Morgunblaðið - 26.04.2001, Blaðsíða 56

Morgunblaðið - 26.04.2001, Blaðsíða 56
MINNINGAR 56 FIMMTUDAGUR 26. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ Við eigum bara augnablikið. Mér finnst ég alltaf vera að skilja það betur og betur að í þessu er stór sannleikur fólginn. Hluti af hamingjunni felst í því að taka eftir og fanga góðu augnablikin. Svo þegar sorgin ber að dyrum og sorgin gleymir engum er svo gott að kalla fram góðu minningabrotin og púsla þeim saman. Þá er eins og birt- an frá góðu augnablikunum stilli sér upp við hliðina á sorginni og lýsi örlít- ið upp í myrkrinu. Það eru einmitt þessi góðu minn- ingabrot með Heiðari sem mig langar að skrifa um. Ég man eftir góðum degi í Vagla- skógi fyrir nokkuð mörgum árum. Við Tommi, Heiðar, Ragna, börnin og fleiri félagar vorum í útilegu. Þetta var einn af þessum fallegu íslensku sumardögum. Heiðar við grillið, Tommi að segja sögur og Beggi að að- stoða báða. Við stelpurnar vorum að leysa lífsgátuna í sólinni. Allt í einu sjáum við að Heiðar yngri, þá bara smá pjakkur, hefur klifrað upp á borð í miðju rjóðrinu og safnað saman fullt af fólki í kringum sig. Þarna stóð hann bísperrtur, ekki feiminn, og þuldi brandara fyrir fólkið. Þeir voru ekki allir upp úr Æskunni ef ég man rétt. „Gamli“ Heiðar hló mikið og horfði stoltur á þennan sperrta strák sinn. Annað minningabrot frá því fyrir stuttu. Við í matarklúbbnum hittumst í sumarbústaðnum okkar Tomma í Skíðadal. Strax og Heiðar mætir á svæðið fer hann að huga að grillinu. Dóra og Óskar koma á sínum fjallabíl með hljómborðið á pallinum. Ellý og Óli mæta á svæðið. Ellý með svo mik- inn farangur að við Ragna höldum að hún ætli að vera í viku en ekki bara yf- ir helgina. Kristján og Didda á Tjörn eru sérlegir boðsgestir kvöldsins en það er nú Tjarnartíminn á þessu hjá þeim. Þau koma hjólandi þremur tím- um eftir að kvöldverði lýkur. Þetta fannst okkur fyndið. Um kvöldið sitj- um við úti á veröndinni hans Heiðars (hann smíðaði jú veröndina). Við vit- um ekki að það er komið kvöld, höld- um að dagurinn sé eilífur. Við met- umst um hver hafi bruggað besta rauðvínið. Heiðar horfir út yfir Tung- urnar og trúir okkur fyrir því að hann og Stefán mágur sinn telji sig vita fyr- HEIÐAR THEODÓR ÓLASON ✝ Heiðar TheodórÓlason fæddist á Skagaströnd, A- Húnavatnssýslu, 23. nóvember 1954. Hann lést á gjör- gæsludeild Landspít- alans við Hringbraut 20. mars síðastliðinn og fór útför hans fram frá Háteigs- kirkju 28. mars. ir víst að lagið Tvær úr Tungunum hafi verið samið um tvær stúlkur úr Skíðadal. Við tökum til við að syngja. Óli spil- ar á hljómborðið og Kristján á gítarinn og við syngjum alla nótt- ina. Við finnum öll hvað það er gott að vera með- al vina. Ég man hvað Heiðar var stoltur þegar hann sagði okkur að hann væri orðinn afi. Ég man að þegar sorgin hefur stoppað við okkar dyr var Heiðar alltaf með fyrstu mönnum að koma og gefa okk- ur hlýtt faðmlag. Heiðar, ég var búin að segja þér að þú værir handlagnasti og útsjónar- samasti maður sem ég hef þekkt. Ég var líka búin að þakka þér en kannski ekki nóg fyrir ómælda hjálp þína og vinnu við allar okkar framkvæmdir, jafnt stórar sem smáar. Ég átti eftir að segja þér hve mikils virði þú varst okkur sem vinur. Ég vissi ekki að við hefðum svo stuttan tíma og skildi ekki heldur það að við eigum bara augna- blikið. Þakka þér fyrir öll góðu augna- blikin sem þú deildir með okkur. Við eigum oft eftir að kalla fram góðu minningabrotin og púsla. Ragna mín, ég vildi að þú værir nær mér því nú hefðum við þurft að fara út að ganga og ganga lengi. Ragna, Jói, Jonna, Erla, Eiður og Heiðar, guð veri með ykkur. Kveðja, Sigríður og Tómas. Það verður fátt um orð þegar góð- ur vinur hverfur svo snögglega. Að Heiðar frændi minn skuli vera látinn er svo óraunhæf og fjarlæg tilhugsun og það er erfitt að finna henni stað í veruleikanum. Og eftir sitjum við, fjölskylda hans og vinir eins og yf- irgefnir ungar í hreiðri og finnum fyr- ir harðneskju tilverunnar. Þeir fara víst fyrst sem guðirnir elska mest og er það huggun okkar að hann er elsk- aður á sínum nýja stað. Aldrei hefði ég átt von á því að Heiðar yfirgæfi þennan heim svona á miðri lífsleiðinni og einmitt þegar framtíðin brosti björt við. Framundan voru tími og tækifæri til þess að sinna börnum og fjölskyldu eins og hann vildi svo mikið gera með því að flytja til Reykjavíkur. Öll syrgjum við hann og söknum. Þú, elsku Heiðar, varst sá af föð- urfólkinu mínu sem ég náði mestum tengslum við alveg frá barnæsku. Þú varst alltaf ættrækinn, bjartur og ein- lægur og því auðvelt fyrir okkur að ná saman. Við áttum saman minningar um ærslaleiki, ævintýri og samveru- stundir á öllum skeiðum lífsins. Allar minningar um þig eru ánægjulegar og eftirminnilegar. Fyrir utan allt það þakklæti sem ég ber í brjósti til þín fyrir alla þá hjálp og þann tíma sem þú af fórnfúsum huga og ósérhlífni veittir mér og ég fæ þér seint gjaldið nú. Þessar stundir veittu okkur, að ég held, ómælda ánægju þar sem við fundum fyrir skyldleika okkar og tengslum. Fyrst varst þú á Skagaströnd og sýndir þú mér alla leynistaðina þína þar en á Akranesi fórum við könn- unarferðir um Langasandinn og reyndum við mikið að spila lagstúfa á orgelið hjá ömmu og afa. Síðar vorum við í sama félagsskapnum, þú í Kefla- vík en ég á Skaganum. Gegnum það hittumst við á mótum og fundum og vorum þá hrókar alls fagnaðar. Það fór alltaf dálítið mikið fyrir okkur, þó í hófi væri. Við leituðum okkar ævin- týra, og þú smíðaðir þína skútu og þín minning um það skeið var þér mjög mikilvæg. Þörfina fyrir að skoða og upplifa heiminn áttir þú alla tíð og sinntir því með ferðalagi ykkar Sæv- ars um Evrópu. Margar sögurnar úr þeirri ferð sagðir þú mér yfir park- ettlögn á Grenimelnum síðastliðið haust, svo ég veit hversu mikilvægur þáttur í þínu lífi þessar upplifanir voru þér. Þið Ragna hélduð svo áfram að upplifa heiminn saman með stofn- un fjölskyldu, framkvæmdum og ferðalögum. Það sem stendur uppúr í samskipt- um okkar er að í öll þessi ár sem ég var búsettur erlendis og tyllti niður fæti hér á Íslandi til þess að halda sýningu eða eitthvað, þá hringdir þú. Þetta þótti mér alltaf svo gífurlega vænt um. Þetta gerði það að verkum að ég fann í hjarta mínu fyrir ætt- artengslum okkar og vináttu. Og svo þegar við hittumst og ræddum saman þá dáðist ég oft að því hversu opinn og jákvæður þú varst fyrir óþekktum hugmyndum. Þér fannst skemmtilegt að koma á óvart og tókst því af einhug og ánægju þátt í súkkulaðiteikningu og duftuðum skúlptúrum með mér á Akureyri fyrir nokkrum árum. Það var alltaf svo skemmtilegt að hitta þig hvort heldur var óvænt á götu eða bara á planinu í BYKO. Þú varst framkvæmdamaður og áttir mikið af góðum ráðum handa mér í mínum framkvæmdum. Ótaldar voru þær stundir og ógleymanlegar sem við átt- um við það að gera upp vinnustofuna mína á Laugaveginum. Þú gladdist með mér yfir hverjum áfanga og lagð- ir mikið á þig til þess að þetta yrði sem allra best. Það var kannski ekki vinnan hjá okkur sem skipti öllu máli heldur samveran. Eitt sinn sagði ég þér að mér fyndist eins og við værum feður okkar að byggja bát með afa, svo líkir værum við allir. Í því rétti ég þér hamar og sagði „þennan átti afi Bogi“. Þá sagðir þú þessa eftirminni- legu setningu: „hann hefði verið stolt- ur af okkur núna“. Þarna fundum við báðir fyrir sama meiði. Á fimmtudegi vorum við loksins að hengja upp veggina á Loftinu og þú kvartaðir um verk í öxlinni og fékkst því lítið að gera. Þú hlakkaðir mikið til þess að komast í heita pottinn í bú- staðnum með Rögnu. Bara þið tvö alla helgina. Og síðan ertu horfinn næstum á einni svipstundu. Ég sendi Rögnu og börnunum þeirra, Jóhanni, Erlu og fjölskyldum þeirra og Heiðari innilegustu samúð- arkveðjur, svo og til Óla fænda og systkina Heiðars og fjölskyldna þeirra. Ég á eftir að sakna frænda míns og vinar lengi, hlátursins, frásagnanna og uppátektanna um langa framtíð. Heiðar var margt í senn ábyggilegur, hjartahlýr, einlægur og örlátur. Hann var einnig frjór í hugsun, framsýnn með mikið ímyndunarafl. Bið ég guð að geyma góðan dreng, og þakka þér fyrir allar okkar stundir og fyrir að hafa með tilveru þinni gert líf okkar hinna sem eftir sitjum í hreiðrinu betra og ríkt af góðum minningum um gæsku þína. Kveðja Vignir Jóhannsson.Ég kynntist Lilju þegar ég giftist Sigfúsi Svavarssyni en hann var tvíburabróðir Lilju. Lilja og Halldór, maður hennar, komu alltaf til okkar þegar þau komu suður. Á jólunum fengu börn- in okkar pakka frá Lilju frænku og voru það sokkar, vettlingar og sæl- gæti. Guð blessi hana fyrir þessar LILJA VÍGLUNDSDÓTTIR ✝ Lilja Víglunds-dóttir fæddist á Sléttu í Mjóafirði í S- Múlasýslu 28. des- ember 1903. Hún lést á heimili sínu á Hrafnistu í Hafnar- firði 25. mars síðast- liðinn og fór útför hennar fram frá Norðfjarðarkirkju 31. mars. sendingar. Ég vissi að þeir voru margir, pakkarnir sem hún sendi handa öllum barnabörnum sínum. Þegar Lilja kom á Hrafnistu í Hafnar- firði kom ég oft til hennar og eftir að ég fór að vinna á sauma- stofunni, þar sem ég vann í 16 ár, gat ég lit- ið til hennar öðru hvoru. Eftir að heils- unni tók að hraka var hún flutt á sjúkradeild 2b. Lilja var ávallt brosandi þegar komið var til hennar. Guð blessi þig, Lilja mín, og hafðu þökk fyrir allt. Börnum og fjölskyldum þeirra vottum við samúðarkveðjur. Nikulína, Sigfús og börn. Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk- lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. /              '6 6)176 6  $A5 $        4    '" #0   1%% &            -  ;    ) -') -'        4     "0 7   ;; 1    7    -  $    27         '  7    *"0 *  "  "0 "  "  "0 2 /       +        6 '6   &.*.>> <; +;        6    '" #0   1%% &               -, --    '  # + *#    .  $* .*       .     /( *   .* * .  1 +   *# 70; .        .   < ; "0 2 ;  *    !5<3=<>3)&?9)=/@A))?A<9  +        #B    #%% ? *&$2 ! &$2 !      +        !  51 43 34'3    0 *EH" <; +;      ,   '" #0   $%% *.* * ; 1.  1< ! A   - + 1<+ *.*    7   ;*.*    ! A *.*          - $# / 7 *  2 @  (   +   7     7"        ' '    '    7  696 ; *D. 2 1  *7  *   & "  7   * /( */( *  7& 7  I    .      "  "0 2 /           5 66 9             ,    #   22% !  72+   $*1    2+   -# ; D&(    *+  "0      "  "0 "  "  "0 2
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.