Morgunblaðið - 18.08.2002, Blaðsíða 58

Tónlist á sunnudegi
Arnar Eggert Thoroddsen
FIMMTA hljóðversplata Oasis,Heathen Chemistry, hefurvægast sagt fengið misjafnadóma í rokkpressunni. Það
dylst reyndar engum að blómaskeið
sveitarinnar er að baki en það hang-
ir samt meira á spítunni hvað þessa
nýju plötu varðar. Fyrir það fyrsta
er talsvert meira að gerast núna,
miðað við síðustu plötu sem er alger-
lega handónýt (Standing on the Sho-
ulder of Giants ’00) og það kveður
við nokkuð nýjan tón. Noel Gallag-
her, sjálfskipaður leiðtogi sveit-
arinnar er farinn að slaka á einræð-
isstefnunni og fleiri eru farnir að
semja. Eftirtekarverðast er að Liam
litli bróðir er farinn að glamra á gít-
arinn og eru lög hans – hver hefði
trúað því – athyglisverðustu lögin á
plötunni (Liam átti eitt lag á Stand-
ing ... hið hlægilega „Little James“).
Þessi uppstokkun gæðir misjafna
plötu lífi og litum sem sárvantaði á
þeirri síðustu og gefur okkur von-
bjartar vísbendingar um framtíðina.
Og þó að slagaravélin sé um þessar
mundir hikstandi er hér að finna tvö
„sígild“ Oasis-lög, rokkarann „The
Hindu Times“ og stórballöðuna
„Stop Crying Your Heart Out“.
En svo er Noel farinn að syngja
meira…en það sem hefur alltaf verið
helsti styrkur sveitarinnar er sjarm-
erandi og rokkandi rödd lilla bró.
Noel hins vegar heldur vart lagi,
hljómar eins og óframfærinn bók-
haldari sem er píndur til að syngja á
árshátíðinni. Þannig að það er víða
pottur brotinn í híbýlum Oasis-liða
eftir sem áður.
En það treður enginn upp í slork-
jaftana Noel og Liam og fylgisveina
þeirra. Þeir fóru fyrir stuttu í tón-
leikaferðalag um Bandaríkin til að
fylgja plötunni eftir, borubrattir sem
aldrei fyrr. Þeir láta allt tal um list-
rænt gengisfall sem vind um eyru
þjóta og ekkert virðist þá stöðva –
ekki einu sinni bílslys! Eða eins og
Noel Gallagher sagði um bróður
sinn nýverið: „Liam á eftir að verða
besti lagahöfundur í Englandi eftir
fimm ár!“ Og bróðir hans sagði að
bragði: „Í Englandi? Nei, í heim-
inum!“
Ahh ... það er gott að vita til þess
að sumir hlutir breytast seint.
Fræg er sú saga, er Alan McGee,
þá yfirmaður Creation útgáfunnar
bresku, vatt sér inn í klúbb hvar
hin tiltölulega nýstofnaða Oasis
var að spila. McGee varð svo hrif-
inn að hann lét þá skrifa undir
samning þá og þegar, eftir að
Oasis-liðar voru (að sjálfsögðu)
búnir að rífast og skammast í hin-
um sveitunum sem spiluðu með
þeim og hálfrústa staðnum. Þetta
var árið 1994 og um nokkurt
skeið hafði gætt ákveðinnar logn-
mollu í bresku rokki, skógláps-
rokkið sem leitt var af sveitum
eins og My Bloody Valentine,
Ride og Lush hafði þrotið örendi
og það var tómarúm til staðar
sem beið eftir því að verða fyllt.
Oasis tóku þann starfa að sér,
bæði af miklum áhuga og um leið
offorsi, og talsverður munur var á
aðkomu sveitarinnar að rokkinu
og þeirrar bylgju sem þeir leystu
af. Einkenni skóglápsins var
feimið, „inn í sig“ bókmennta-
þenkjandi fólk á meðan Oasis
kom með rokkið með sér – og allt
það suddalíferni sem því fylgir.
Slagsmál, brotin húsgögn, kjaftur og
yfirgengilega stórt egó. Já, rokk og
ról eins og það á vera. Bowie og
Smiths – nei takk! Who og Stones –
nú erum við að tala saman!
Rætur Oasis liggja í sveitinni Rain
sem var skipuð skólabræðrunum Li-
am Gallagher (söngur), Paul „Bone-
head“ Arthurs (gítar), Paul McGuig-
an (bassi) og Tony McCaroll
(trommur). Eftir að vera búinn að
róta fyrir Inspiral Carpets í nokkur
ár hafði Noel Gallagher, eldri bróðir
Liams, fengið nóg. Þegar hann
komst að því að Liam litli væri búinn
að stofna hljómsveit vatt hann sér
inn á æfingu og bauðst til að slást í
hópinn. Með þeim skilyrðum þó að
hann hefði fullkomna listræna stjórn
yfir sveitinni. Á það var fallist og
nafninu snarlega breytt í Oasis.
Fyrsta breiðskífan, Definitely
Maybe, kom svo út í ágúst 1994 og
sló óforvarandis í gegn enda stútfull
af hreint ótrúlega grípandi lögum,
t.a.m. „Supersonic“, „Live Forever“,
„Shakermaker“ og „Cigarettes and
Alcohol“ sem öll prýddu og smáskíf-
ur. Menn voru hreint og beint hissa
á þessu og skiptust í tvo hópa. Hörð-
ustu gagnrýnendur sögðu að hér
væri líklega komin besta Bítlaeft-
irlíking sem smíðuð hefði verið. En
eins og einn ónefndur aðili orðaði
það: „Noel Gallagher getur tekið
þrjú einföldustu grip í heimi og rað-
að þeim þannig saman að það er eins
og þú hafir aldrei heyrt þau áður.“
Hér liggur hundurinn grafinn.
Hversu ófrumlegir sem Oasis kunna
að vera þá á Noel Gallagher það til
að semja algerlega ómótstæðileg
lög. Og það sannaði hann og sýndi
svo um munaði á næstu plötu sem út
kom árið eftir.
Stærsta hljómsveit í heimi
Á (What’s the Story) Morning
Glory? sannaði sveitin fyrir þeim
sem voru enn efins hvers hún var
megnug. Og fljótlega í kjölfarið varð
Oasis stærsta hljómsveit í heimi.
McCarroll var nú hættur – eftir mik-
ið vesen – og Alan White leysti hann
af. Um þessar mundir var farið að
vekja athygli hversu miklar púður-
tunnur þeir bræður voru, sífellt að
bölsótast og rífast og handalögmál
daglegt brauð. Enn þann dag í dag
virðast þeir Liam og Noel vita betur
en Madonna hvernig á að koma sér í
blöðin.
Árið 1996 réðu Oasis hreinlega
lögum og lofum. Lög eins og
„Some Might Say“, „Champagne
Supernova“ og hið frábæra
„Wonderwall“ glumdu um allt,
hvort sem er í teitum, útvarpi,
dansiballi eða á vinnustöðum.
Vorið 1997 kom þriðja platan,
Be Here Now, út. Fólk sá ekki
sólina fyrir Oasis og platan seldist
vel. Það var ekki fyrr en síðar,
þegar almenningur svo og gagn-
rýnendur komu niður á jörðina,
að brotalamir fóru að koma í ljós.
Brunnur Noels var farinn að láta
á sjá. Árið eftir kom b-hliða safnið
The Masterplan út, svona til að
fylla inn í dauðan tíma, en þeir
bræður voru í raun réttri í tómu
rugli um þessar mundir. En það
er sannarlega leitun að sveit sem
hefur samið jafngóð b-hliðar lög
og Oasis (Bítlarnir? Smiths?) og
því ekkert að þessari útgáfu.
Bonehead hætti 1999, líklega
búinn á taugum líkt og bassaleik-
arinn McGuigan sem hafði fengið
taugaáfall árið 1995. Þeir bræður
náttúrlega algerlega óalandi og
óferjandi enda létu þeir brotthvarf
Boneheads og McGuigan sig litlu
skipta og réðu í þeirra stað Andy
Bell á bassann (fyrrum leiðtoga og
gítarleikara í Ride) og Gem Archer á
gítar (fyrrum bassaleikara í miðju-
moðssveitinni Heavy Stereo). Þeir
gengu til liðs við sveitina eftir að
fjórða breiðskífan, Standing on the
Shoulder of Giants, kom út árið
2000. Á henni eru þeir bræður alveg
úti að aka og Oasis-veldið hrunið og
það með glans. Aldrei neitt hálfkák á
þessum bænum. Sama ár kom svo út
hljómleikaplatan Familiar to Milli-
ons sem er á svipuðu róli og áð-
urnefnd hljóðsverplata.
Og þannig er nú það. Tíminn mun
leiða í ljós hvort þeir Bakkabræður
hafa nennu og vilja til að rísa upp úr
öskustónni en nýja platan er – eins
og áður sagði – búin að hrista aðeins
upp í mönnum. Það verður því
áhugavert að fylgjast með komandi
ævintýrum þessara ólundarlegu en
um leið elskulegu óróaseggja sem
þeir, Gallagher bræður svo sann-
arlega eru.
Blóðbönd, hvísl-
ar mosinn…
Oasis var rokksveit tíunda áratugarins en hvað eru
þeir að bauka á þessum fyrsta áratug nýrrar aldar?
Hér er ferill sveitarinnar reifaður í stuttu máli en
hann er æði skrautlegur, svo ekki sé nú meira sagt.
Oasis 2002: Í skugganum?
58 SUNNUDAGUR 18. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Sýnd kl. 6 og 10.40.
Mán 8 og 10. Sýnd kl. 4. Mán 6.




SV Mbl



Radíó X



1/2
Kvikmyndir.com
Sýnd kl. 8 og 10.40. B. i. 14.
Sýnd kl. 2, 4 og 6. Mán 6 og 8.
Frumsýning
Forsýnd sunnudag kl. 8.
Sun. kl. 2. Síðasta sýning.
Sýnd kl. 2, 4, 6 og 8. Mán 4, 6 og 8. B.i. 10.
Miðasala opnar kl. 13.30 HUGSAÐU STÓRT
„Besta mynd ársins til þessa“



1/2HÖJ Kvikmyndir.com
„Ein besta mynd þessa árs.
Fullkomlega ómissandi.“




SV Mbl
kl. 4, 7 og 10.
Powersýning
kl. 11.
Sýnd kl. 5, 8, 10 og Powersýning kl. 11. B. i. 14.




ÓHT Rás2




HK DV



Radíó X
Frumsýning
Sýnd kl. 2, 4 og 6 með íslensku tali. Mán 4 og 6.
Sýnd kl. 2, 4, 6, 8 og 10 með E. tali. Mán 4, 6, 8 og 10
Stúart lendir í ótrúlegum ævintýrum með kettinum Snjóber og
fuglinum Möggu Lóu! Frábær skemmtun fyrir alla fjölskylduna.
Forsýning
Forsýnd sun. kl. 2 í LÚXUSSAL.
Sexý og Single
YFIR 15.000 MANNS!
Sýnd kl. 2, 8 og 10. Mán 8 og 10.
Yfir
35.000
MANNS
Yfir 15.000 MANNS