Morgunblaðið - 31.01.2003, Blaðsíða 44

44 FÖSTUDAGUR 31. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
NÚ er manni nóg boðið yfir lista-
lýðnum í Reykjavík.
Það er furðulegt að sjá þetta sama
fólk standa í mótmælum fyrir utan
Alþingishúsið og aðrar stofnarnir
dag eftir dag þeg-
ar verið er að
fjalla um Kára-
hnjúkavirkjun
eða álver við
Reyðarfjörð. Nei
það er kannski
ekkert svo furðu-
legt, vegna þess
að þessi lýður
hefur ekkert ann-
að að gera. Þetta
er sami lýðurinn og auðnuleysingj-
arnir sem hanga á kaffihúsum borg-
arinnar alla daga. Jú, þeir verða víst
að viðra sig. Ég held þeir ættu frekar
að viðra sig og koma sér upp að
Kárahnjúkum, þangað sem þeir hafa
fæstir komið, og kynna sér um leið
atvinnuástandið á landsbyggðinni.
Einhverjir af þeim þiggja víst
listamannslaun af ríkinu sem er fólk-
ið í landinu sem stundar sína vinnu,
en það skilur ekki lýðurinn. Ég held
að lýðnum hefði verið nær að klæða
sig í vettlingana sem þeir dreifðu
fyrir utan Alþingishúsið og fara að
vinna með höndunum og reyna að
gera eitthvert gagn í þjóðfélaginu, í
stað þess að vera með niðurrifsstarf,
sem þeir ættu að skammast sín fyrir.
Nú ætla ég að skora á alla sem eru
hlynntir virkjun og álveri að mót-
mæla, með því að hætta að kaupa þá
listsköpun sem þetta fólk selur, jú,
margt af þessu fólki er vel þekkt, og
á ekkert annað skilið. Við sem viljum
virkjun og álver höfum ekki tíma til
að hanga fyrir utan stofnanir í
Reykjavík og verðum því að mót-
mæla á annan hátt.
Og að lokum, Smári Geirsson
syngur betur en Björk.
GRÉTAR RÖGNVALDSSON,
skipstjóri á loðnuskipinu
Jóni Kjartanssyni SU 111,
Eskifirði.
Um listalýðinn
í Reykjavík
Frá Grétari Rögnvaldssyni,
skipstjóra, Eskifirði
Grétar
Rögnvaldsson
UNDANFARIÐ hefur verið nokkur
umræða um flugatvik sem átti sér
stað við Gardermoen-flugvöll í Noregi
fyrir um ári. Málsatvik þarf ekki að
rekja en í stuttu máli lentu flugmenn í
erfiðleikum í lendingu á Boeing-757
vél frá Flugleiðum og jarðnánd var á
tímabili hættuleg og álag á vél í há-
marki. Það er ljóst að við jafnerfiðar
aðstæður og þær sem þarna komu
upp og það í mjög lítilli flughæð, verð-
ur gífurlegt álag á flugmenn sem þó
leystu vandamálið og skiluðu bæði
fleyi og farþegum heilum í höfn. Það
er aðalatriðið! Formaður bandarísku
flugöryggisnefndarinnar sagði orð-
rétt: „Það er aðalstarf flugmanna að
lenda heilu og höldnu, fyrir það fá
þeir borgað.“ Það má telja ómaklegt
að vega að, eða efast um færni ís-
lenskra flugmanna. Raunar mundi
ég, hefði ég verið farþegi í fyrrnefndu
flugi, færa flugstjóranum blómvönd í
stað þess að vera með umkvartanir.
Flest flugslys verða vegna mannlegra
mistaka, eða um 70%.
Mannleg mistök eru eðlileg og
raunar má oft deila um hvað eru mis-
tök og hvað ekki. Sem lítið dæmi má
nefna að fyrir um 12 árum féll olíu-
þrýstingur á öðrum hreyfli B-737 vél-
ar í innanlandsflugi í Bretlandi. Þetta
eru tveggja hreyfla vélar eins og
B-757. Flugmennirnir slökktu á
„góða hreyflinum“ og komu honum
ekki aftur í gang. Svokölluð „tvennd-
armistök“ urðu þarna, þ.e. þar sem
um tvo kosti er að ræða, var rangur
valinn, í góðri trú. Vélin fórst skömmu
síðar. Annað dæmi um slíkt er þegar
B-747 var í flugtaki í Kóreu fyrir 3 ár-
um og önnur brautin af tveim samsíða
var lokuð vegna viðgerða. Áhöfnin
valdi ranga braut í lélegu skyggni og
vélin rakst á jarðvinnsluvélar í flug-
taki og fórst. Fyrir nokkrum vikum
var töluverð umræða um það að leigu-
vél frá Flugleiðum missti mótor, ann-
an af tveimur, eftir flugtak á Spáni.
Menn komu fram í blöðum og kvört-
uðu yfir slælegum upplýsingum frá
flugstjóra á ögurstund! Og hvað halda
nú menn að flugmenn séu að gera í
flugtaki á þunghlaðinni tveggja
hreyfla vél ef annar bilar? Alveg
örugglega ekki að spjalla við farþeg-
ana! Flugmennirnir eru uppteknir við
að bjarga lífi farþeganna! Þannig að
raunar ættu menn að færa áhöfninni
verðlaun eða sýna þakklætisvott
fremur en að vera með illhryssing í
garð þeirra manna sem þeir eiga líf að
launa. Eitthvað var líka um kvartanir
vegna óvæntrar dýfu B-757 vélar
Flugleiða á síðasta ári í USA í klifri.
Það er skemmst frá því að segja að sú
ferð endaði farsællega, ólíkt tveim
sambærilegum atvikum á B-757 sem
gerst hafa áður. Hraðamælainntök
voru stífluð, eitt eða fleiri, vegna
mannlegra mistaka eða aðskotahluta.
Þetta þýðir að ómögulegt er að fá
upplýsingar um réttan flughraða og
tölvur tengdar hraðamælunum vinna
vitlaust og það þarf ekki að orðlengja
það að báðar þessar vélar fórust með
öllum um borð. Ofrisu.
Ég hef ekki orðið var við mikið
þakklæti til þeirra flugmanna sem
skiluðu þeirri vél og farþegum heilu
og höldnu niður á jörðina. Staðreynd-
in er sú að íslenskir flugmenn eru
með þeim bestu í heimi og þess má
einnig geta að Boeing-757 er einhver
öruggasta farþegaflugvél sem byggð
hefur verið fyrr og síðar enda slysa-
tíðni þessarar tegundar sú lægsta
allra farþegavéla. Þegar við þetta
bætist stöðug þjálfun áhafna og gott
viðhald þá geta Íslendingar flogið ró-
legir um loftin blá.
Hvað mig og mína fjölskyldu varð-
ar þá vel ég Flugleiðir alltaf nr. eitt.
ÓLI HILMAR JÓNSSON
arkitekt.
Atvikið við Gardermo-
en og „nærflugslys“
Frá Óla Hilmari Jónssyni