Morgunblaðið - 19.11.2002, Síða 53
Eva Cassidy – Imagine
Enn staðfestist
hversu mikils við
fórum á mis að hafa
ekki uppgötvað Evu
Cassidy og söng-
rödd hennar á með-
an hún var lífs. Þeir sem ofurseldir
eru þessari guðdómlegu röddu ættu
ekki að vera sviknir af þessu nýjasta
safni laga er hún skildi eftir sig, lög
sem öll eru eftir aðra listamenn, sum
hver þekkt, önnur minna þekkt en
lítt síðri. Einn og sér gerir flutningur
Cassidy á Fairport Convention-lag-
inu „Who Knows Where The Time
Goes“ gripinn eigulegan. Richard Ashcroft –
Human Condition
Maður fer nú
bara að hafa
áhyggjur af and-
legu ástandi Ash-
crofts blessaðs því
sjálfumgleðin og
mikilmennskan virðist á góðri leið
með að gera út af við hann. Í guðanna
bænum hættið að segja manninum
hvað hann er frábær! Hér plaga
sömu mein og á síðustu plötu, óhóf í
einu og öllu; útsetningum, hljóðfæra-
leik og dramatík. Ljósu punktarnir
þó fleiri en síðast, og þá í hófsömustu
lögunum, „Buy it in Bottles“,
„Science of Silence“ og „Lord I’ve
Been Trying“. Suede – A New Morning
Suede er í ákveð-
inni tilvistarkreppu.
Síðasta platan Head
Music var afleit í
einu og öllu og
Brett og félagar því
fullkomlega meðvitaðir um að sú
næsta yrði að ganga upp. Því miður
virðist pressan hafa verið of mikil. A
New Morning einkennist fyrst og
fremst af óöryggi, ráðleysi og Brett
virðist kominn í algjört þrot með við-
fangsefni. En samt eru framfarirnar
heilmiklar frá því síðast og lög eins
eins og „Untitled“ og „... Morning“
eru listapopp. Skarphéðinn Guðmundsson
Erlend tónlist Michael Jackson fellir grímuna
MYNDIR sem birst hafa af Michael
Jackson þar sem hann var í rétt-
arsal í Santa Maria í Kalíforníu á
dögunum hafa vakið miklar um-
ræður um útlit hans, einkum um
það hvort hann hafi látið gera of
margar lýtaaðgerðir á nefinu.
Jackson mætti með skurðlækna-
grímuna sína til réttarhaldanna en
þegar hann tók hana niður að fyr-
irskipan dómara blasti nef hans við
og kliður fór um dómssalinn.
„Nefið á honum er innfallnara en
áður,“ segir Richard Fleming lýta-
læknir í Beverly Hills. „Ég myndi
ekki gera fleiri aðgerðir á nefi
Michaels Jacksons,“ bætti hann við.
Hann segir að eftir því sem aðgerð-
unum fjölgi, þeim mun meira dragi
úr blóðflæði til nefsins og hætta á
örum og sýkingum aukist.
Laurie Casas lýtalæknir í
Chicago og varaformaður banda-
ríska lýtalæknasambandsins segir
að Jackson kunni að þjást af sjald-
gæfri geðtruflun þar sem sjúkling-
ar eru stöðugt óánægðir með ár-
angur af lýtaaðgerðum. Hún sagði
að það markmið Jacksons, að
breyta flötu nefi sem einkennir
svarta kynstofninn, í mjótt og beint
nef sé ekki í samræmi við tískuna
nú. „Á sjötta, sjöunda og áttunda
áratugnum vildu allir fá hnífsodds-
nef en nú vilja menn bara fá nef
sem hæfir andlitinu,“ segir hún.
Harvey Zarem, fyrrverandi yfir-
lýtalæknir hjá Kalíforníuháskóla í
Los Angeles, segist ekki í vafa um
að Jackson hafi reynt að fá sér
„hvítt“ nef, þ.e. framstæðara og
mjórra: „Til að gera það þarf að
setja brjósk, sílikon eða bein í nefið
eins og tjaldsúlu. En þá er hætta á
að þessi súla standi út.“
Michael Jackson lítur illa út um
þessar mundir.
Með innfallið og dautt nef
Reuters
FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. NÓVEMBER 2002 53
Rush – Vapor Trails
Kanadíska rokk-
sveitin Rush hefur
verið að í meira en
aldarfjórðung og
hefur alla tíð haldið
uppi góðum staðli
þótt lágt hafi farið. Eftir að hafa far-
ið nokkuð villur vegar á plötum eins
og Presto (’89) og Roll The Bones
(’91) hafa Rush-liðar verið að færa
sig hægt og örugglega nær sjálfum
sér ef svo mætti segja. Afraksturinn
af því er hiklaust auðheyranlegastur
hér; sannfærandi „framsækið“ rokk,
uppfært fyrir nýjan áratug.
Nelly – Nellyville
Nelly er kyndil-
beri popprappsins
um þessar mundir
en Nellyville er einn
af söluhæstu titlum
ársins. Nelly er um
margt skuggalegri en aðrir viðlíka
listamenn sem koma upp í hugann
(P. Diddy, Will Smith) jafnframt sem
listræn inneign er heldur meiri. Á
Nellyville, sem er önnur plata kapp-
ans, lemur hann melódískt og fjörugt
rappið inn af öryggi og platan rúllar
ágætlega í gegn. Bon Jovi – Bounce
Jon Bon Jovi og
kátir kappar hans
leika skynsamlegan
leik hér og gera ná-
kvæmlega það sem
þeir gera best. Mel-
ódískt iðnaðarrokk, þar sem saman
fara hetjulegir rokkarar og væmnar
ballöður; þar sem umfjöllunarefnið
er bandaríski draumurinn í sínum
ýmsu myndum. Ekkert kemur á
óvart en það væri líka stílbrot.
Arnar Eggert Thoroddsen