Morgunblaðið - 05.02.2002, Qupperneq 45

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 5. FEBRÚAR 2002 45
strokin eins og hvítur stormsveipur
hreinlætisins ætti lögheimili þar
enda var daginn út og inn verið að
dytta að einhverju eða þá snurfusa.
Hiklaust má líkja Vestmannaeyja-
flugvelli við glæsilegt blóm sem
Diddi, og Ingibergur samstarfsmað-
ur hans til margra ára, voru sífellt
að vökva og hlúa að. Flugvélarnar
nutu þess að setjast á blómið og far-
þegarnir voru hunangið sem þær
gáfu af sér.
Spóinn er einn af vorboðum
Eyjanna en um þennan fagra fugl
orti skáldið Tómas Guðmundsson
yndislegt ljóð sem er vel við hæfi að
grípa niður í á kveðjustund Didda
þar sem spóarnir voru næstu ná-
grannar í paradísinni við flugvöll-
inn:
Hér þræði ég ennþá gróinn götuslóða.
Þar geyma ástríkar moldir mín
bernskuspor.
Og hvílík gæfa að hitta þar aftur í vor
sinn hollvin frá æskunnar dögum,
spóann minn góða.
Samt veit ég að margur fuglinn þykist
þér fegri
og fjölmargir eru þeir stærri og
tignarlegri,
en spóinn minn góði er heill í háttum
og fasi
og heldur sér jafnan frá tilgerð og
þarflausu masi.
Þeir senn munu hópa sig saman og byrja
bíða
og brátt skal lagt upp til flugs yfir
hafdjúpið víða.
En spádómsgáfa og glöggskyggni úr báð-
um ættum
mun gera þér, spói minn, léttara að verj-
ast þess hættum
Og heim til vetrarins liggur mín leið að
sinni.
Samt lýsir óvæntu hugboði í vitund minni,
að þrátt fyrir aldursmun okkar spóa
við aftur að vori hittust í þessum móa.
Ég votta eftirlifandi eiginkomu
Didda, Guðbjörgu Kristjánsdóttur,
börnum þeirra og öðrum ástvinum
einlæga samúð mína. Ég bið þeim
Guðs blessunar.
Elsku karlinn minn, hjartans
þökk fyrir allar ánægjulegu stund-
irnar er við áttum í höfn flugsins úti
í Eyjum. Góð samviska er betri en
hundrað vitni og mér þykir vænt
um að geta kvatt þig í hinsta sinn
sannfærður um að þín góða sam-
viska í lífinu verður þér mjúkur
svæfill. Megir þú líða á skínandi
væng út í heiðið bjarta.
Gunnar Þorsteinsson.
Glaðbeittur og einlægur að vanda
heilsaði hann Diddi okkur jafnan,
þegar við lentum á Vestmannaeyja-
flugvelli: „Komið þið blessuð og vel-
komin til Vestmannaeyja.“ Þannig
heilsaði hann okkur brosandi,
hvernig sem viðraði eða gekk á í erli
dagsins. Nú hefur þessi ljúfi vinur
okkar verið kvaddur á braut eftir
tuttugu ára samveru meðal okkar
starfsfélaga hjá Flugmálastjórn. Jó-
hann I. Guðmundsson eða Diddi
eins og hann var jafnan kallaður var
lærður málari og starfaði síðan
lengi sem verkstjóri í Fiskiðjunni í
Vestmannaeyjum. Hann hafði starf-
að í 21 ár við flugstarfsemi er hann
lést þann 23 janúar síðastliðinn.
Hann starfaði bæði hjá Loftleiðum,
Flugfélagi Íslands og hjá flugmála-
stjórn, síðast sem flugvallarstjóri á
Vestmanneyjaflugvelli.
Hjá Didda var alltaf röð og regla
á öllum hlutum. Í starfi flugvall-
arstjóra á Vestmannaeyjaflugvelli
felst öryggisstarf sem krefst ná-
kæmni við slökkviþjónustu, eftirlit
og stjórn á almennum rekstri flug-
vallarains. Oft reyndi á fámennt
starfslið flugvallarins, einkum þegar
mikið álag var vegna Þjóðhátíðar.
Diddi leysti öll verkefni af hendi
með ósérhlífni og stakri kostgæfni.
Hann var bóngóður, með afbrigðum
traustur og ábyggilegur þegar til
hans var leitað.
Diddi hafði ávallt mikinn áhuga á
flugmálum og lærði ungur flug.
Hann var gæfumaður í einkalífi með
ágætri eiginkonu sinni Guðbjörgu
Kristjánsdóttir og tveimur dætrum
þeirra.
Góður drengur er genginn á guðs
vegu. Við kveðjum Didda með sökn-
uði og þökkum honum fyrir sam-
veruna.
Guðbjörgu og fjölskyldu hennar
vottum við okkar dýpstu samúð og
biðjum þeim velfarnaðar í framtíð-
inni.
F.h. samstarfsfélaga hjá Flug-
málastjórn
Haukur Hauksson.
Eftir erfið veikindi er félagi okk-
ar, Jóhann I. Guðmundsson, fallinn
frá. Jóhann var starfsmaður Flug-
málastjórnar í hartnær þrjá áratugi
við flugvöllinn í Vestmannaeyjum.
Eins og við má búast er það mikið
starf að sjá um og viðhalda öllu því
sem tilheyrir einum fjölfarnasta
flugvelli landsins. Allir þeir sem til
þekktu vissu að allt var í röð og
reglu hjá Jóhanni og samstarfs-
mönnum hans í Eyjum. Við félagar
hans hér uppá fastalandinu nutum
prúðmennsku hans og lipurðar, þeg-
ar við komum til Eyja og gistum í
Heiðabæ, vinalegum bústað flug-
málastjórnar við flugvöllinn.
Félag flugmálastarfsmanna ríkis-
ins kveður nú góðan félaga hinstu
kveðju og þökkum við honum sam-
fylgdina.Við sendum fjölskyldu hans
innilegar samúðarkveðjur.
Félag flugmála-
starfsmanna ríkisins.
Fallinn er í valinn Jóhann Ingvar
flugvallarstjóri, Vestmannaeyjaflug-
vallar, Diddi, eins og hann var kall-
aður. Ég varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi, að kynnast og vinna með
Didda um langan tíma. Hann var
verkstjóri í Fiskiðjunni, þegar ég
byrjaði að vinna þar. Lágu leiðir
okkar síðan saman hjá Flugfélagi
Íslands, þá um nokkurn tíma hjá
Flugleiðum og síðustu 22 árin sem
hann var starfsmaður Flugmála-
stjórnar. Hvarvetna sem hann
starfaði ávann hann sér góðan orðs-
tír fyrir dugnað, samviskusemi og
um fram allt heiðarleika.
Þegar ég lít til baka verður mér
fyrst hugsað til allra þeirra góðu
samverustunda sem við áttum. Það
var oft setið yfir kaffibolla og spjall-
að um samgöngur í nútíð og framtíð
og landsmálin, að ógleymdum bæj-
armálefnum en Diddi hafði fastmót-
aðar skoðanir og var mikill sjálf-
stæðismaður.
Diddi þekkti vel flugsögu
Eyjanna. Hann byrjaði ungur sem
sumarstarfsmaður hjá Loftleiðum, á
fyrstu árum farþegaflugs til Eyja.
Síðan spannar árafjöldinn tengdum
flugi 35 ár. Hann var þátttakandi í
þeirri miklu uppbyggingu, sem hef-
ur átt sér stað á Vestmannaeyja-
flugvelli.
Flugvallarsvæðið er stórt og að
mörgu þurfti að hyggja, líta eftir
girðingu, þvo og mála flugstöðina að
utan, hreinsa flughlaðið og snyrta
umhverfis flugstöðina auk þess að
fylgjast með brautum og lendingum
flugvéla. Á fyrstu árum hans við
flugvöllinn voru öll tæki til snjó-
mokstur höfð úti. Hann stóð vaktina
oft frá kl. 4 að morgni þegar snjóaði
og byrja þurfti að huga að tækjum,
gangsetja, moka snjó af og frá tækj-
unum til að áætlun flugsins stæðist.
Diddi og hans samstarfsmenn við
flugvöllinn hafa oft orðið að vinna
myrkranna á milli, við erfiðar að-
stæður, til að halda uppi samgöng-
um, en tækjakostur var frábrotinn
og lítill fyrstu árin.
Á hverju ári voru öll tæki yfirfar-
in, hreinsuð og máluð, síðan þegar
tækjageymslan kom varð aðbúnað-
ur allt annar og þá var hægt að lag-
færa snjómoksturtækin við bestu
skilyrði. Lögð var áhersla á það að
öll tæki væru í lagi, áður en fyrstu
snjóar komu.
Það voru mjög oft erfiðir tímar,
en samviskusemin var það mikil, að
ekki var unnt sér hvíldar fyrr en að
brautir og flughlað voru komin í lag.
Diddi var ekki óvanur löngum
vinnutíma. Þegar hann var í Fisk-
iðjunni var oft ekki meiri hvíld en
5-6 tímar á sólarhring á vertíðum.
Þess vegna var langur vinnutími við
flugvöllinn, þegar á þurfti að halda,
lítið mál í hans augum.
Gengið var til verka af áhuga og
eljusemi.
Flugleiðir og Flugfélag Íslands
standa í mikill þakkarskuld við
hann, því kappkostað var að halda
flugvéllinum opnum sem mest til
flugs. Diddi sagði oft og tíðum; flug-
völlurinn fær ekki tekjur ef ekki er
hægt að fljúga. Flugmenn hafa sagt
mér, að kynni þeirra af Didda hafi
verið góð, maðurinn einstaklega
ljúfur og árvekni hans í starfi til
fyrirmyndar.
Rómað var hve Diddi hugsaði vel
um húsnæði Flugmálastjórnar. Á
hverju hausti voru öll herbergi og
farþegasalur flugstöðvarinnar þveg-
inn og það sem var skemmt var lag-
fært og málað. Það var honum og
öðrum samstarfsmönnum hans mik-
ið kappsmál að halda húsnæðinu vel
við og var Diddi mjög vakandi yfir
að allt væri í góðu lagi.
Það er erfitt að sjá á bak jafn
góðum félaga og Didda. Hann sem
ætlaði að njóta þess að vera kominn
á eftirlaun og það var margt sem
hann ætlaði að taka sér fyrir hend-
ur. Diddi var mjög hjálplegur fjöl-
skyldu sinni og vinum. Það voru óf-
ár stundir sem hann átti með
pensilinn á lofti við að mála. Hann
hafði unnið nokkur sumur og haust
við málningarvinnu og kunni því vel
til verka. Vandvirkni og ósérhlífni
voru honum í blóð borin, átti enda
ekki langt að sækja mannkosti sína.
Foreldar hans, Guðmundur og
Klara, voru einstaklega vandað fólk.
Ég minnist þeirra með hlýju og
virðingu.
Svona er lífið óútreikanlegt.
Diddi var unglegur, bar aldur
sinn vel og þess vegna var maður
ekki viðbúinn því að veikindi hans
væru svona alvarleg. Hann var full-
ur bjartsýni á að ná fullum bata.
Viku fyrir andlátið kom hann í tví-
gang út á flugvöll til að ganga um í
göngugrind. Hann var staðfastur í
því að ná upp þreki. Við Laufey og
aðrir starfsmenn Flugfélags Íslands
í Eyjum sendum Guðbjörgu, dætr-
um hennar og fjölskyldum, Steina
bróður Didda og fjölskyldu, inni-
legar samúðarkveðjur og biðjum
góðan Guð að varðveita þau.
Bragi I. Ólafsson.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
0 
.




>?#
!4!
$
*. (&.@('+1

%'(  ' ?'% '
0    -
0 )
  " 
  !"  " 3!

  
 4#

5
'
 
$$ $)()
-,
#    0%  1 '1
   




 
   

   

 0$
 6 &&
  


   

 %/   )1
     
         
  

   

 


 


6
?#
  



&
&
#1

$  91 6'( ''  #/  )1
A% 
         
   




 
   

      "> " 4> 1%')%/) B=
*&+./&


"   
 4#
 ."
)7 0  ( 1

'+  C 1 '1
   1 ''  0  # 7'1

 /% 21 
)  @  '* 

'+  1 '1 %   > ' 
#  7'1  (   DE '' 
  

  




 

4?
6
  0./ %
 
 /'
/      1

 %#
 ." -,
#     
0 





  
 


!"#!
!  4$
7''() 
F'   =,
*&+./&
   !" 
 - 
 
 

 
( 4#

0
'6
' 
$ $(()
  + >) '1
>) 
)( ''  #/
'1
  +
)( '1      '' 
*/' +&
)( '1 $
 
'&
)( ''  . +& $%'1