Morgunblaðið - 03.04.2003, Blaðsíða 44

SKOÐUN
44 FIMMTUDAGUR 3. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Skyldi hugmyndasmiðum þeirrar
aldar einhvern tímann hafa dottið í
hug að þeirra hugmyndir ættu eftir
að verða svo langlífar sem raun ber
vitni?
Hvað er ég að fara með þessu, er ég
eitthvað öðruvísi en þeir sem ég er að
gagnrýna? Sit hér heima í stofu og
gagnrýni út og suður en hvað hef ég
svo sem fram að færa annað en það?
Ég hef það eitt mér til málsbóta að ég
hef kosið að láta mér nægja að vera
kjósandi í þessu landi, ekki frambjóð-
andi. Ég nýt því þeirra forréttinda að
mega vera í þeirri stöðu að gagnrýna
þá sem hafa kosið aðra leið, þá sem
hafa kosið að bjóða sig fram til þess
að gefa mér eitthvað að trúa á, eitt-
hvað að lifa fyrir. Þar greinir á milli.
Ég kýs fremur að fá að heyra
stefnu þeirra sem ég kýs. Ég hef eng-
an áhuga á að hlusta bara á niðurrif
þeirra á annarra stefnu, það er eitt-
hvað sem allir aðrir hafa gert á undan
þeim. Í stað þess að heyra þá rífa nið-
ur skattapólitík núverandi valdhafa
kýs ég að fá að heyra hvað þeir ætla
sér að gera, hvernig er þeirra út-
færsla á skattaumhverfinu ef þeir
komast að?
Þá þrái ég líka að þeir sem ég kýs
hafi stefnu um þau atriði sem ég vil
kjósa um. Ég vil kjósa flokk sem hef-
ur það að markmiði að stefna á aðild
að Evrópusambandinu. Ég hef engan
áhuga á að kjósa flokk sem bakkar
með þá hugmyndafræði um leið og
þjóðin stendur frammi fyrir hindrun í
samningaviðræðum um endurnýjun
EES-samningsins. Til hvers eru
hindranir annars en að sigrast á
þeim? Höldum við Íslendingar virki-
lega að við getum alltaf fengið allt fyr-
ir ekki neitt? Erum við svo æðisleg,
svo frábær, svo meiriháttar í öllu til-
liti að við þurfum ekki að taka tillit til
eins eða neins?
Þá ætla ég að koma inn á hugleið-
ingar sem ég hef ekki sett fram áður,
en er svo sannarlega fyrir löngu kom-
inn tími til. Það rifjaðist raunar upp
fyrir mér þegar ég las grein á
Kreml.is í dag, en það er sjávarút-
vegsstefna Samfylkingarinnar. Á síð-
asta ári tók ég þá ákvörðun, einmitt
hennar vegna að ég yrði að kjósa
Framsóknarflokkinn. Ég gæti ekki
kosið flokk sem stæði fyrir slagorða-
kenndri gamaldags þjóðernispólitík
hvað varðar undirstöðuatvinnugrein
þjóðarinnar. Eins og áður hefur kom-
ið fram í skrifum mínum var ég hrifin
af Halldóri Ásgrímssyni og stefnu-
málum hans. Honum tókst að drepa
þá ætlan mína fljótt og vel með við-
brögðum sínum gagnvart framboði
Ingibjargar Sólrúnar og ekki hefur
tekið betra við í kjölfarið. Hann hefur
kosið að fylgja gömlum stefnumálum
flokksins og þar með snúið baki við
öllu því sem ég taldi hann standa fyr-
ir, svo sem að berjast fyrir aðild að
Evrópusambandinu. Hann kaus að
fylgja Guðna og öðrum gamaldags
framsóknarmönnum sem eru fyrir
löngu búnir að gleyma hvað pólitík
stendur fyrir annað en að viðhalda
flokknum. Ég hef ekkert með slíka
hugmyndafræði að gera, að ég tali nú
ekki um rökstuðning þeirra fyrir
stríði í Írak. Sá málflutningur raunar
komið á. Það er atriði sem Ingibjörg
Sólrún, Össur, Jóhanna og þið öll
verðið að gjöra svo vel að kannast við.
Þið getið ekki afneitað því sem þið er-
uð arfleidd að, þið verðið að bera
ábyrgð á því og leiða fram breytingar
með það í huga. Það er vægast sagt
ömurlegt að horfa á ykkur, leiðtoga
nýrra tíma, fara í nákvæmlega sömu
sporin og allir aðrir pólitíkusar hafa
gert á undan ykkur, að tala af ábyrgð-
arleysi, að tala eins og þið hafið aldrei
komið nálægt því að vera við stjórn-
völinn, það er sorglegra en nokkrum
tárum tekur.
Hvað vil ég sjá ykkur gera öðru-
vísi? Er ég að fara fram á hið ómögu-
lega? Ég held ekki. Ég held að ef þið
hefðuð undirbúið ykkur betur hefði
útkoman orðið öðruvísi, ég held að þið
séuð komin á kaf í kosningabaráttu
án þess að hafa fast land undir fótum.
Þið kjósið að sveiflast eftir vindi og ég
get lofað ykkur því að það er ekki gott
veganesti til lengri tíma, það gefur
ykkur ekkert annað en kannski
stundarfylgi í skoðanakönnunum, en
það er ekki það sem fjöldinn vill. Við
verðum að geta treyst ykkur, við
verðum að hafa trú á að þið séuð stað-
föst í stefnubreytingum og hafið ekki
það eitt að markmiði að komast að
völdum. Til hvers þá að kjósa ykkur?
Til þess eins að þeir sem eru við
stjórnvölinn heiti vinstri fylkingin en
ekki hægri fylking? Hvað færir það
okkur kjósendum? Hvað skilur á
milli? Það er spurning sem ég hef
langt frá því svar við og skil eftir opna
hér. Ég er fyrir svo löngu, löngu síðan
orðin hundleið á því að pólitíkusar
skuli ekki hafa aðrar hugsjónir en
þær að hvíla í skjóli 18. aldar manna.
ræða á Íslandi lendir oftast – þau
körpuðu um útfærsluatriði, þau körp-
uðu um orðfæri, þau sneru út úr og
þóttust ekki skilja málfæri hvors ann-
ars. Guð minn góður hvað ég er orðin
leið á umræðu á þessu plani, guð
minn góður hvað ég þrái meiri virð-
ingu ykkar sem leitið eftir atkvæði
mínu; hvað í ósköpunum gerir það að
verkum að þið leyfið ykkur að koma
fram við okkur kjósendur eins og við
séum heimsk? Það er hárrétt hjá
Ingibjörgu Sólrúnu að þessi skatta-
pólitík er óréttlát, það er hárrétt að
þessi tekjutenging allra mögulegra
og ómögulegra bóta er fáránlega
óréttlát, það er líka rétt hjá Geir H.
Haarde að þessi staða er á ábyrgð al-
þýðuflokksmanna. Það var Jón Bald-
vin, sjálfur guðfaðir Kremlar, sem
barðist öllum árum fyrir þeim fárán-
legu tekjutengingum sem nú er að
finna alls staðar í velferðarkerfinu.
Það var í hans tíð sem fjármálaráð-
herra sem þessari tekjutengingu var
EKKI risti hún djúpt hugsjónin.
Um leið og smá hindrun varð á leið-
inni var henni hent á haugana. Ég er í
sorg. Ég, áhugamanneskja um pólitík
um langa hríð, horfi nú fram á að skila
auðum kjörseðli í vor, því valið er
ekkert! Fyrstur til að valda mér von-
brigðum og snúa baki við þeirri
stefnu sem ég taldi mér fært að styðja
er utanríkisráðherrann okkar, Hall-
dór Ásgrímsson. Í raun er óskiljan-
legt hvað gerðist hjá formanni Fram-
sóknarflokksins því allt í einu sneri
hann baki við öllu því sem hann hefur
staðið fyrir á kjörtímabilinu. Hvað
gerðist? Hvað veldur því að menn
með hugsjónir sem þeir virðast til-
búnir að berjast fyrir koðna niður og
verða að engu eins og hendi sé veifað?
Næst var það Samfylkingin, þannig
telur Össur Skarphéðinsson ekki að
hugsanleg aðild að Evrópusamband-
inu sé kosningamál lengur! Hvað
gengur mönnum til, hvað ætlið þið
okkur að kjósa um? Pólitískt þref –
með eða á móti – hverju?
Í fyrrakvöld horfði ég á Kastljós
einu sinni sem oftar. Þar sátu fyrir
svörum Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
og Geir H. Haarde, bæði einstakling-
ar sem ég virði mikils, bæði einstak-
lingar sem hafa átt það sameiginlegt
að bera virðingu fyrir andstæðum
skoðunum, nokkuð sem seint verður
sagt um forsætisráðherra vorn. Hvað
voru þau að ræða? Þau voru að ræða
skattamál, en á hvaða nótum? Þarna
sátu þau og ræddu skattamál á ná-
kvæmlega sama plani og pólitísk um-
dæmir sig sjálfur og verður til þess að
ég óska þess eins að Framsóknar-
flokknum takist að þurrka sig út í
komandi kosningum. Hvernig geta
þeir leyft sér, hvernig geta þeir boðið
okkur upp á það að heimsvaldastefna
Bandaríkjanna sé eitthvað sem Ís-
lendingar styðja?
Þá að sjávarútvegsstefnu Samfylk-
ingarinnar. Hvernig í ósköpunum
stendur á því að þeir berjast fyrir
kommúnisma í sjávarútvegi, en frelsi
til athafna í öðrum atvinnuvegum?
Hvernig í ósköpunum er hægt að rök-
styðja að sjávarútvegurinn einn allra
atvinnuvega landsins þurfi að sætta
sig við óstöðugt umhverfi og eigna-
upptöku? Hvernig í ósköpunum
stendur á því að Samfylkingin telur
sér skylt að vera sérstakur málsvari
Morgunblaðisins í þessu fáránlega
áróðursstríði sem vaðið hefur uppi í
sjávarútvegsmálum landans? Mér
hefur oft orðið hugsað til orða Guð-
bergs Bergssonar sem sagði ein-
hvern tíma: „Íslenska þjóðin hefur
alltaf hatast út í það sem hún hefur
lifað á.“ Ég held að það sé mikill sann-
leikur í þessum orðum. Hvernig höf-
um við ekki hagað okkur út í landbún-
aðinn í gegnum tíðina? Kratar hafa
vaðið elginn og látið eins og bændum
væri um að kenna allt sem miður hef-
ur farið í íslensku þjóðfélagi. Lifðu
ekki Íslendingar af landbúnaði um
aldir? Það er vissulega nokkur tími
síðan, en samt ekki svo að ástæða sé
til að láta eins og við þurfum að
skammast okkar fyrir það að land-
búnaður er sá atvinnuvegur sem hef-
ur haldið lífi í þjóðinni öldum saman.
Þess vegna ættum við miklu fremur
að vera stolt af honum. Við ættum að
hjálpa honum til sjálfshjálpar, nýta
okkur þá þekkingu sem til staðar er
og þróa hana til frekari afreka. Ekki
haga okkur eins og honum sé um að
kenna allt sem miður fer. Það sama á
við um sjávarútveginn. Íslendingar
hafa lifað af sjávarútvegi meira og
minna alla tuttugustu öld. Það er
fyrst og fremst vegna hans sem við
lifum við þær aðstæður sem við lifum
í dag. Ef það skyldi hafa farið fram
hjá einhverjum var það svo allt fram
til loka aldarinnar að meira en þriðj-
ungur útflutningstekna kom frá sjáv-
arútvegi. Hvað þýðir það? Það þýðir
það að gjaldeyririnn sem við Íslend-
ingar höfum þarfnast í gegnum þenn-
an tíma til að eyða í allan þann inn-
flutning, sem erum svo dugleg við,
hefur komið frá sjávarútvegi! Með
öðrum orðum, „sægreifarnir“ sem við
erum alltaf að tala um, hafa gert okk-
ur Íslendingum kleift að lifa í vellyst-
ingum praktuglega. Í stað þess að
hatast út í þá ættum við að þakka
þeim. Það er þeirra vegna sem við lif-
um því lífi sem við lifum í dag. Sú fá-
ránlega umræða sem vaðið hefur uppi
og er undirstaða einhverra þeirra
stjórnmálaflokka sem bjóða fram um
að „sameign þjóðarinnar“ eigi að vera
opin öllum en ekki „örfáum útvöld-
um“ er þegar betur er að gáð ekkert
annað en gamaldags kommúnismi.
Orðfærið „sameign þjóðarinnar“ sem
Morgunblaðið og margir pólitíkusar
þessa lands kjósa að slá um sig með
þýðir nefnilega ekkert annað en hið
ANDLEGUR DAUÐI
PÓLITÍKUR Á ÍSLANDI
Eftir Signýju
Sigurðardóttur
„Mér líður
illa, raunar
mjög illa af
þeirri tilhugs-
un einni sam-
an að sá hræðilega ólýð-
ræðislegi maður sem
hér hefur verið við stjórn-
völinn fái að halda áfram
að stjórna þessu landi.“
Utankjörfundaratkvæðagreiðsla vegna alþingiskosninganna
10. maí er hafin. Kosið er hjá sýslumönnum og hreppstjórum
um land allt. Í Reykjavík er kosið í Skógarhlíð 6, virka daga frá
kl. 9-15.30 og laugardaga og sunnudaga frá kl. 10-14.
Utankjörstaðaskrifstofan veitir allar upplýsingar og aðstoð við
kosningu utan kjörfundar. Einnig er hægt að nálgast upplýs-
ingar á heimasíðu Sjálfstæðisflokksins www.xd.is og á upplýs-
ingavef dómsmálaráðuneytisins www.kosningar2003.is.
Sjálfstæðisfólk! Látið okkur vita um
stuðningsmenn sem ekki verða heima á kjördag,
t.d. námsfólk erlendis.
Utankjörstaðaskrifstofa
Sjálfstæðisflokksins
Valhöll, Háaleitisbraut 1, 3. hæð,
105 Reykjavík – Símar 515 1735 og 515 1736
Bréfasími 515 1739 – Farsími 898 1720
Netfang: oskar@xd.is
Frítt fyrir þig!
SÓLGLER* í þínum styrkleika er
KAUPAUKI
með öllum nýjum gleraugum
OPTICAL STUDIO - LEIFSSTÖÐ
OPTICAL STUDIO RX - SMÁRALIND
GLERAUGNAVERSLUNIN Í MJÓDD
GLERAUGNAVERSLUN KEFLAVÍKUR
GLERAUGNAVERSLUN SUÐURLANDS
Við pöntun fylgir frítt par
af sólglerjum í þínum
fjærstyrkleika í eigin
umgjörð eða við bjóðum
þér nýja á hagstæðu verði.