Morgunblaðið - 25.02.2003, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ BorghildurHjartardóttir
fæddist á Kjarlaks-
völlum í Saurbæjar-
hreppi í Dalasýslu
22. ágúst 1915. Hún
lést á Landspítalan-
um Fossvogi laugar-
daginn 15. febrúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru
Hjörtur Jensson
bóndi, f. 13. sept.
1873, d. 23. júlí 1938,
og Sigurlín Bene-
diktsdóttir húsmóð-
ir, f. 13. mars 1880,
d. 30. júlí 1967. Borghildur var 6. í
hópi 9 systkina. Hin eru: Kristín
Stefanía, f. 1906, d. 1988, Benedikt
Ingólfur, f. 1908, d. 1981, Stefán
Agnar, f. 1909, d. 1953, Jens Kar-
vel, f. 1910, Eggert Emil, f. 1912, d.
1988, Olga Marta, f. 1916, Ólafur,
f. 1920, d. 1988, og Magnús Dal-
mann, f. 1923, d. 1990.
Borghildur giftist 31. júlí 1937
Ásgeiri Helga Guðmundssyni, f.
27. desember 1907, d. 23. apríl
1989. Foreldrar hans voru Guð-
mundur Sæmundsson, f. 6. janúar
Árni Sæberg, f. 22. júlí 1997. 4)
Huldís, matráður í Kópavogi, f. 16.
ágúst 1954. Maki hennar er Geir
Þórðarson sparisjóðsstjóri, f. 31.
maí 1953. Dóttir Huldísar með
Reyni Sigurðssyni er Berglind, f.
21. maí 1981, er í sambúð með Elv-
ari Halldórssyni, f. 16. júlí 1981 og
eiga þau eina dóttur, Aþenu Mjöll,
f. 8. nóv. 2002. Dætur Huldísar og
Geirs eru Bergdís, f. 10. nóv. 1985,
Ásdís, f. 3. maí 1988 og Heiðdís, f.
22. maí 1994.
Borghildur ólst upp á Bjarna-
stöðum þar til að hún flutti að
Hjarðarholti í Dölum. Árið 1937
giftist hún Ásgeiri Helga Guð-
mundssyni. Ásgeir og Borghildur
bjuggu að Skerðingsstöðum í
Hvammssveit 1937-1939 þar til
þau fluttu í Búðardal 1940. Ásgeir
vann verkamannavinnu. Um 1950
hófu þau að selja veitingar fyrir
ferðamenn og ráku síðan gistiað-
stöðu að Hótel Bjargi í Búðardal af
miklum myndarskap. Árið 1982
hættu þau rekstri Hótels Bjargs og
fluttu frá Búðardal til Reykjavíkur
1982 ásamt Huldísi dóttur sinni og
Berglindi dóttur Huldísar. Frá
1983 áttu þau heima í Kópavogi.
Eftir að Ásgeir lést bjó Borghildur
ein, síðustu árin að Kópavogsbraut
1a.
Útför Borghildar fer fram frá
Áskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
1876, d. 10. apríl 1918,
og Steinunn Vilhelm-
ína Sigurðardóttir, f.
11. maí 1884, d. 21.
sept. 1973. Börn
þeirra Borghildar og
Ásgeirs eru: 1) Hilmar
Sæberg, f. 16. des.
1943, d. 24. maí 1946,
2) Elísabet Ásdís, bú-
sett í Reykjavík, f. 14.
maí 1947. Dóttir henn-
ar og Gunnars Þórð-
arsonar er Borghildur
Gunnarsdóttir, f. 26.
ágúst 1967. Sonur El-
ísabetar og Richards
Jósep O’Brien er Arthur Daníel
O’Brien, f. 27. nóv. 1971. Börn
Borghildar eru Unnar Helgi Dan-
íelsson, f. 7. jan. 1990, Thelma
Björk Hlynsdóttir, f. 19. júlí 1993
og Andri Freyr Hlynsson, f. 25.
janúar 1996. 3) Hilmar Sæberg,
bifvélavirki í Reykjavík, f. 25.
ágúst 1953. Börn hans og Hugrún-
ar Lilju Hilmarsdóttur eru Bryn-
hildur, f. 5. janúar 1975, Ásgeir
Helgi, f. 3. maí 1981. Börn Hilmars
og Rannveigar Rafnsdóttur eru
Guðbjörg Lilja, f. 27. nóv. 1990 og
Elskulega móðir mín er látin.
Það er sárt til þess að hugsa að
þú sért farin frá okkur, þú sem
varst svo stór þáttur lífi okkar. Það
eru svo margar minningar sem
koma upp í hugann þegar ég hugsa
um þig. Þú sem varst orðin svo las-
in fyrir jólin að þú komst ekki til
okkar, hvorki á aðfangadag né á
gamlársdag eins og þú varst vön að
gera síðastliðin 14 ár. En skötunni
á Þorláksmessu vildir þú alls ekki
sleppa og komum við til þín eins og
venjulega. En þú sagðir að þér
myndi batna bráðum og þá gætir
þú komið í heimsókn.
Ég lofaði föður mínum að gæta
þín uns þið hittust á ný. Ég þakka
þér fyrir öll árin sem við áttum
saman, þakka stundirnar sem við
áttum saman í eldhúsinu í Búðar-
dal, við báðar með handavinnu að
hlusta á útvarpið. Þakka þér fyrir
allt sem þú kenndir mér. Þakka
fyrir hvað þú varst góð amma.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð
hjartans þakkir fyrir liðna tíð
lifðu sæl á ljóssins friðarströnd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Huldís Ásgeirsdóttir.
Jæja, þá er elsku amma mín far-
in, ég trúi því vart að hún skuli
vera farin frá mér, en núna líður
henni eflaust miklu betur, að vera
komin til hans afa aftur og ég veit
að hann er mjög glaður að sjá hana.
Aðfaranótt laugardags hringdi
mamma í mig og sagði mér að
amma mín væri dáin… ég var lengi
að átta mig á því og spurði mig aft-
ur og aftur hvernig getur amma
mín dáið? En hún amma var búin
að vera svo veik síðustu mánuði.
Mér finnst skrítið að tala við
mömmu núna og spyrja hana ekki
„Ætlarðu til ömmu í kvöld?“ eða
„Hefurðu heyrt eitthvað í ömmu?“.
En ég man þegar ég kom oft, ef
ekki alltaf, með mömmu upp á
Kópavogsbraut í heimsókn til
hennar, henni fannst það alltaf svo
gaman, sérstaklega ef ég var með
litlu Aþenu Mjöll með, þá varð hún
alltaf að fá að halda á henni og hún
ljómaði öll þegar hún kom í fangið
á henni. En núna verð ég bara að
varðveita þær minningar sem ég
hef um hana ömmu. En það er eitt
sem verður mér alltaf minnisstætt,
það er að þegar ég var búin að eiga
og ég hringi í ömmu þá spurði hún
alltaf hvernig litla hefði það og svo
þegar ég var að kveðja hana þá
sagði hún alltaf „kysstu kollinn“ og
ég gerði það hvort sem hún var sof-
andi eða ekki.
Ég gæti talið endalaust upp hvað
hún amma hefur gert fyrir mig í
gegnum árin… en það eru bara
minningar sem mig langar til að
eiga sjálf. En það er eitt sem mér
finnst gott er það að Aþena Mjöll
litla á myndir af sér með henni…
sem eru náttulega alveg perluminn-
ingar fyrir hana þegar hún er orðin
eldri.
Takk fyrir allt sem þú hefur gert
fyrir mig, elsku amma. Guð veri
með þér.
Berglind Reynisdóttir.
Þegar manneskja deyr er eins og
heimurinn sé að farast.
Hann er að farast.
Við látum duna yfir okkur sorg
sem er ólæknandi. En svo kemur
að því tímabili í sorginni að fyr-
irgefa þeim sem fór, fór frá okkur
þegar við viljum helst hafa þessa
manneskju hjá okkur. En þrátt fyr-
ir að fyrirgefa getum við ekki skilið
afhverju þessi manneskja var tekin
frá okkur, en í huga okkar vitum
við það.
Við verðum bara að hugsa um
allt það góða og muna ávallt eftir
þeim sem fara og reyna að muna
hvað þeir mundu vilja að við gerð-
um.
Halda áfram að lifa, því líf allra
mun enda og þá getum við öll verið
saman sem eitt á stað sem ég mun
fá að hitta þig, amma mín.
Ég mun alltaf hugsa til þín og ég
veit að þú munt hugsa til mín.
Ég sakna þín, amma, og nú segi
ég við þig eins og þú sagðir alltaf
við mig: Guð geymi þig, elsku
amma.
Þitt barnabarn,
Bergdís Geirsdóttir.
Elsku amma mín.
Af hverju getur lífið ekki verið
endalaust? Þá hefðir þú getað verið
lengur hjá okkur. Eftir að þú veikt-
ist bað ég bænirnar mínar á hverju
kvöldi og bað Guð um að lækna þig
og láta þér líða vel. En Guð valdi
þig til að koma til sín og hvílast.
Honum þykir svo vænt um þig.
Litlu englarnir hans komu og náðu
í þig hingað á jörðina. Núna líður
þér vel og þjáist ekki eða ert veik.
Að vera hjá Guði er gott. En allar
stundirnar sem við áttum saman
voru alveg yndislegar, og þeim mun
ég aldrei gleyma. Alltaf þegar ég
hugsa um þig eða sé mynd af þér
minnist ég þín. En þú munt alltaf
vera hjá mér og fylgjast með mér.
Ég mun aldrei gleyma þér amma
mín og ég vona að þú gleymir mér
ekki, guð geymi þig.
Lífið er ei endalaust, en minn-
ingin deyr aldrei.
Minningu um þig mun ég geyma
í hjarta mínu, að eilífu.
Ásdís Geirsdóttir.
Elsku amma mín.
Á daginn horfi ég upp í skýin og
mér finnst ég sjá þig horfa niður til
mín. Þegar ég ligg niðri og stend
síðan upp finnst mér eins og þú
togir í mig og hjálpir mér. Ég
sakna þín.
Blómið blíða, blikar blítt, bláa
krónu opnar.
Heiðdís Geirsdóttir.
Nú er hún Borghildur komin til
guðs… og líður ábyggilega rosa-
lega vel, sem er fyrir öllu. Ég hef
nú bara þekkt hana í 4 ár en mér
fannst hún alveg gæða kona, mér
fannst hún alltaf rosalega spes, en
hún var alltaf rosalega góð við mig,
og litlu Aþenu Mjöll, litlu prinsess-
una okkar Berglindar, eftir að hún
fæddist. En Berglind hafði miklar
áhyggjur yfir því hvort að hún
myndi ná því að eignast litla prins-
essu eða lítinn prins til þess að
barnið gæti átt mynd af henni með
sér, áður en Borghildur færi, og
það náðist.
Ég vona að Borghildur hafi það
gott núna hjá honum Ásgeiri sínum
og vonandi er allt horfið á braut,
allur sársauki og öll depurð.
Ég veit að Berglind þótti óskap-
lega vænt um þig og það er mér
mikill heiður að hafa fengið að
kynnast þér. Ég reyni eins og ég
get að styðja Berglindi í þessari
miklu sorg. Guð veri með þér, kæra
Borghildur.
Elvar Halldórsson.
Elsku Bogga mín, þá hefur þú
fengið hvíldina, þú varst orðin svo
veik, meira en nokkurn grunaði.
Þjáningar eru að baki og þú gengur
inn í ljósið til föðurins. Ásgeir,
Hilmar og systkini munu taka á
móti þér. Ég á svo margar minn-
ingar frá þeim árum sem ég var hjá
þér á sumrin, og beið hvert vor með
óþreyju eftir að komast vestur til
ykkar. Ekkert gat komið í veg fyrir
að ég færi.
Svo voru það börnin þín sem ég
beið eftir að fá að passa, enda var
tekið vel á móti mér þegar ég kom,
litlar hendur vöfðu mig örmum.
Þegar ég fór að eldast var ég
með þér í eldhúsinu og í salnum. Þú
hafðir alla tíð yndi af að taka á móti
fólki og hlúðir vel að öllum sem
komu til þín hvort sem það var um
nótt eða dag, gekkst ekki svo sjald-
an úr rúmi fyrir ferðalanga sem
komu óvænt. Það var margt um
manninn á þessum árum. mikið að
gera, ég man vel eftir þegar von
var á skyldfólki. þá var allt pússað
og þrifið og vorum við oft fram á
nótt að útbúa rúmin sem best fyrir
fólkið, ekki voru heldur veitingar af
verri endanum. Við áttum svo
margar góðar stundir saman. Þú
varst svo kát og smitaðir mig með
kæti þinni, þá var hlegið mikið.
Stundirnar þegar við vorum tvær
vakandi eftir erfiðan dag, nutum
við báðar þess að setjast inn í sal og
tala saman yfir kaffibolla langt
fram eftir nóttu.
Eitt sumar var erfitt um vatn, þá
var ég 13 ára og þá þurftum við að
fara út að á með allan þvott, til að
skola, glatt var á hjalla, þó þetta
sumar væri erfitt þá gastu hlegið
að öllu saman. Elsku Bogga mín, ég
veit að ljós Drottins mun lýsa þér
og ég er viss um að mamma mín
hlúir að þér, löngu búin að búa sig
undir komu þína, en ykkur þótti
svo vænt hvorri um aðra. Ég kveð
þig elsku Bogga mín, megi Guð
veita þér hvíld.
Elsku Huldís og Geir, Berglind,
Bergdís, Ásdís og Heiðdís, megi
góður Guð fylgja ykkur í framtíð-
inni, hann einn læknar sárin. Elsku
Elsa mín og Hilmar og fjölskyldur,
megi Guð vaka yfir ykkur.
Kom, huggari, mig hugga þú,
kom, hönd, og bind um sárin,
kom, dögg, og svala sálu nú,
kom, sól, og þerra tárin,
kom, hjartans heilsulind,
kom, heilög fyrirmynd,
kom, ljós, og lýstu mér,
kom, líf, er ævin þver,
kom, eilífð, bak við árin.
(Vald. Briem.)
Ellý.
BORGHILDUR
HJARTARDÓTTIR
Faðir okkar og tengdafaðir,
GUÐMUNDUR STEINÞÓR MAGNÚSSON,
Langholtsvegi 60,
Reykjavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli laugar-
daginn 15. febrúar, verður jarðsunginn frá
Áskirkju miðvikudaginn 26. febrúar kl. 13.30.
Eygló Fjóla Guðmundsdóttir, Eggert Guðjónsson,
Erla Sæunn Guðmundsdóttir, Guðmundur Þorkelsson,
Gestur Óli Guðmundsson, Lea Þórarinsdóttir,
Anna Maggý Guðmundsdóttir, Kristján Guðleifsson,
Áslaug Gyða Guðmundsdóttir, Gunnlaugur B. Óskarsson,
Guðmundur Heiðar Guðmundsson, Kristín L. Magnúsdóttir,
Magnús Guðmundsson, Guðný Kristmundsdóttir,
Hrönn Guðmundsdóttir, Uni Guðjón Björnsson,
Sigurður Guðmundsson, Sigurlín Alda Jóhannsdóttir.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, dóttir
og systir,
EYGLÓ ÁSTVALDSDÓTTIR,
Laugavegi 41A,
Reykjavík,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans í Fossvogi
að kvöldi laugardagsins 15. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Hallgrímskirkju mið-
vikudaginn 26. febrúar kl. 13.30.
Jóhann Vilbergsson,
Halldór Davíð Jóhannsson,
Ásthildur María Jóhannsdóttir,
Jóhann Eyþór Jóhannsson,
Vilberg Sævar Jóhannsson,
Ástvaldur Eiríksson,
Ragna, Kolbrún, Guðríður,
Ásdís, Magnús og Svanhvít.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT B. ÞORSTEINSDÓTTIR,
Laugaskarði,
Hveragerði,
lést á Landspítalunum við Hringbraut sunnu-
daginn 23. febrúar.
Útförin fer fram frá Hveragerðiskirkju laugar-
daginn 1. mars kl. 14:00.
Ester Hjartardóttir, Halldór Sigurðsson,
Þorsteinn Hjartarson, Erna Ingvarsdóttir,
Jóhanna M. Hjartardóttir, Ragnar M. Sigurðsson
og barnabörn.
Elskuleg móðir mín, dóttir okkar og systir,
SVAVA KRISTINSDÓTTIR,
lést á heimili sínu sunnudaginn 23. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Kristín Líf Abigail Chipa,
Kristín Jóhannesdóttir, Guðmundur I. Björnsson,
Kristinn J. Sölvason, Somkhan Jípthongchai,
Björg Kristinsdóttir, Baldur Guðgeirsson.