Morgunblaðið - 12.02.2003, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 MIÐVIKUDAGUR 12. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Arnþrúður Guð-mundsdóttir
Darolle fæddist í
Reykjavík 28. októ-
ber 1949 . Hún lést á
sjúkrahúsi í Rouen í
Frakklandi 22. jan-
úar síðastliðinn. For-
eldrar hennar eru
Guðmundur Gísli
Magnússon kennari,
f. 30. sept. 1927, d.
14. des. 1969, og Val-
borg Sigurðardóttir
kennari, f. 27. ágúst
1926. Systkini Arn-
þrúðar eru: 1) Magn-
ús, f. 1. okt. 1948, kerfisfræðing-
ur, búsettur í Reykjavík. 2)
Valgeir, f. 27. júní 1953, stærð-
fræðingur, búsettur í Lyon í
Frakklandi. 3) Anna Soffía, f. 14.
des. 1960, hjúkrunarfræðingur,
búsett í Reykjavík. 4) Valgerður,
f. 20. mars 1964, hjúkrunarfræð-
ingur, búsett í Reykjavík.
Arnþrúður giftist í apríl 1973
eftirlifandi eiginmanni sínum
Bertrand Alain André Darolle, f.
16. mars 1949. Foreldrar hans eru
Raymond Darolle, f. 1919, d. 1995
blaðamaður, og Christiane Cev-
aer, f. 1926. Bertrand starfar sem
dómforseti í Rouen í Frakklandi.
Börn þeirra eru: 1) Katrín, f. 8.
janúar 1973 í Reykjavík, lögfræð-
ingur, búsett í Lond-
on. 2) Astrid, f. 3.
apríl 1980 í Lyon,
nemi í sagnfræði í
Rouen. 3) Eric
Temoanantini, f. 11.
júlí 1981 á Nuku
Hiva í Kyrrahafi,
nemi í Tækniháskóla
í Frakklandi.
Arnþrúður ólst
upp í Mosfellssveit,
stundaði síðan nám
við Menntaskólann á
Laugarvatni og lauk
þaðan stúdentsprófi
1970. Á sumrin
starfaði hún m.a. á Reykjalundi og
Hótel Eddu Skógum. Hún vann á
skrifstofu Ríkisspítalanna vetur-
inn 1970-71. Hún hélt utan til
náms við Sorbonne-háskóla í Par-
ís 1971. Þar kynntist hún eigin-
manni sínum Bertrand Darolle.
Þau stofnuðu heimili sitt í Lyon og
bjuggu þar til 1980. Vegna starfa
eiginmanns hennar bjuggu þau
víða um heim, m.a. á Korsíku, eyj-
unni La Reunion í Indlandshafi,
eyjunni Nuku Hiva í Kyrrahafi og
einnig víðs vegar um Frakkland,
síðast í Rouen.
Útför Arnþrúðar fór fram í
Rouen 28. janúar síðastliðinn og
minningarathöfn um hana hefur
farið fram í Fossvogskapellu.
Ég get svarið ykkur
tryggð
vegna ljósanna
í hjörtum ykkar
margt kvöld
hefur ylur þeirra
bjargað skjálfta mínum
(Nína Björk Árnadóttir.)
Enn hefur maðurinn með ljáinn,
sem engum hlífir, höggvið stórt
skarð í fjölskyldu Valborgar systur
minnar. Arnþrúður Guðmundsdótt-
ir Darolle, dóttir hennar, er fallin
frá eftir afar erfið veikindi, 53 ára
gömul. Eftir harða baráttu við ill-
vígan sjúkdóm er hið óumflýjan-
lega orðið að veruleika. Arnþrúður
kvaddi þennan heim 22. janúar sl. í
Rouen í Frakklandi. Ástvini henn-
ar setur hljóða, þeir fyllast sorg og
trega. Arnþrúður er nú horfin
þangað „sem tíminn sefur“.
Arnþrúður lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum á Laugar-
vatni árið 1970. Rétt fyrir jólin
1969 missti hún föður sinn skyndi-
lega. Það var Arnþrúði og fjöl-
skyldunni allri þungt áfall. Valborg
og Guðmundur áttu fimm börn.
Þau voru á aldrinum 4–22 ára þeg-
ar faðir þeirra lést. Árið eftir stúd-
entspróf vann Arnþrúður á skrif-
stofu Ríkisspítalanna. Árið 1971
hélt hún til háskólanáms í Frakk-
landi. Þar kynntist hún eftirlifandi
manni sínum, Bertrand Darolle
dómforseta. Þau gengu í hjóna-
band árið 1973. Arnþrúður og
Bertrand eignuðust þrjú mann-
vænleg börn, Katrínu, Astrid og
Eric. Saman lifðu þau hamingju-
ríku lífi, bjuggu víða um heim
vegna starfs Bertrands og áttu
hvarvetna fagurt heimili. Og nú er
Bertrand kominn til Íslands til að
leggja jarðneskar leifar Arnþrúðar
í íslenska mold.
Þegar ég minnist Arnþrúðar
frænku minnar er mér efst í huga
elska hennar á fjölskyldu sinni,
frændfólki og vinum. Hún gleymdi
engum. Hún var hjartahlý, gædd
góðleika og manngæsku. Arnþrúð-
ur var vel greind og gat verið ákaf-
lega glettin og spaugsöm. Hún var
fíngerð, með mikið dökkt hár,
skipti vel litum og hafði falleg brún
augu. Hún bjó yfir miklum per-
sónutöfrum og það var sannarlega
gott að vera í návist hennar. Þótt
Arnþrúður byggi fjarri ættjörð
sinni stóran hluta ævi sinnar, með-
al annars á Niku Hiva, Korsíku og
La Reunion, fylgdist hún náið með
velgengni og líðan ástvina sinna.
Oft hefur hvarflað að mér sú
hugsun hvort Íslendingar sem bú-
settir eru erlendis lengstan ævi-
tíma sinn séu í eins konar útlegð
og hvort þráin eftir Íslandi sé allt-
af fyrir hendi. Ekki skal gert lítið
úr hæfileika manneskjunnar til að
laga sig að ólíkum aðstæðum, víst
er sá hæfileiki ótrúlegur. Mig
grunar þó að heimþrá hafi alltaf
blundað með elskulegri frænku
minni. En hún valdi að fylgja ást-
inni sinni, honum Bertrand, sem
var henni yndislegur eiginmaður.
Það sýndi hann hvað best í hinum
erfiðu veikindum hennar. Og móð-
urást og umhyggju veitti hún börn-
unum sínum í ríkum mæli.
Nú ríkir sorg í húsi Arnþrúðar,
Bertrands og barnanna. Sæti eig-
inkonunnar er autt. Söknuður
Bertrands, barnanna, Valborgar
systur minnar og fjölskyldu hennar
mun dvelja í hjörtum þeirra. Ég
bið allar góðar vættir að vaka yfir
þeim um ókomin ár.
Vináttu Arnþrúðar við mig og
mitt fólk þakka ég af heilum hug.
Ég sendi öllum sem um sárt eiga
að binda vegna fráfalls hennar
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Minning um góða og elskulega
konu mun lifa.
Daggarblár speglast sjórinn
í tæru auga
blómjurtir
og draumur um fjallið í fjarska
minning hins bláhvíta hafs
seytlar mjúkt í vitund þína
snertir eins og lindin.
Hólmfríður Sigurðardóttir.
Síðdegis hinn 21. október 1979
stóð ég fyrir utan íbúðina þeirra
Bertrand Darolle og Arnþrúðar
Guðmundsdóttur á Rue Grenette í
miðborg Lyon. Valgeir bróðir
Addú, sem síðar varð einn af mín-
um betri vinum, kom til dyra.
Hann bauð mér inn og hún kom
síðan stuttu síðar heim með Katr-
ínu dóttur sína úr skólanum. Þetta
var í fyrsta sinn sem ég hitti Addú
og hún brosti fallega og bauð mig
hjartanlega velkominn til Frakk-
lands. Ég hafði aldrei hitt þetta
fólk – ekki einu sinni talað við það
- en þetta varð upphafið að vináttu
við þessa fjölskyldu sem varað hef-
ur síðan og ég er ævarandi þakk-
látur fyrir. Hvers vegna Addú tók
mig svona upp á arma sína fæ ég
aldrei skilið. Ég varð nánast kost-
gangari í bókmenntanáminu hjá
þeim Bertrand þennan vetur og
hef aldrei – og mun að öllum lík-
indum aldrei kynnast annarri eins
gestrisni og rausnarskap. Þau tóku
mig með allar helgar til Torcieu,
þorpsins í Ain þar sem fjölskylda
Bertrands átti ættarsetur sitt.
Spilaði fótbolta á sunnudögum í 8.
deildinni frönsku ásamt Valgeiri
með AS Torcieu. Sennilega slak-
asta knattspyrnulið sem ég hef
spilað með en örugglega það
skemmtilegasta. Rafveitustjórinn í
bakverðinum, barnakennarinn í
markinu og bæjarstjórinn var
þjálfarinn en hann vissi nákvæm-
lega ekkert um knattspyrnu. Það
skipti bara engu máli, þetta var
einfaldlega svo gaman. Tíndi epli
af trjánum og sat margra klukku-
stunda matarveislur sem Addú
stýrði, stundum 20 manna, þar sem
lagt var upp úr vitrænum samræð-
um og dýrindis veitingum.
Alltof stutt lífshlaup Addúar var
á margan hátt sveipað ævintýra-
ljóma. Fyrir utan skólavist þeirra
Bertrand í París og Bordeaux þá
bjó hún í flestum hornum franska
heimsveldisins – í Lyon, á Korsíku
, paradísareyjunum La Réunion á
Indlandshafi og Les Marqueses á
Kyrrahafi. Auk þess Le Havre og
Rouen í norður Frakklandi og
Montauban í suðri. Sjálfsagt
gleymi ég einhverjum stöðum. Þau
Bertrand, sem er hátt settur rann-
sóknardómari í franska réttar-
kerfinu, voru samhent í þessu
flandri og nutu sín vel. Hann
þekkti þennan lífsstíl úr sinni fjöl-
skyldu en faðir hans hafði verið í
ARNÞRÚÐUR
GUÐMUNDSDÓTTIR
DAROLLE
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og systir,
ERLA KROKNES,
Langholtsvegi 4,
verður jarðsungin frá Áskirkju í dag, miðviku-
daginn 12. febrúar, kl. 13.30.
Steinþór G. Halldórsson,
börn, tengdabörn, barnabörn
og systkini.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi,
bróðir og mágur,
GÍSLI BJARNASON,
Orrahólum 7,
Reykjavík,
áður til heimilis
á Þórólfsgötu 12a,
Borgarnesi,
sem lést á heimili sínu laugardaginn 1. febrúar, verður jarðsunginn frá
Borgarneskirkju föstudaginn 14. febrúar kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á líknarfélög.
Sigurður Valur,
Gunnþórunn Birna, Ólafur Waage,
Jón Valgeir, Guðbjörg Björnsdóttir,
Elías Bjarni, Halla Margrét Tryggvadóttir,
Magnús Þorkell, Rósa Rögnvaldsdóttir,
Guðmundur Bjarnason, Kristín H. Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGLAUGUR BRYNLEIFSSON,
andaðist 8. febrúar síðastliðinn.
Útför hans verður gerð frá Dómkirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn
19. febrúar kl. 10.30.
Jarðsett verður í Höfnum, Reykjanesi.
Þorsteinn Siglaugsson Guðrún Siglaugsdóttir
Dóróthea Júlía Siglaugsdóttir Ingibjörg Svafa Siglaugsdóttir
Brynleifur Siglaugsson Sigþrúður Siglaugsdóttir
Margrét Birna Sveinsdóttir Brynleifur Gísli Siglaugsson
Jóhanna Sigurveig Ólafsdóttir Guðbrandur Siglaugsson
Guðmundur Breiðfjörð Brynleifsson Júlía Siglaugsdóttir
Björn Alexander Þorsteinsson Hallgrímur Siglaugsson
Pétur Þórarinsson
Hjörleifur Gíslason
Anna Árnína Stefánsdóttir
Óttar Ármannsson
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
uppeldissystkinanna,
ÁGÚSTAR NATHANAELSSONAR
og
ERLU SVEINSDÓTTUR.
Ásta Þorkelsdóttir,
Kolbrún Ágústsdóttir, Sigþór Sigurðsson,
Nathanael Ágústsson, Margrét Lárusdóttir,
Helgi Ágústsson, Guðmunda Reynisdóttir,
börn, barnabarnabörn
og Kristjana Jónsdóttir.
Okkar ástkæri,
GYLFI BORGÞÓR GUÐFINNSSON,
Jaðarsbraut 25,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju föstu-
daginn 14. febrúar kl. 14.00.
Bryndís Ragnarsdóttir,
Halldóra Sigríður Gylfadóttir, Leó Ragnarsson,
Hrefna Björk Gylfadóttir, Stefán Bjarki Ólafsson,
Elva Jóna Gylfadóttir, Elmar Björgvin Einarsson,
Ragna Borgþóra Gylfadóttir, Arild Ulset,
Erna Björg Gylfadóttir, Þórður Guðnason,
Bryndís Þóra Gylfadóttir, Sigurður Axel Axelsson
og fjölskyldur.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
MARGRÉT SIGURJÓNSDÓTTIR
frá Fíflholtum, Mýrasýslu,
Vesturgötu 28,
Reykjavík,
lést á Landakoti mánudaginn 10. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Halldóra Baldursdóttir, Reynir Guðlaugsson,
Jón Kjartan Baldursson, Sigurjón R. Baldursson,
Ármann Þór Baldursson, Sigurrós P. Tafjord,
barnabörn og barnabarnabörn.
2.
g
r
e-
f.
ð-
ni
f.
n
n
5.
n
3,
n-
9,
u
n
r,
n
t-
a
l-
a
m-
r.
á
t
gar
við
ot-
p í
líð-
.