Morgunblaðið - 26.04.2001, Blaðsíða 54

MINNINGAR
54 FIMMTUDAGUR 26. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Látin er móðursyst-
ir mín Ólöf Guðrún
Bjarnadóttir. Hún var
elsta barn Guðrúnar
Eyjólfsdóttur og
Bjarna Ólafssonar frá
Ólafsvöllum á Akranesi. Næst í
aldri var móðir mín Elín Karitas, þá
Jóna Þorbjörg og Ársæll Pálmi.
Einnig ólu þau upp bróðurdóttur
afa, Guðrúnu Jónsdóttur, sem var
eldri en þau systkini. Öll eru þau
látin nema Ársæll Pálmi, sem búið
hefur í Álasundi í Noregi í hartnær
hálfa öld. Olla frænka var í innsta
hring tilveru okkar systkinanna.
Hún bjó með manni sínum Jóhanni
S. Jóhannssyni og sex börnum
þeirra í sama húsi og foreldrar
hennar, systirin Jóna og bróðirinn
Ársæll. Það leið ekki sá dagur og
oft á dag að við krakkarnir værum
ekki eitthvað að erindast á Ólafs-
völlum, niðri hjá ömmu og afa eða
uppi hjá Ollu og krökkunum.
Þær systur Olla og Ella fæddust
með eins og hálfs árs millibili og
voru ákaflega samrýndar sem börn
ÓLÖF GUÐRÚN
BJARNADÓTTIR
✝ Ólöf GuðrúnBjarnadóttir
fæddist á Akranesi 1.
september 1915. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Akraness 8. apríl síð-
astliðinn og fór útför
hennar fram frá
Akraneskirkju 23.
apríl.
og ungar konur. Ým-
islegt höfðu þær brall-
að saman og fengu
stundum bágt fyrir.
Afi var strangur en
amma, þessi blíða
kona, lægði öldurnar.
Þær systur deildu
saman rúmi uppi á lofti
í kamesinu á gömlu
Ólafsvöllum. Þær voru
látnar sinna ýmsum
skyldum eins og títt
var í þá daga. Þá voru
kartöflugarðarnir
endalaus flæmi þar
sem þær urðu að
skríða á fjórum fótum við að taka
upp kartöflur. Það þótti þeim helst
til leiðinlegt. Eins kom sá tími að
breiða þurfti saltfiskinn til þurrk-
unar, en fyrir það fengu þær svolít-
ið kaup. Þegar þær systurnar gift-
ust eignuðust þær barn á móti
barni. Þannig sáu þær til þess að
við eignuðumst leikfélaga á sviðuð-
um aldri. Á góðviðrisdögum, sem í
minningunni eru margir, fóru þær
systur með allan krakkaskarann að
Langasandi til að lofa okkur að
busla og synda í sjónum. Á eftir var
borðað langþráð nestið og allir fóru
heim saddir og sælir. Þetta voru
ljúfir tímar. Þá var Skaginn svo fá-
mennur að íbúarnir þekktu eða
könnuðust við alla í bænum. Flestir
voru nefndir með nafni og kenndir
við bæjarnafn að auki.
Hún frænka mín fór hefðbundna
leið kvenna á þessum árum. Eins og
hún sagði við mig skömmu fyrir
andlátið: „Í þá daga hugsaði maður
ekki um neitt annað en börnin og
heimilið, annað komst ekki að, en
mér finnst ég muna svo lítið frá
þeim tíma, maður var svo önnum
kafinn þegar börnin voru smá.“
Hún giftist ung manni sínum, Skag-
firðingnum Jóhanni S. Jóhannssyni,
ákaflega traustum og reglusömum
manni. Hann vann bæði til sjós og
lands til að sjá sínum farborða.
Heimilið einkenndist af festu og
reglusemi. Jóhann tók virkan þátt í
að hugsa um börnin, koma þeim í
svefn og annað sem til féll, sem ekki
var altítt í þá daga. Frænka lagði al-
úð í matargerð og bakstur, að
ógleymdu jólakonfektinu sem mér
finnst ég enn geta fundið ilminn af.
Frænku lá stundum hátt rómur
svo við krakkarnir gátum orðið
smeyk ef hún hvessti sig, en það var
bara á yfirborðinu. Hún var góð
móðir og ekki síður bar hún hag
barnabarnanna fyrir brjósti. Mann
sinn missti hún allt of snemma. Síð-
an kom að því að hún þurfti hent-
ugra húsnæði, þá orðin ein. Hún
flutti úr húsi fjölskyldunnar í fjöl-
býli og í nábýli við Sigrúnu dóttur
sína, sem sinnti henni eftir bestu
getu.
Þegar ég lít til baka tel ég móð-
ursystur mína gæfumanneskju.
Hún var svo lánsöm að hafa góða
heilsu að mestu og átti góð börn
sem var annt um hana og henni
hlotnaðist stærsta lán sem nokkurt
foreldri getur fengið og það er að fá
að kveðja á undan börnum sínum.
Hvíl í friði. Blessuð sé minnig Ólaf-
ar Guðrúnar frá Ólafsvöllum.
Hrafnhildur Bogadóttir.
Elsku langamma, takk fyrir sam-
verustundirnar. Hvíl þú í friði.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson.)
Blessuð sé minning þín.
Nanna.
Nú hafa fallegu englarnir tekið á
móti þér og þér líður vel.
Það verður skrítið að hafa þig
ekki lengur hér, að fá þig ekki leng-
ur í heimsókn til okkar og geta ekki
lengur komið til þín í hlýjan faðm-
inn og spjallað við þig, það var alltaf
svo gott.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Amma mín, takk fyrir allar sam-
verustundirnar
Vertu sæl.
Þín
Maren Sól.
Einn af mætustu
mönnum í mínum
huga hefir kvatt. Far-
sælu lífsstarfi er lok-
ið. Hann verður okkur
samferðamönnum
minnisverður og við
þakklát fyrir að hafa kynnst hon-
um og átt hann að vini.
Við kynntumst fljótt eftir að ég
kom á Snæfellsnes og þau kynni
urðu varanleg og alltaf eins og ný.
Það var virkilega gott að eiga
hann að.
Við störfuðum mikið saman á
vettvangi Sjálfstæðisflokksins og
þurftum oft að takast á við ýmis
mál sem þá voru ofarlega á baugi
og er mér alltaf í minni hversu
hann gat alltaf fundið farsæla
lausn á þeim, þótt aðrir gætu ekki
komið auga þar á. Þannig var það
líka á vettvangi allra félagsmála
sem á döfinni voru og Halldór kom
að. Það var þessi heiðarlegi andi
sem alltaf var efst hjá honum, og
að leysa allt með sjónarmiði sem
efldi framtíð og heill samborgar-
anna. Að hann hugsaði um sinn
eigin ávinning man ég ekki. Traust
samborgara sinna átti hann, enda
HALLDÓR
FINNSSON
✝ Halldór Finnssonfæddist í Stykkis-
hólmi 2. maí 1924.
Hann lést á Land-
spítalanum 7. apríl
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Grundarfjarðar-
kirkju 14. apríl.
forystumaður þeirra
um fjölda ára í mikilli
uppbyggingu Grund-
arfjarðar. Þar gat
hann litið yfir farsæl
störf í þágu sveitar
sinnar. Hann átti þar
mörg handtök.
Þá má ekki gleyma
því að Halldór eign-
aðist gott og farsælt
heimili. Hans gæfa
var að eignast ein-
stakan lífsförunaut
sem bjó þeim sérstakt
og fagurt heimili. Og
börnin þeirra bera
þess merki hver andinn var sem
þar ríkti og hversu gott veganesti
þau fengu út í lífið. Það gerði
gæfumuninn.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
eignast Halldór sem traustan og
góðan vin gegnum lífið. Það sér
maður svo oft þegar leiðir skilja í
bili. Við trúðum því báðir að yfir
okkur væri vakað og bænirnar
brugðust ekki.
Þessar fáu línur mínar eiga að
þakka mæta samfylgd og allt það
góða sem ég mætti á heimili og
með fjölskyldu þeirra hjóna. Þær
minningar eru skýrar og verða
geymdar í þakklátum huga. Um
leið og ég kveð þennan ágæta vin
minn, vil ég færa fjölskyldu hans
mínar innilegustu samúðarkveðjur
og biðja þeim blessunar um alla
framtíð.
Árni Helgason,
Stykkishólmi.
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: Í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. Í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins
tiltekna skilafrests.
Skilafrestur
minning-
argreina

 
 
 



 








 

 

 
 




 
 

  !

 


#
  $%%
   
! "# $$%&

' (    

)  
*+*  

  
* ,-   

-   

**  
 .$+*/( *  

   
0+ -   

    
   

+*   
' 1 + 

   "  "0 "  "  "0 2
&'' ( '
 

  

     '  


 

 3454616
3

7 . 82
) 

 (
   *


 ) 

+   + 


   
 "

  
 
)' 
('

   
 

, 
  
!
 + ,
--

 ++  
 
.
- +' 
   *$ */2*$ 

1 *$ 

 *$  
1 2&  2
/    
 

 -
 156
19

 :

 *

  '
 #%
  
 

"
  !

 


 '

#0
  1%%
1 + " & & .

$*1 + 
'  !& 

6 )% + 1 +  

*.*  *"   

- *0 $  
 *;*7<  $ 

'  # 0 $ 

*.* *0 $ 
 ,  2

 

 


666 


 =>

) . <*.

  

 !
-
 '"

2
 
 

  3

"
*

+


#

  
'  $%%
# +*  +. 

 +.*# +* 
- ' +   

  *# +* 
) *'  #  

"  "0  0..*"0 2
4
   '
-

76 3169

  3
 

 
 ! -
 "

#2
 
5


 
  6 
  '
"
#0
  1%%
!    

 "01   

"? "0 $0 ;< *@ 2




 


76'69
$2 0 *@ $* #"? $

;A & +

A*  0 *BC

 *$

)
)  


(


#$
 
5


 '
 7

+*7   
< * 

+ ) 7   
! A 7 ; 

**72<  

7 '2<  
! + .A  

7 ; ! A 
5  0A*  

  ! A  

- @6 7  
7 ;< 7   2