Morgunblaðið - 01.08.2001, Side 54

FÓLK Í FRÉTTUM
54 MIÐVIKUDAGUR 1. ÁGÚST 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ELDAVÉLINA ÞÍNA
SELDU OKKUR
Suðurlandsbraut 16 • 108 Rvk • Sími 5880500
Við sendum þér nýju eldavélina og sækjum
þá gömlu þér að kostnaðarlausu
(aðeins á höfuðborgarsvæðinu)
Nýja vélin heim að dyrum
Við tökum gömlu eldavélina þína upp í, ef þú kaupir nýja eldavél af okkur á meðan
birgðir endast. Útlit, aldur eða ástand skiptir engu máli.

Keramik helluborð og
ofn saman í pakka

Fjölvirkur blástursofn

Undir- og yfirhiti

Grill og grillteinn
Stálofn með keramik
helluborði og blæstri

Undir- og yfirhiti

Grill

Geymsluhólf

HxBxD: 85x49,5x60 cm.

Fjölvirkur blástursofn

Undir- og yfirhiti

Grill og grillteinn

Tímaklukka
UMBOÐSMENN UM LAND ALLT
U
pp
ítö
kuverð
KR.
10.000
U
pp
ítö
kuverð
KR.
15.000
U
pp
ítö
kuverð
KR.
15.000
50 cm
Verð áður 42.900
Gamla vélin uppí -10.000
Þú greiðir stgr. kr. 32.900
Verð áður 84.900
Gamla vélin uppí -15.000
Þú greiðir stgr. kr. 69.900
Verð áður 64.900
Gamla vélin uppí -15.000
Þú greiðir stgr. kr. 49.900
Verð áður 42.900
Gamla vélin uppí -10.000
Þú greiðir stgr. kr. 32.900
Eldavél
U
pp
ítö
kuverð
KR.
10.000
U
pp
ítö
kuverð
KR.
15.000
U
pp
ítö
kuverð
KR.
15.000

Fjölvirkur blástursofn

Undir- og yfirhiti

Grill

Geymsluhólf

HxBxD: 85x59,5x60 cm.
Eldavél með blæstri
Stálklædd eldavél með
keramik hellub. og blæstri
ZANUSSI

Fjölvirkur blástursofn

Undir- og yfirhiti + grill

Stækkanlegar hellur

Geymsluhólf

HxBxD: 85x59,5x60 cm.
Verð áður 89.900
Gamla vélin uppí -15.000
Þú greiðir stgr. kr. 74.900
Hvít eldavél með keramik
helluborði og blæstri
ZANUSSI

Fjölvirkur blástursofn

Undir- og yfirhiti

Grill

Geymsluhólf

HxBxD: 85x59,5x60 cm.
Verð áður 84.900
Gamla vélin uppí -15.000
Þú greiðir stgr. kr. 69.900
Stálofn með blæstri
PAUL Beatty er sprenglærður
maður og hefur numið bókmenntir
og sálarfræði við háskóla í Banda-
ríkjunum. Hann hefur gefið út
tvær ljóðabækur og eina skáld-
sögu, Tuff, sem vakti mikla athygli
þegar hún kom út. Hann er
blökkumaður og honum er hug-
leikin staða svartra í Bandaríkj-
unum og hversu mjög þeir eru
kúgaðir af hinum hvítu enn þann
dag í dag, þótt þrælahald hafi
löngu verið afnumið og sé bannað
með lögum.
Í The White Boy Shuffle er sag-
an sögð af Gunnari nokkrum Kauf-
mann. Staða fjölskyldunnar er
nokkuð sérstök, alla vega miðað
við vísitölu-blökkumannafjölskyld-
una. Til að útskýra þessa sérstöðu
fjölskyldunnar, rekur hann sögu
áa sinna. Hann er (auðvitað) kom-
inn af þrælum, sem fluttir voru inn
frá svörtustu Afríku. Hugrekki,
útsjónarsemi og heppni gerðu það
að verkum að þeir komust nokkuð
vel af, alla vega miðað lífskjör ann-
arra sem lentu í þrældómnum.
Kynþáttaaðskilnaður hefur ekki
mikil áhrif á fjölskylduna, hún
reynir af alefli að samlagast hinu
hvíta þjóðfélagi. Pabbi Gunnars og
hann sjálfur ganga í skóla fyrir
hvíta fólkið og eiga vini meðal
þeirra. Það er þó ekki heiglum
hent að berjast í heimi hinna
hvítu, enda virðast þeir ekki hafa
áhuga á hinum þeldökku nema
þeir séu góðir í einhverju, eins og
t.d. körfubolta. Þá eru þeim marg-
ir vegir færir, en þeir verða alltaf
að beygja sig undir forsendur
hinna hvítu. En augu Gunnars
opnast smám saman fyrir því, að
Ameríka er land hinna hvítu land-
nema og hann rís upp, óvart
reyndar, gegn þessu óréttlæti og
afleiðingarnar eru svakalegar,
bæði fyrir hann og fylgismenn
hans, en uppreisnin er dauðadæmd
í fleiri en einum skilningi.
Paul Beatty slær mjög um sig í
þessari bók. Það er eins og honum
sé mikið í mun að sýna lesand-
anum hversu óskaplega vel hann
er að sér í heimsbókmenntunum,
tónlistinni, já öllum listgreinum.
Honum verður reyndar á sú
skyssa að kalla einn frænda Gunn-
ars Solveigu, en ... enginn er full-
kominn, eins og einhver sagði. Ég
held að Paul Beatty hefði átt að
búa til tvær bækur úr þessari,
annars vegar söguna um Gunnar
og uppreisn hans og sú hefði orðið
ágætis innlegg í réttindabaráttu
blökkumanna og hins vegar bók
um það hve hann sjálfur er víðles-
inn og vel að sér um menningu
annarra þjóða.
Svartur, en
vel að sér
The White Boy Shuffle, eftir Paul
Beatty. 249 síðna kilja, gefin út af
Vintage árið 2000. Fæst í Pennaum
Eymundsson og kostar
1.635 krónur.
Ingveldur Róbertsdótt ir
Forvitnilegar bækur
Hið rétta eðli
Segunda Piel
D r a m a

Leikstjórn Gerardo Vera. Aðal-
hlutverk Javier Bardem, Jordi
Mollá, Ariadna Gil. (101 mín.)
Spánn 1999. Háskólabíó. Bönnuð
innan 12 ára.
HÉR er á ferð átakanlegt og einkar
raunsætt drama um þjáninguna sem
getur fylgt því að koma út úr skápn-
um. Sérstaklega á fullorðinsárum
þegar fjölskylda
er komin í spilið.
Alberto og Elena
hafa átt í erfiðleik-
um í sambandi
sínu um nokkurt
skeið og hana er
farið að gruna að
hann haldi
framhjá sér. Hana
órar hins vegar
ekki fyrir því að hann hafi fundið hina
einu sönnu ást og hamingju í örmum
annars karlmanns sem sjálfur hefur
ekki hugmynd um að Alberto sé
gagnkynhneigður og þar að auki gift-
ur faðir. Alberto þráir ekkert heitara
en að segja sannleikann. Hætta að
særa sína nánustu með því að leika
tveimur skjöldum. En það er hægara
sagt en gert því hann hefur ætíð vitað
um sitt rétta eðli og kynhneigð en
aldrei getað horfst í augu við hana.
Hér er á ferð rík persónustúdía,
mikið og jarðbundið drama sem
stendur og fellur með frábærri
frammistöðu leikaranna, sér í lagi
Bardems, sem er á barmi heims-
frægðarinnar eftir Óskarsverðlauna-
tilnefninguna í ár.
Skarphéðinn Guðmundsson
MYNDBÖND
Með tvö í
takinu
MEÐ „pyttinum“ er verið að
meina stuðþvögu þá sem myndast
einatt framan við sviðið á harð-
kjarnatónleikum. Þar hoppar fólk og
skakar hausum, lætur öllum góðum
látum og skemmtir sér sem mest
það má við taktvæna og rokkandi
tónlist. Og nóg var af slíku umrætt
kvöld.
I Adapt var fyrst upphitunar-
sveita, leidd af hinum ástríðufulla
senuhugsuði Birki. I Adapt spilar
melódískt harðkjarnarokk og í raun
var aðeins tímaspursmál hvenær
sveit sem þessi myndi koma fram.
Vonandi tekst I Adapt að spreða út
hugmyndum um breiðari nálgun við
harðkjarnann; hérlendis veitir ekk-
ert af meiri fjölbreytni þar sem allt
er svo ári hart! (sem er þó engu að
síður yndislegt. Æ…þið vitið hvað
ég er að meina). I Adapt rokkuðu
feitt en bilun í hljóðkerfi skemmdi
upplifunina að vísu þó nokkuð.
Hugsjón og trú Birkis er aðdáun-
arverð og kannski vegna þessa hætt-
ir honum stundum til að fara offari.
Á tónleikunum sagði hann eitthvað á
þessa leið: „…og þeir sem fatta það
ekki eru bara helv… fávitar og asn-
ar. Við ætlum aftur á móti að halda
áfram að vera jákvæð.“ (???). Í heimi
harðkjarnans er mikið lagt upp úr
umburðarlyndi. En verður þá ekki
líka að sýna þeim sem ekki sýna um-
burðarlyndi umburðarlyndi? Hér er
alltént komið heilafóður til að japla
á.
Snafu eru farnir að spila afar
framþróað þungkjarnarokk og valda
þeim pælingum vel verður að segj-
ast. Þeir þurftu þó að líða fyrir slak-
an hljóm, sérstaklega kom Siggi
söngvari illa út, það heyrðist vart í
honum. En áhugaverðar og nýskap-
aðar lagasmíðar vógu upp á móti
slappleika hljóms svo um munaði.
Nýjustu lögin eru afar tilkomumikil
og flott og ef vel er haldið á spöð-
unum í hljóðveri gæti árangurinn
orðið glæstur. Kaflaskiptingar innan
einstakra laga virðast telja tugi og
vísanir í Dillinger Escape Plan og
ámóta sveitir eru greinilegar.
Að mínu mati sigruðu íslensku
böndin þetta kvöld en þó engin eins
og hin rosalega sveit Klink. Þeir
tóku þetta hreinlega í nefið eins og
sagt er. Hljómurinn var skerandi
(NB eins og hann á að vera) og ákefð
og einbeiting meðlima var ótrúleg.
Hnitmiðaður feiknakraftur þannig
að maður hreinlega yggldi sig.
Tæknilegt, hratt og ofsa ofsalegt. Og
hvaðan kemur þessi söngvari? Mað-
urinn hljóp upp tónstigann á fullri
ferð, úr djúpu yfir í skært og alls
staðar þar á milli. Þreyttist aldrei
heldur stóð í einhvers konar start-
holum og öskraði stanslaust eins og
naut! Púff! Klink er hiklaust næst
besta harðkjarnasveit Íslands í dag.
Það mætti segja að breska sveitin
Stampin’ Ground spili afar pyttvænt
harðkjarnarokk og það sýndi sig
ágætlega á föstudaginn var. Lögin
nærfellt sniðin að skakinu, engar
framsæknar pælingar eða ljúfmann-
legar nótur. Öllu heldur stuð, stuð og
meira stuð. Það er sosum ágætt en
það var þó eitthvað sem mér fannst
vanta í Stampin’ Ground. Á plötu
hljóma þeir eins og firnaþétt rokk-
band sem gefur ekkert eftir, en að
sjá þá á sviði var dulítið öðruvísi
upplifun. Öll lögin mjög svipuð, og
nálgunin við harðkjarnann, hvort
sem um var að ræða klæðnað með-
lima eða lagasmíðar; einhvern vegin
straumlínulöguð og „venjuleg“.
Hlustendavænt harðkjarnarokk? Á
meðan íslensku böndin voru hættu-
leg voru Stampin’ Ground settlegir.
Það er vonandi að menn haldi
áfram svona innflutningi enda nauð-
synlegt og hollt fyrir þróun íslensks
harðkjarna að taka púlsinn á því sem
er að gerast í öðrum slíkum heimum.
Lagt út frá þessu hreyfði Stampin’
Ground ekki mikið við undirrituðum.
Íslenska „senan“ er hins vegar á
fljúgandi ferð um þessar mundir.
Úr pyttinum
TÓNLIST
H l j ó m l e i k a r
Tónleikar bresku harðkjarnasveit-
arinnar Stampin’ Ground, 27. júlí,
2001. Einnig komu fram I Adapt,
Snafu og Klink.
TÓNABÆR
Arnar Eggert Thoroddsen
Birkir úr I Adapt lætur sig gossa í
þvöguna ofan af hátalarastæðunni.
Morgunblaðið/Björg Sveinsdóttir
Ian úr Stampin’ Ground.