)
skyrta 2.990, bindi 1.990
skór 6.900
blúndukjóll 8.990
(litir: ljósblátt - ljósbleikt
- beinhvítt)
skór 4.900
skinnkragi 4.590
peysa 3.990
blúndukjóll 8.990
(litir: ljósblátt - ljósbleikt
- beinhvítt)
skór 4.900
skinnkragi 4.590
peysa 3.990
H
á
r:
P
rí
m
a
d
o
n
n
a
,
G
re
n
s
á
s
v
e
g
i
KAÞÓLSK FERMING
Íslendingar voru kaþólskrar trú-ar allt fram til ársins 1550, enhafa síðan flestir tilheyrt evang-elísk-lútherskri kirkjudeild. Á
19. öld hófst kaþólskt trúboð hér að
nýju og 1. desember árið 2000 til-
heyrðu alls 4.307 manns þeirri
kirkjudeild, rómversk-kaþólsku
kirkjunni, sem einnig er nefnd lat-
neska kirkjan eða Vesturkirkjan.
Kaþólska biskupsdæminu á Íslandi
er skipt í fernt, þ.e. Landakotssókn,
Breiðholtssókn, St. Jósefssókn í
Hafnarfirði og Akureyri.
Jürgen Jamin er sóknarprestur í
Landakotssókn. Við litum til hans og
spurðumst fyrir um hvernig staðið
væri að fermingarmálum þar.
Óafmáanlegt
merki á sálina
„Í kaþólskum sið eru skírn og
ferming náskyldar,“ sagði hann í
upphafi máls síns. „Frá árdögum
kirkjunnar hafa postularnir lagt
hendur yfir skírnarþegann og brátt
var þessi handayfirlagning tengd
smurningu með ilmandi olíum, sem
nefnast krisma. Í Austurkirkjunni,
þ.e.a.s. grísk-kaþólsku eða rétttrún-
aðarkirkjunni, mynda skírn, ferming
og fyrsta altarisganga eina heild og
þetta gerist allt á sama tíma, jafnvel
þótt um sé að ræða brjóstmylkinga.
En í Vesturkirkjunni eru börn hins
vegar skírð og fermd í tveimur at-
höfnum. Ferming er að okkar mati
staðfesting eða efling skírnarinnar,
eins og latneska orðið „confirmatio“
gefur til kynna.
Fermingin er framkvæmd þannig
að sá sem fermir leggur hönd á höfuð
fermingarbarnsins, gerir krossmark
á enni þess með krismunni og segir:
„Þetta er innsigli Heilags anda, Guðs
gjafar.“ Þó að upprunalega hafi bisk-
upinn einn fermt – og hann útdeilir
þessu sakramenti yfirleitt í latnesku
kirkjunni – geta allir prestar annast
löglega fermingu, í umboði biskups,
þ.e.a.s. sem staðgenglar hans. Ef t.d.
biskup getur ekki komist til að ferma
kaþólskan ungling á Tálknafirði, get-
ur hann veitt einum presta sinna
leyfi til að ferma hann.
Fermingin er fullnun skírnarinnar
og hana er einungis hægt að veita
einu sinni, líkt og skírnina, og ferm-
ingin setur óafmáanlegt merki eða
innsigli á sálina. Þetta er tákn um
það að Jesús Kristur hefur sett
merki anda síns á hinn kristna ein-
stakling og veitt honum kraft að ofan
til þess að hann verði vottur hans.
Viðkomandi einstaklingur er með
þessu meira eða minna orðinn full-
orðinn kristinn maður, eins og allir
aðrir kristnir menn, lærisveinn eða
vottur Jesús Krists.
Hér á landi eru ungmennin fermd
í 8. bekk, eins og í þjóðkirkjunni.
Þau mega hins vegar fara til alt-
aris níu ára gömul, eftir að hafa
gengist undir trúfræðslu hvern laug-
ardag veturinn á undan. Fyrsta alt-
arisganga barnanna er svo alltaf
fyrsta sunnudag eftir páska. Það er
mjög látlaus athöfn hjá okkur á Ís-
landi og mér finnst það gott; í Þýska-
landi er fyrsta altarisganga barna
nefnilega eins og ferming hér, mikið
umstang í kringum hana, veislur og
gjafir; það sem öllu máli skiptir nær
varla að koma í ljós.“
Notar fermingarkverið sem
biskup lútherskra manna þýddi
„Trúfræðsla fyrir fermingarbörn-
in er hér í prestssetri á sunnudögum
eftir hámessu, einnig frá október og
fram í apríl. Ég nota bæklinginn „Líf
með Jesú“, sem herra Karl Sigur-
björnsson biskup þýddi. Ég er mjög
ánægður með þennan bækling, en
verð skiljanlega að bæta aðeins við
sums staðar, enda um ólíkar kirkju-
deildir hér að ræða í mörgu tilliti. Og
svo er ég líka með efni frá eigin
brjósti, t.d. verkefnablöð sem ég
kalla „Stafróf trúarinnar“.
Unglingarnir fá þá í hverri
fræðslu autt blað, að öðru leyti en því
að á það er skrifaður einn bókstaF-
ur, mismunandi frá einni fræðslu-
stund til annarrar. Ef viðkomandi
bókstafur er t.d. A söfnum við saman
öllu því í trúmálum sem byrjar á
þeim staf, þ.e.a.s. Adam, Abraham,
Aron, altarissakramentið o.s.frv. og
þannig gefst tækifæri til að ræða um
fjölbreytilegt efni trúarinnar.
Mér finnst tvennt mikilvægara en
annað í þessu efni: að fræða unglinga
og gefa þeim tækifæri til að hugsa
um sitt eigið líf. Þess vegna er ég líka
með annars konar verkefnablöð; eitt
þeirra er t.d. kallað „Völundarhús
lífsins“, og það á að minna á, að líf
manns getur verið jafn flókið og völ-
undarhús. Spurningin er: Hvar finn
ég réttan veg fyrir líf mitt? Þessu
verkefnablaði fylgja tvær blaðsíður
fullar af tilvísunum í fleygar setning-
ar vel þekktra einstaklinga, manna
og kvenna, í aldanna rás, og ungling-
arnir eiga að velja eina setningu úr.
Það fylgja þrjár spurningar verkefn-
inu. Sú fyrsta er svona: Hvers vegna
hefur þú valið þessa setningu? Önn-
ur er: Hvað ætlar þú að finna í mið-
punkti völundarhúss þíns? Og sú
þriðja: Hvers væntir þú af lífi þínu?
Mér finnst mjög áríðandi í dag, í öll-
um þessum asa og hávaða þjóð-
félagsins, að gefa þessum ungmenn-
um tækifæri til að vera í ró og næði
og hugsa um lífið. Og mér finnst
þetta hafa tekist mjög vel.
Það verður fermt sunnudaginn 29.
apríl næstkomandi og það eru 10
unglingar úr Landakotssókn sem
fermast,“ sagði þessi viðkunnanlegi
kaþólski sóknarprestur.
Skírn og ferming
náskyldar
Í kaþólskum sið eru skírn og ferming náskyldar,
segir þýski sóknarpresturinn í Landakotssókn,
Jürgen Jamin, en þó er hefðin dálítið ólík á milli
grísk-kaþólsku kirkjunnar og rómversk-kaþólsku
kirkjunnar. Hann er að uppfræða nokkur ungmenni
sem munu fermast í Landakotskirkju 29. apríl.
Morgunblaðið/Golli
Þjóðverjinn Jürgen Jamin er sóknarprestur í Landakotssókn.