Morgunblaðið - 10.10.2002, Qupperneq 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. OKTÓBER 2002 49
✝ Benadikt ÞórHelgason fædd-
ist á Landspítalan-
um við Hringbraut
12. maí 2000. Hann
lést á barnadeild
Landspítalans 3.
október síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Þórarinn Helgi
Bergsson, f. 16.5.
1966, og Deborah
Leah Bergsson, f.
26.9. 1966. Þau eru
búsett á Patreks-
firði. Bræður Bena-
dikts eru Steven
Geir, f. 30.7. 1988, og Nicholas,
f. 5.1. 1993. For-
eldrar Þórarins
Helga eru Bergur
Eydal Vilhjálmsson,
f. 5.6. 1923, d. 25.5.
1994, og Guðlaug
Fjeldsted, f. 17.5.
1934. Foreldrar
Deborah eru Peter
Fredrick Lane, f.
22.8. 1939, og Dor-
een Nina Lane, f.
10.12. 1943.
Útför Benadikts
verður gerð frá
Hafnarfjarðar-
kirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Benadikt Þór var einstakur dreng-
ur. Hann fæddist með sjaldgæfan
sjúkdóm sem nefnist Pfeiffer-heil-
kenni og bjó meirihluta ævi sinnar á
barnadeild Landspítalans.
Fjölskylda Benedikts þakkar
hjúkrunarfræðingum, læknum og
öðru starfsfólki barnadeildar Land-
spítalans hjartanlega fyrir einstak-
lega góða aðhlynningu og ómetanleg-
an stuðning.
Þú lást í rúminu þínu þegar englarnir
komu af himnum til að sækja þig.
Ég vildi halda á þér en var hrædd,
ég vildi ekki meiða þig, ekki valda
þér sársauka,
en ég sá í andliti þínu að þú fannst ei
meira til.
Ég tók þig í fang mér og hélt þér þétt
að mér.
Andardráttur þinn varð betri
þegar þú fannst fyrir mér.
En eftir smá tíma, hann daufari varð
og ég vissi að þú varst að fara.
Ég byrjaði að skjálfa, gat ekki stjórnað því
en þá komstu til baka til að róa mig.
Þú lést mig vita að þetta væri í lagi,
þú lést mig vita að þú elskaðir mig,
en að guð væri að kalla engilinn sinn til sín.
Elsku mamma, þú hugsaðir um mig vel,
nú er tími fyrir mig að vaka yfir þér.
Vertu róleg því tími minn er kominn
og ég verð að kveðja nú.
Allt í einu kom rigning mikil
en svo skein sólin í gegnum gluggann.
Hún lýsti upp andlit þitt
um leið og þú kvaddir okkur.
Það var eins og himnaríki
væri opnað fyrir þig
og englarnir flugu með þig þangað inn.
Ég hélt á þér lengi eftir að þú fórst.
Hélt þér sem aldrei fyrr.
Ég lét litlu hendurnar þínar um háls mér
og kúrði mig að þér,
hélt þér svo þétt.
Mig hafði lengi dreymt um þessa stund,
að geta haldið þér svo þétt.
Þú kenndir mér svo margt á meðan þú
varst hjá mér
og ég mun aldrei gleyma síðustu tveimur
og hálfu ári.
Þú kenndir mér að vera sterk,
hræðast ei neitt og trúa á sjálfa mig,
hvað sem miður fer.
Ég syrgi þig og sakna þín svo mikið,
en finnst forréttindi að hafa þekkt þig
og elskað.
Mamma.
Elsku Benadikt minn, minning-
arnar um þig eru svo margar á þinni
stuttu æfi. Þú varst svo sterkur og
komst svo mörgum á óvart með bar-
áttuvilja þínum og styrk. Þrátt fyrir
allar þær aðgerðir sem þú fórst í áttir
þú alltaf til bros fyrir mig og mömmu
þína og alla þá sem hjúkruðu þér og
pössuðu þig. Margir kölluðu þig litlu
hetjuna, þessi orð segja svo margt
um þig og alla þá sigra sem þú náðir
að yfirstíga.
Benadikt minn, allt það sem þú
gerðir og kenndir mér og mömmu
þinni er ómetanlegur fjársjóður í
hjörtum okkar sem erfitt er að lýsa
með orðum. Við áttum margar góðar
og einnig erfiðar stundir saman sem
ég mun aldrei gleyma. Þegar uppá-
halds leikfangið þitt tapaðist, færð-
um við þér annað mjög svipað en við
gátum ekki platað þig, en þegar við
fundum það aftur, þá var gaman að
geta fært þér það. Nú ert þú með
uppáhalds dótið þitt hjá þér og það
mun aldrei týnast aftur.
Áður en þú fórst til Svíþjóðar í
fyrra með okkur varst þú heima hjá
okkur í leyfi í nokkra daga, það var
svo margt nýtt fyrir þig að sjá og
upplifa. Það var svo yndislegt að geta
verið með þér heima og sýnt þér allt
sem þar er.
Benadikt, þú áttir svo marga vini
sem fylgdust svo vel með hvernig þér
gekk, þú snertir hjörtu svo margra á
þinn sérstaka hátt. Elsku Benadikt
minn, að þurfa að kveðja þig er svo
erfitt, við áttum eftir að gera svo
margt saman með bræðrum þínum
og mömmu. Þú verður alltaf litla
hetjan mín. Þinn
Pabbi.
Við elskum þig mjög mikið, sökn-
um þín og munum aldrei gleyma þér.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Steven og Nicholas.
Þú ert það sem ég kalla sólskin.
Þú brostir alltaf þessu fallega brosi
og jafnvel þótt þú gætir ekki tjáð þig
með orðum
þá léstu okkur alltaf vita að það væri í
lagi með þig
með þessu fræga brosi.
Okkur fannst svo gott að halda á þér og
rugga þér
Á þínum betri dögum.
Við sungum fyrir þig vögguvísur
þegar þér leið illa.
Þú leist þá upp með þínum stóru fallegu
augum
og brostir þínu fræga brosi.
Ég er svo innilega þakklát,
fyrir að hafa verið hluti af lífi þínu.
Þú snertir mig eins og enginn annar hefur
gert,
með þessu fræga brosi þínu.
Þótt þú sért farinn,
þá mun sólin skína
alltaf er ég hugsa
um þetta fræga bros.
Doreen (Nana).
Legg ég nú bæði líf og önd ljúfi
jesú, í þína hönd, síðast þegar ég
sofna fer sitji Guðs englar yfir mér.
Elsku hjartans litla hetjan mín, þá
er þinni löngu þrautagöngu lokið, þú
stóðst þig ótrúlega vel og barðist til
hinstu stundar við þann erfiða sjúk-
dóm sem þér var lagður á herðar. Nú
veit ég að þér líður vel. Strax eftir
fæðingu var ljóst að mikið var að,
sem og kom í ljós og greindist með
Pfeiffer syndrom II, sjúkdóminn og
er það eina tilfellið hér á Íslandi sem
vitað er um og aðeins um 30 tilfelli í
öllum heiminum. Þú gekkst undir 38
aðgerðir og þar af þá stærstu í Sví-
þjóð í apríl 2001. Eftir það fór þinni
heilsu að hraka til muna. Allir sem
kynntust þér elskuðu þig, þú hreifst
okkur öll með þínu fallega brosi, þeg-
ar þú fæddist voru mörg nefgöng að
mestu lokuð og þess vegna varstu
settur í öndunarvél en þú tókst slöng-
una sjálfur burt og sýndir með því
læknunum að þú gætir andað hjálp-
arlaust. Þú komst svo oft á óvart með
margt, þegar ég var spurð um líðan
þína og þú kannski nýkominn úr að-
gerð, sagði mamma þín oft, hann er
farinn að brosa, þá vissi ég að allt var
betra.
Við munum öll fallega brosið þitt
sem kom birtunni til að skína, sama
hvað dimmt var yfir.
Elsku Benadikt minn, núna þegar
þú ert ekki lengur hjá okkur, þakka
ég þér allar þær stundir sem ég
dvaldi hjá þér á barnadeildinni, og oft
varstu mikið veikur, og stundum tví-
sýnt um líf þitt.
Þær minningar mun ég geyma í
hjarta mínu um litla ömmudrenginn
minn sem þrátt fyrir allt var svo
ótrúlega sterkur, og síðustu stund-
irnar í lífi þínu þegar þú leitaðir eftir
hendinni minni svo ég gæti snert þig,
þér þótti svo vænt um að láta strjúka
þér og láta halda í litlu höndina þína.
Með þínu lífi kenndir þú okkur að það
er ekkert sjálfgefið í þessum heimi,
vonandi kunnum við betur að meta
það að ganga flesta daga heil til skóg-
ar, og ef við getum skynjað það, þá
hefur þú ekki lifað og þjáðst til einsk-
is.
Hjartans bestu þakkir til sjúkra-
húsprestsins, lækna og alls starfs-
fólks á barnadeildinni, fyrir frábæra
umhyggju og til alls skyldfólks og
vina, sem styrkja okkur í okkar
miklu sorg.
Elsku Benadikt minn, ég veit þú
passar boltann þinn vel og dótið sem
þú hélst svo mikið upp á og vildir
halda á. Hálsmenið, keðja með krossi
og hjarta með engli sem mamma þín
var með um hálsinn og þú hafðir svo
gaman af að grípa í, er núna um litla
hálsinn þinn, sem þú átt að eiga.
Elsku Doreen amma þú ert ein-
stök kona, ert búin að koma til Ís-
lands þrisvar sinnum frá Ástralíu og
hefur verið okkur ótrúlegur styrkur,
og ekki síst dóttur þinni Debbie,
hjartans þakkir til þín.
Elsku Helgi minn, Debbie, Steven
og Nicholas og Doreen amma, þið
gáfuð Benadikt allan ykkar kærleika
og guð varðveiti ykkur og styrki í
ykkar miklu sorg.
Elsku hjartans engillinn minn, nú
er komið að skilnaðarstundu, ég bið
algóðan guð að leiða þig á æðra til-
verustig, og styrkja þig nú þegar þú
ert laus við allar þjáningar þessa lífs.
Bergur afi þinn, sem var svo barn-
góður, mun taka vel á móti þér.
Og þegar minn tími kemur mun
litli ömmudrengurinn minn koma
með faðminn á móti mér.
Vertu sæll að sinni. Hvíl í ró.
Þín elskandi amma
Guðlaug Fjeldsted.
Elsku Benadikt, litla fallega hetja.
Það er sárt að kveðja þig og ég á eftir
að sakna þín mikið en ég á svo marg-
ar góðar minningar um þig og þær
mun ég alltaf geyma í hjarta mínu.
Mér fannst svo gaman að passa þig,
sitja með þig í fanginu, labba um með
þig í vagninum, leika við þig og
spjalla. Þú varst yndislega brosmild-
ur og fallega brosið þitt yljaði öllum
sem það sáu. Þér fannst svo gott að fá
að leika þér með fingurna á okkur,
þér fannst svo mikið öryggi í því, sér-
staklega þegar þú varst veikur eða
þér leið illa. Elsku Benadikt, þú
þurftir að ganga í gegnum svo margt,
en sífellt komstu öllum á óvart með
því að brosa framan í heiminn þrátt
fyrir allt. Þú varst umvafinn mikilli
ást og umhyggju og elskaður af
mörgum. Þú gafst okkur sem elsk-
uðum þig svo mikið og ég er innilega
þakklát fyrir að hafa fengið að kynn-
ast þér og eyða tíma með þér.
Ég veit að núna ertu glaður og
heilbrigður að leika þér með öllum
hinum englunum og þú munt vaka yf-
ir fjölskyldunni þinni, sem annaðist
þig svo vel og saknar þín sárt, og
okkur hinum sem þótti svo vænt um
þig.
Hvíldu í friði.
Innilegar samúðarkveðjur til fjöl-
skyldunnar hans Benadikts og ann-
arra ástvina. Minningin um yndis-
lega drenginn Benadikt mun aldrei
gleymast.
María.
Elsku litli frændi minn. Með þess-
um fátæklegu orðum langar mig að-
eins að minnast þín, því miður voru
stundirnar sem ég átti með þér ekki
nógu margar. Ég vildi óska að ég
hefði komið oftar við hjá þér á spít-
alanum, en svona er þetta, maður
gerir sér oft ekki grein fyrir því hvað
tíminn líður hratt, fyrr en hann er lið-
inn. Við ættum því að nota tímann
okkar hér á jörðu vel.
Nú ert þú lítill engill sem vakir yfir
fjölskyldu þinni. Þrautagöngu þinni
er lokið gullið mitt.
Eftir margar aðgerðir og mikla
lyfjagjöf gaf litli líkaminn eftir. Af
hverju leggur drottinn þetta allt
saman á lítinn dreng? Því getum við
ekki svarað, en aðeins getið okkur til
um að Guð hafi vantað sterka og hug-
rakka sál í mikilvægt verkefni. Ég er
viss um að afi hefur tekið á móti þér
hinumegin með orðinu „allamalla“ en
það var hann vanur að segja.
Dóttir mín, Freydís Björg, og
Benadikt voru jafngömul, rétt innan
við hálfur mánuður á milli þeirra.
Þegar Freydís lenti á spítala um
eins árs, þá komst þú, mamma þín og
Doreen amma að heimsækja okkur
og á ég fallegar myndir af okkur þar.
Ég ætla að passa upp á að Freydís fái
að vita hve mikil hetja þú varst.
Sakleysi barnanna er mikið og það
er örugglega það sem gerir þau svo
einstaklega falleg. Um daginn sagði
sonur minn, Ómar Smári, fjögurra
ára, svolítið við mig og ég gat ekki
annað en tárast. Við vorum að koma
úr nunnuklaustrinu í Hafnarfirði og
ég var að segja honum að Benadikt
hefði verið mikið veikur og nú væri
hann hjá Guði. Þá segir hann:
„Mamma, ef ég væri galdrakarl, sko
góður galdrakarl, þá myndi ég galdra
að Benadikt væri ekki veikur og væri
ekki hjá Guði.“ Ó, já, það hefðum við
svo sannarlega öll viljað, en því verð-
ur ekki breytt. Við getum aðeins trú-
að því að nú sé hann heilbrigður og
líði vel.
Elsku Helgi, Debbie, Steven,
Nicholas, Gulla amma og Doreen
amma. Megi góður guð styrkja ykk-
ur í þessari miklu sorg. Minningin
um fallegan dreng lifir.
Elsku litli engill, góða nótt og
dreymi þig vel.
Þín frænka
Eva Dís Björgvinsdóttir
og fjölskylda.
Elsku litli Benadikt frændi.
Nú ert þú kominn til guðs og leik-
ur þér í himnaríki.
Alltaf þegar við komum í heimsókn
til þín á spítalann varstu svo glaður
að sjá okkur og brostir til okkar. Við
gleymum aldrei tveggja ára afmæl-
isdeginum þínum þegar þú lást í
rúminu þínu með uppáhaldsleikföng-
in þín, hringluna í hendinni og bolt-
ann í fanginu, og brostir svo fallega,
svo glaður með tveggja ára afmælið
og aldrei gleymist þegar þú varst
orðinn það hraustur að móðir þín hélt
á þér og lyfti þér upp í loftið og þú
hlóst svo fallega.
Þegar við komum á spítalann í
heimsókn til þín í fyrsta sinn sáum
við strax lífið í öðru ljósi og þú kennd-
ir okkur að meta það sem við höfum.
Elsku Helgi, Debbie, Steven og
Nicholas, við vottum ykkur okkar
dýpstu samúð og biðjum ykkur guðs
blessunar.
Benadikt, við söknum þín mjög
mikið og við munum ekki gleyma þér.
Og við þökkum þér fyrir þann tíma
sem við höfum átt saman.
Elsku Benadikt, hvíl þú í friði og
megi guðs englar vaka yfir þér.
Þín frændsystkini
Heiðrún, Elísa Björg og
Björgvin Guðmundur.
Elsku litli engillinn okkar Bena-
dikt Þór. Alltaf komstu okkur á óvart
þegar við vorum hjá þér, með dugn-
aði þínum og krafti varstu alltaf
tilbúinn á þínum góðu dögum til að
gantast við okkur með dótið þitt.
Okkur fannst svo gaman þegar við
toguðum í dótið þitt í höndum þér og
þú veltir þér frá okkur hlæjandi með
bros á vör. Þá vissum við að þér leið
vel og okkur hlýnaði um hjartarætur
að vera hjá þér. Þú áttir líka þína
slæmu daga en alltaf varstu jafn dug-
legur og þú komst okkur alltaf á
óvart með hversu fljótt litli líkaminn
þinn var fljótur að jafna sig eftir þær
erfiðu aðgerðir sem þú þurftir að
ganga í gegnum vegna sjúkdóms
þíns. Elsku Benadikt, þú átt góða
foreldra og bræður.
Alveg frá fæðingu þinni litu þau
vart af þér og ef þau ekki gátu verið
sjálf hjá þér þá var það hún amma
þín Doreen sem kom þrisvar sinnum
alla leið frá Ástralíu til að geta verið
hjá þér og hún amma þín á Patreks-
firði kom suður til þín eins oft og hún
mögulega gat.
Allir elskuðu þig og voru tilbúnir
að eyða stundum með þér. Við vitum
að nú ert þú á góðum stað og líður vel
og englar Guðs vaka yfir þér. Elsku
Helgi, Debbie, Steven, Nicholas og
ömmurnar Doreen og Guðlaug, megi
Guð styrkja ykkur öll í sorginni.
Björgvin og Svala.
Það er erfitt að kveðja þig elsku
litli frændi, en ég veit að nú ertu orð-
inn að litlum og fallegum engli og þér
líður vel.
Ég man alltaf eftir eftirvænting-
unni og gleðinni þegar þú varst að
koma í heiminn sem blandaðist svo
sorg yfir því að þú varst ekki heil-
brigður en þú varst sannkölluð hetja
og varst sífellt að koma okkur á
óvart, allar erfiðu aðgerðirnar sem
þú þurftir að ganga í gegnum sem
voru farnar að nálgast 40 en alltaf
brostirðu til okkar þegar við komum
að heimsækja þig, sama hversu veik-
ur þú varst. Elsku Benadikt, þú varst
sannarlega einstakur drengur og við
sem nutum þeirra forréttinda að fá
að kynnast þér lærðum svo margt af
þér.
Minningin um lítinn, fallegan og
brosmildan strák mun ylja okkur um
ókomna framtíð.
Elsku Helgi, Debbie, Steven og
Nicholas, Guð geymi ykkur og litla
engilinn ykkar.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér
(Hallgr. Pétursson.)
Sofðu rótt litla hetja,
Kristín og Fannar.
Elsku litli frændi, núna ertu farinn
frá okkur og kominn á betri stað, þar
sem við munum einn daginn hittast.
Ég veit að þér líður miklu betur
núna, þú ert farinn burtu frá sárs-
aukanum og veikindunum og ert
kominn til Guðs og orðinn að litlum
og fallegum engli. Ég mun alltaf
muna eftir þér sem litlum, fallegum
og brosandi strák.
Núna ertu kominn til afa okkar og
ég veit að hann tók vel á móti þér og
passar þig vel og ég veit að þið vakið
báðir yfir okkur.
Þú varst svo fallegur þegar ég kom
að kveðja þig í síðasta skipti þar sem
þú lást með uppáhaldsdótið þitt í
hendinni og það lá við að fallega bros-
ið þitt væri á andlitinu.
Elsku frændi, sofðu rótt, ég mun
aldrei gleyma þér.
Elsku Helgi, Debbie, Steven og
Nicholas, Guð passar Benadikt litla
fyrir okkur.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson.)
Ástarkveðja,
Lillý Guðlaug.
BENADIKT ÞÓR
HELGASON
 Fleiri minningargreinar
um Benadikt Þór Helgason bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.