Morgunblaðið - 10.08.2001, Blaðsíða 33

HESTAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. ÁGÚST 2001 33
DRAGBÍTUR gæðingakeppninnar
hefur tvímælalaust verið sá mikli tími
sem farið hefur í upplestur á miklu
talnaflóði. Útilokað hefur verið fyrir
þá sem ekki þekkja til að setjast yfir
gæðingakeppni og ætla sér að botna í
út á hvað keppnin gengur án þess að
fá góðar útskýringar kunnugra. Þá
hefur sá mikli tími sem farið hefur í
dómana vafalítið fælt marga áhorf-
endur frá. Á vordögum var ljóst að
það stefndi í mikla þátttöku í gæð-
ingakeppni hestamannafélagsins
Geysis þar sem Magnús Halldórsson
gæðingadómari er félagi.
Það vakti því nokkra athygli þegar
hann, ásamt félaga sínum, Ásmundi
Þórissyni, tók að sér að dæma í gæð-
ingakeppninni hjá sínu eigin félagi,
en slíkt hefur ekki tíðkast nema í
neyðartilvikum þegar dómarar for-
fallast á síðustu stundu. Þeir félagar
Magnús og Ásmundur dæmdu sam-
an, þ.e. gáfu sameiginlega einkunn.
Einnig gáfu þeir einkunn strax upp
um leið og knapi hafði lokið einu at-
riði, til dæmis hægu tölti. Þá kom upp
spjald sem á stóð; hægt tölt og eink-
unn fyrir það. Með þessu móti fær
áhorfandinn strax mat dómaranna,
en slíkt fjörgar mjög alla umræðu í
brekkunni og ósjálfrátt eru hinir ólík-
legustu orðnir brekkudómarar.
Létt verk og skemmtilegt
Sagði Magnús að tilgangur með
þessu tiltæki hafi verið að flýta fyrir
framkvæmd gæðingakeppninnar og
gera hana skemmtilega og sér virtist
það hafa tekist prýðilega.
„Ég hef í það minnsta ekki fengið
annað en góð viðbrögð hingað til og
fæ ekki betur séð en þetta falli í góð-
an jarðveg. Hvað afköstin varðar er
ekki jöfnu saman að líkja því við Ás-
mundur dæmdum saman 85 hross í
forkeppni og sjö úrslit frá klukkan
níu að morgni og fram að kvöldmat
með matar- og kaffihléum í milli. Mér
þótti þetta ótrúlega létt verk og
skemmtilegt. Með gamla fyrirkomu-
laginu hafa menn held ég komist
mest í 8 hesta á klukkustund í for-
keppni. Það var félagi minn í Geysi,
Ágúst Sigurðsson hrossaræktar-
ráðunautur, sem kom fram með þá
hugmynd að gefa upp einkunn fyrir
gangtegund strax eftir sýningu henn-
ar og fram kæmi á spjaldinu fyrir
hvað tölurnar stæðu. Eftir mótið hjá
Geysi hefur þessi aðferð verið notuð
hjá Trausta á Bjarnastöðum, Loga í
Hrísholti og á Murneyri hjá Sleipni
og Smára. Á sumum stöðum hefur
þulur lesið einkunnir upp jafnharðan
þannig að knapinn sjálfur hefur þá
getað fylgst með gangi mála í sinni
eigin sýningu. Með því móti hefur
hann svigrúm til að bæta það sem
hefur gefið lága einkunn á þeim hálfa
hring sem hann hefur til umráða eftir
að vera búinn að sýna allt sem hann
þarf að sýna. Fari hestur til dæmis á
krossstökk og fær einkunn 5 til 6 get-
ur knapinn notað þenna hálfa hring
til að laga stökkið og einkunnina þar
með,“ segir Magnús og tók fram að
dómarar ættu ekki að hika við að
breyta einkunn ef hestur og knapi
bættu eitthvert atriðið.
„Mér finnst mun skemmtilegra að
dæma á þennan máta því hlutirnar
ganga mjög fljótt og vel fyrir sig. Í
gamla kerfinu urðu oft tafir þegar rit-
arar áttu í vandræðum með að reikna
út meðaleinkunn eftir að hætt var að
gefa upp allar tölur á spjöldum og
það gefur augaleið að eftir því sem
dómarar og ritarar eru fleiri verður
keppnin þyngri í framkvæmd og
meiri hætta á töfum. Ég geri mér
fulla grein fyrir því að ef eitthvað
þessu líkt verður almennt tekið upp
þýðir það styttri vinnutíma hjá dóm-
urum og lægra kaup en ég held að
fæstir dómarar séu í þessu pening-
anna vegna þótt óneitanlega séu aur-
arnir hvati þess að menn endist eitt-
hvað í dómarastarfinu. Þá minnkar
einnig eftirspurnin eftir dómurum
eitthvað af þessum sökum. Aðrir
kostir við þettu eru lægri útgjöld
mótanna en það getur munað miklu
hvort greiða þarf fimm, þremur,
tveimur eða einum dómara en á þess-
um mótum sem hér um ræðir hafa
ýmist verið einn eða tveir dómarar.
Þá held ég að þetta komi sérstaklega
litlu félögunum til góða því oft er það
ekki bara tímakaupið sem þarf að
greiða heldur og ferðakostnaður og
oftar en ekki þurfa þau að sækja
dómara um langan veg. Þá tel ég að
ef tveir dómarar gefa sameiginlega
einkunn verða þeir djarfari við að
nota skalann víðara og á það sérstak-
lega við ef reynslulitlir dómarar eiga
hlut að máli með sér reyndari dóm-
ara,“ segir Magnús af miklum sann-
færingarkrafti.
Gæðingakeppni
í takt við tímann
Gæðingakeppnin er Magnúsi mjög
hugleikin og telur hann tímabært að
endurskoða ýmsa þætti hennar.
„Gæðingakeppnin þarf að þróast í
takt við það umhverfi sem hún býr í,
gæðingakeppnin má ekki staðna.
Einn þáttur málsins er sá að hingað
koma þúsundir útlendinga sem horfa
á gæðingakeppni og eins er hún mjög
vaxandi í vinsældum erlendis og af
þeim sökum meðal annars þurfum
við að gera hana sem einfaldasta og
auðskiljanlegasta. Við verðum að
vera meðvituð um þær framfarir sem
hafa orðið og munu verða í reið-
mennskunni og spyrja okkur reglu-
lega hvort það sé eitthvað sem við
þurfum að aðlaga breyttum tímum.
Mér dettur til dæmis í hug að skoða
megi barnaflokkinn. Þar hafa orðið
geysilegar framfarir bæði hvað varð-
ar getu krakkanna og eins hestakost-
inn sem þau hafa úr að spila. Mér
finnst umhugsunarvert hvort ekki sé
tímabært að hanna nýtt verkefni fyr-
ir krakka undir tíu ára aldri svokall-
aðan pollaflokk. Ég teldi ekki þörf á
keppni í þessum aldursflokki því það
eitt að koma fram og glíma við verk-
efnið er viðurkenningarhæft og afrek
út af fyrir sig. Þá má skoða hvort ekki
sé um leið ástæða til að auka kröf-
urnar fyrir krakka sem eru tíu til tólf
ára með því til dæmis að skylda þau
til að ríða bæði tölt og brokk í stað
þess að velja aðra gangtegundina.
Einnig finnst mér vel athugandi að
skoða hvort ekki sé tímabært að
tvinna einkunnagjöf fyrir ásetu og
stjórnun í barna- og unglingaflokki
saman við gangtegundaeinkunnir en
slíkt myndi strax spara tíma og ein-
falda keppnina.
Ég vil líka ganga svo langt að
skoða hvort ekki sé tímabært að fella
einkunnir fyrir vilja og fegurð í reið
inn í gangtegundaeinkunnir. Ég held
að nú þegar spili þessir þættir afar
sterkt inn í einkunnagjöf dómara fyr-
ir gangtegundir og því yrði sú breyt-
ing ekki eins mikil og virðist fljótt á
litið,“ segir Magnús sem kominn er á
mikið flug í sínu hjartans áhugamáli.
Hann hyggst kynna þetta fyrirkomu-
lag á haustfundi dómarafélagsins
ásamt því að vekja máls á því hvort
ekki sé tímabært huga að einhverjum
þeim breytingum sem koma hér fram
í viðtalinu. Og nú er að sjá hvort ein-
hverjar spennandi tillögur komi ekki
fram frá Dómarafélagi LH á þingi
samtakanna í haust.
Magnús Halldórsson gæðingadómari vill að gæðingakeppnin fái að þróast með breyttum tímum
Morgunblaðið/Valdimar
Meðal þeirra hesta sem Magnús landsdómari dæmdi um síðustu helgi
var Víkar frá Torfastöðum sem Kristinn Bjarni Þorvaldsson reið til sig-
urs í A-flokki gæðinga hjá Loga í Biskupstungum.
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
Nýja fyrirkomulagið, sem Magnús Halldórsson og félagar hans hjá
Geysi hafa skapað, er afar einfalt of fljótvirkt. Þá gerir það áhorfendur
mun virkari þátttakendur í keppninni. Hér stendur Magnús við græj-
urnar ásamt aðstoðarmanni sínum Gunnari Gíslasyni.
Þurfum
fljótvirka og
skemmtilega
keppni
Dómar á gæðingum hafa löngum þótt lang-
dregnir og ekki nógu aðgengilegir fyrir
áhorfendur þótt vissulega fylgi þeim alltaf
spenna. Í sumar hafa verið gerðar athygli-
verðar tilraunir til að breyta þessu með því
að flýta fyrir og gera keppnina áhorfenda-
væna. Valdimar Kristinsson fylgdist með
einni útfærslunni á dögunum og ræddi við
Magnús Halldórsson gæðingadómara sem
komið hefur að þessari tilraunastarfsemi.
ÞÆR eru frekar góðar, fréttirnar af
Gordon frá Stóru-Ásgeirsá og Sig-
urbirni Bárðarsyni, en hann fór til
Hamborgar fyrr í vikunni til fundar
við sinn forna vin til að undirbúa
hann fyrir átökin á heimsmeist-
aramótinu í Austurríki. Sagði Sig-
urbjörn í samtali við Morgunblaðið
að klárinn væri í mjög góðu lík-
amlegu formi, svipað og hann var
þegar fundum þeirra bar saman
fyrir heimsmeistaramótið 1999.
„Hann er heldur feitari nú en
hann var þá en mér sýnist að kraft-
urinn og úthaldið sé alveg til staðar.
Ég fór á bak honum strax kvöldið
sem ég kom og lagði hann þá til
skeiðs. Fór hann þar mikinn sprett
sem reyndar endaði í roku í restina.
Síðan er ég búinn að breyta járning-
unni á honum en hann var með of
litla framhófa svo ég varð að setja
undir hann stærri skeifur og lækka
hann á hælana. Þá breytti ég einnig
fótstöðunni örlítið á afturhófum,“
sagði Sigurbjörn sem lagði af stað
frá Hamborg til Austurríkis í morg-
un.
„Ég mun nota tímann fram að
móti til að átta mig á honum en eins
og staðan er nú getur brugðið til
beggja vona með þátttöku okkar í
mótinu. Ég mun ekki keppa nema
allt gangi upp á milli okkar Gordons
og við finnum hvor annan eins og
við gerðum fyrir tveimur árum,“
sagði Sigurbjörn.
Hann sagði jafnframt að vel færi
á með sér og eiganda Gordons,
Bernd Schlickermann. „Hér er
stjanað við mann á alla kanta og
fullur einhugur um að standa sig vel
í Austurríki,“ sagði Sigurbjörn að
endingu.
Sigurbjörn og Gordon lagðir af stað á HM
Nota tímann fram að móti
til að finna rétta gírinn
Morgunblaðið/Valdimar
Sigurbjörn Bárðarson og Gordon frá Stóru-Ásgeirsá á sigurstundu fyr-
ir tveimur árum ásamt eiganda Gordons, Bernd Schlickermann sem var
ekki tilbúinn að ljá Sigurbirni hestinn nú fyrr en á síðustu stundu.